اوریانا فالاچی؛ ترجمه ویدا مشفق - گوینده: انسیه افشاردنيای زنانه پيچيدگی‌های فراواني دارد. فرهنگ و آداب و رسوم و پيشينه‌ی تاريخی، سياسی و اجتماعی هميشه روی حضور زنان در جوامع تاثير گذاشته‌اند. زنان وقتی درباره‌ی زنان مي‌نويسند، متوجه‌ اين پيچيدگي‌ها هستند و مي‌توانند مسائل آن‌ها را با دقت بيش‌تري منعكس كنند. مسائلي كه با پيش‌رفته شدن كشورها فقط ظاهرش تغيير مي‌كند و ريشه‌ و منشا بسياري‌شان هم‌چنان سر جای خود پابرجا است.کتاب جنس ضعیف درباره چیست؟همان‌طور که از نام کتاب می‌توان فهمید، کتاب گزارشی از زنان کشورهای مختلف جهان است. دوست‌داران كتاب و علاقه‌‌مندان به مطبوعات با نام اوريانا فالاچي و سبک و سیاق نوشتاري‌اش آشنا هستند. نوع نگارش مستندگونه و ترجمه‌ي روان و مناسب كتاب باعث مي‌شود تا خواننده ارتباط خوبي با جنس ضعيف برقرار كند.داستانِ نوشتن اين كتاب از تابستاني شروع مي‌شود كه مدير روزنامه‌اي كه فالاچي در آن مشغول به كار بود، از او مي‌پرسد: «حاضري يك سفر به دور دنيا بروي و از چند كشور شرقي درباره‌ي وضعيت زنان‌شان گزارش تهيه كني؟» او كه آماده‌ي سفر به مكان‌هاي دور و پرحاشيه بود، موافقت خود را اعلام نمود و در زمستان همان سال سفر دور دنياي‌اش را از پاكستان شروع كرد.فالاچي از پاكستان به هند، اندونزی، هنگ‌کنگ، ژاپن و هاوایی مي‌رود و درنهايت به امريكا مي‌رسد و در تمام اين كشورها دنبال جواب اين سوال بود كه اين‌ زنان در اين كشورها چه جايگاه و نقشي دارند؟ برخلاف تصوري كه ممكن است نام اين كتاب در ذهن مخاطب ايجاد مي‌كند، كتاب جنس ضعيف ارتباطي با بيانيه‌هاي فمنیسم ندارد و فقط وضعيت گروهي از زنان جهان را كه به‌عنوان جنس دوم در جامعه‌ي خود شناخته مي‌شوند، بررسي مي‌كند.‌فالاچي در اين كتاب علاوه بر زیر ذره‌بین گذاشتن زندگی زنان در این کشورها، به رنج‌هاي زنان، باورهای غلط و سنت‌های پوسیده و تنیده شده در این جوامع هم توجه كرده است. نكته‌ي جالب اين كتاب اين است كه اين مشاهدات فالاچي فقط منوط به كشورهاي توسعه‌نيافته نيست و در كشورهايي مانند ژاپن و امريكا هم سنت‌ها و باورهاي آزاردهنده‌ي بسياري براي زنان وجود دارد.نویسنده جنس ضعیف کیست؟اوریانا فالاچی از پرحاشیه‌ترین نویسندگان جهان معاصر است. زندگی‌‌اش همیشه با جنگ، سیاست و تبعیض‌های جنسیتی، نژادی و مذهبی گره خورده بود. او در اوج قدرت «موسولینی» در سال ۱۹۲۹ در فلورانس به دنیا آمد. در آن سال كم‌تر كسي فكر مي‌كرد اين دختربچه‌ي نحيف، سي سال بعد يكي از شناخته‌شده‌ترين زنان ايتاليايي شود.تنها نه سال داشت که جنگ جهانی دوم شروع شد. در همان سن کم برخلاف میل باطنی‌اش به دنیای بزرگسالان وارد شد. به پدرش که در جبهه‌ي مخالف «موسولینی» فعالیت می‌کرد، کمک کرد و رذالت سیاست‌مداران و چهره‌ي خشن پشت صحنه‌ی جنگ را از نزدیک تماشا کرد. پدر او از «موسولینی» متنفر بود و به همين دليل وارد جنبش مقاومت زیرزمینی ايتاليا شد.هرچند فالاچي بعدها نوشت كه دو طرف جنگ تفاوت چندانی باهم نداشتند، اما همراه پدرش وارد اين جنبش شد و تا پایان جنگ تجربه‌های وحشتناکی را پشت سر گذاشت. شجاعت، جسارت و توانمندی در نگارش، از فالاچیِ بیست ساله خبرنگاري مطرح در جامعه‌ي بین‌المللی ساخت. فالاچي درباره‌ي اين دوران از زندگي حرفه‌ای‌اش می‌گوید:‌ «من از نه سالگی با درد و مرگ دست و پنجه نرم کرده‌ام. در ویتنام، لبنان، مکزیک، بولیوی یا هرجای دیگر». در روزگاري كه جهان جنگ‌های خونین و درگیری‌های سیاه را تجربه می‌کرد، او همیشه در میانه‌ي میدان بود. گاهی در ویتنام بود و «کتاب زندگی، جنگ و دیگر هیچ» را ‌نوشت. گاهی هم با تاثیرگذار‌ترین سیاستمداران قرن مانند «امام خمینی»، «محمدرضا پهلوی»، «معمر قذافی»، «آریل شارون»، «ایندیریا گاندی»، «یاسر عرفات»، «ملک حسین» و سياستمداران مطرح ديگري در جهان مصاحبه کرد.فالاچي مجموعه‌ی این مصاحبه‌ها را در کتاب «مصاحبه با تاریخ» منتشر کرد و بیش از گذشته مشهور شد. در همین سال‌ها بود كه اوريانا فالاچي با یک انقلابی اهل یونان به نام «الکساندر پاناگولیس» ازدواج كرد و پس از کشته شدنش در سال ۱۹۷۶، کتابی درباره‌ي او به نام «یک مرد» نوشت. معروف‌ترين كتاب‌ فالاچي «نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» است. كتابي که به گفته‌ي بسياري از منتقدان فریادی است از خشم نسبت به آن‌چه بر سر بشر آمده و در عین حال از عشق مادر شدن، احساس شادی، ترس، مهربانی، نااميدي، خشم، امید، افسردگی و اضطراب می‌گوید.کتاب‌های فالاچي و فعالیت‌های بشردوستانه‌اش جوایز زیادی را برایش به ارمغان آورد که می‌توان به جایزه‌ي «آنی تیلور»، «مدال طلای تلاش فرهنگی برلوسکونی» و جایزه‌ي «آمبرگنودرو» اشاره کرد. فالاچي نامزد دریافت جايزه‌ي «نوبل ادبیات» هم شد اما جایزه به نویسنده‌ي دیگری رسید.ف