هانا آرنت — کتاب «توتالیتاریسم» نوشتۀ فیلسوف و نظریه‌پرداز سیاسی آلمانی است. کتاب توتالیتاریسم ترجمه بخش سوم کتاب «خاستگاه‌های توتالیتاریسم» است. هانا آرنت در کتاب توتالیتاریسم تلاش می‌کند با بررسی دو نمونه از نظام‌های توتالیتر یا تمامیت‌خواه به چگونگی استقرار این نظام‌ها و مشروعیت یافتن آن‌ها بپردازد. محسن ثلاثی مترجم این اثر است.درباره‌ی کتاب توتالیتاریسمکتاب توتالیتاریسم بخش سوم کتاب خواستگاه‌های توتالیتاریسم است. دو جلد دیگر این مجموعه به موضوعاتی مانند یهودی‌ستیزی و امپریالیسم پرداخته‌اند.هانا آرنت کتابش، توتالیتاریسم، را با تحلیل روی به وجود آمدن یهودی‌ستیزی در اروپا آغاز می‌کند و به چگونگی رشد و نمو این جنبش می‌پردازد. او به اهمیت توده‌ها و اتحادی که میان اوباش و نخبگان در زمان استقرار حکومت‌های توتالیتر به وجود می‌آید اشاره می‌کند و به روش‌های تبلیغاتی و سازمانی این حکومت‌ها برای ماندگاری‌شان می‌پردازد. در کل می‌توان گفت که کتاب حاضر از این می‌پرسد که حکومت‌های توتالیتر چه هستند؟ چگونه رخ می‌دهند؟ و چگونه دوام می‌آورند؟کتاب توتالیتاریسم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم اگر به مطالعه‌ی موضوعاتی مانند توتالیتاریسم علاقه‌مند هستید، این کتاب می‌تواند انتخاب خوبی برای شما باشد.درباره‌ی هانا آرنتهانا آرنت در ۱۴ اکتبر ۱۹۰۶ در لیندن–لیمر، هانوفر آلمان در خانواده‌ای یهودی چشم به جهان گشود. او در دانشگاه های ماربورگ و فریبورگ در رشته فلسفه به تحصیل پرداخت و شاگرد مارتین هایدگر، ادموند هوسرل و کارل یاسپرس بود. آرنت سرانجام از دانشگاه هایدلبرگ در رشته فلسفه درجه دکترا گرفت. با ظهور نازیسم و روی کارآمدن حکومت یهودی ستیز، هانا آرنت یکبار دستگیر شد اما برای اینکه دوباره دستگیر نشود، با آغاز جنگ جهانی دوم به همراه همسرش به آمریکا مهاجرت کرد. او آنجا به عنوان نویسنده‌ی آزاد مشغول به کار شد و در دانشگاه های پرینستون و کالیفرنیا و کلمبیای امریکا به تدریس و پژوهش فلسفه پرداخت.این فیلسوف و جامعه شناس سیاسی پرآوازه در 1976 در نیویورک درگذشت.جملاتی از کتاب توتالیتاریسممهم‌ترین خصلتی که می‌توان به جنبش‌های توتالیتر نسبت داد، آن است که این جنبش‌ها به سرعت فراموش می‌شوند و به آسانی می‌توان چیز دیگری به جای آن‌ها برقرار کرد. این قضیه در مورد کیفیت شهرت رهبران این جنبش‌ها، مصداق بیش‌تری دارد. این قضیه در مورد هیتلر نیز صدق می‌کند، کسی که در زمان زندگی‌اش، چنان جاذبه‌ای اعمال کرده بود که هیچ‌کسی در برابر آن مصون نبود. حال آن‌که امروزه، هیتلر پس از شکست و مرگش، چنان از یادها رفته است که حتی در میان گروه‌های نوفاشیست و نونازیِ پس از جنگ نیز چندان نقش مهمی نمی‌تواند داشته باشد.این ناپایداری، با بی‌ثباتی معروف توده‌ها، بی‌ارتباط نیست. همین ناپایداری شدید، تصدیق دلخوش‌کننده‌ای است برای این رهبرانِ مرده که چه خوب توانسته‌اند رعایایشان را به ویروس خاص توتالیتر آلوده کنند. بنابراین خطاست اگر چنین پنداریم که ناپایداری و فراموش‌کاری توده‌ها، بر این دلالت می‌کنند که آن‌ها از وهم توتالیتر بیرون آمده‌اند. خطای جدی‌تر این خواهد بود که به خاطر این ناپایداری، فراموش کنیم که رژیم‌های توتالیتر، تا زمانی که بر اریکه قدرت‌اند، و رهبران توتالیتر تا هنگامی که زنده‌اند، از پشتیبانی توده‌ای برخوردارند.آرنت با نام کامل یوهانا کوهن آرنت، در ۱۴ اکتبر ۱۹۰۶ در هانوفر آلمان، در خانواده‌ای روسی‌تبار، یهودی و سکولار به دنیا آمد و در هانوفر و کونیگسبرگ روسیه بزرگ شد. او در کودکی به دلیل یهودی بودن از مدرسه اخراج شد، با این حال تحصیلات سطح بالاتر خود را با موفقیت پشت سر گذاشت. آرنت در آغاز سال ۱۹۲۴ در دانشگاه‌های ماربورگ، دانشگاه آلبرت لودویگ فریبورگ و دانشگاه هایدلبرگ به تحصیل در رشته‌ی فلسفه پرداخت و دکتری رشته‌ی فلسفه را در سال ۱۹۲۸ و با تز مفهوم عشق در سنت آگوستین از دانشگاه هایدلبرگ دریافت کرد.او طی سال‌های تحصیلش با اساتید و فلاسفه‌ی بزرگی از جمله مارتین هایدگر، کارل یاسپرز، رودولف بولتمان و ادموند هوسلر تبادل فکری می‌کرد. هانا آرنت در سال ۱۹۲۵ با مارتین هایدگر وارد یک رابطه‌ی احساسی شد. اگرچه بخش عاطفی این رابطه در همان سال به اتمام رسید، با این حال ارتباط آرنت با هایدگر به نوعی تا پایان عمر آرنت ادامه یافت و تاثیر زیادی بر زندگی او گذاشت.در سال ۱۹۳۳، با به قدرت رسیدن هیتلر، پیوستن هایدگر به حزب نازی و شروع فعالیت‌های او به عنوان رئیس فرایبورگ، آرنت به دلیل جمع‌آوری شواهدی مبنی بر تبلیغات یهودستیزانه‌ی نازی‌ها در کتابخانه‌ی دولتی پروس توسط گشتاپو دستگیر و بازجویی شد. پس از سپری کردن مدتی کوتاه در زندان، آرنت بازجوی خود را فریب داد و به پاریس مهاجرت کرد.هانا آرنت در فرانسه به