ทันทีที่เราเกิดมา เราก็มีวันตายของเรารออยู่ข้างหน้า ทุกปีๆ อายุของเราก็สั้นลง ทุกเดือนทุกวันอายุเราก็สั้นลงเรื่อยๆ กระทั่งทุกลมหายใจเข้าออก อายุเราก็น้อยลงไปเรื่อยๆ หายใจเข้าทีหนึ่ง หายใจออกทีหนึ่ง ชีวิตก็สั้นลงไปรอบหนึ่งแล้ว ฉะนั้นสิ่งที่พวกเราควรเรียนรู้ก็คือ อย่าประมาท รีบพัฒนาจิตใจให้ดีที่สุด ให้สมกับที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์ ได้พบพระพุทธศาสนา (2) พยายามฝึกทุกวันๆ ตอนเราจะนอนเราฝึกเลย ฝึกหายใจไป หายใจออกหายใจเข้า หายใจเข้าพุทโธๆ หรือหายใจเข้าหายใจออกก็ได้ พุทโธๆ ไปเรื่อยๆ ดูสิมันจะไปหลับตอนไหน มันเหมือนเตรียมตัวไว้ เวลาเราจะตาย เราก็นอนหายใจไป ดูสิมันจะตายตอนไหน ถ้าสติปัญญามันพอมันจะเห็น ไม่มีคนตาย มีแต่ธาตุขันธ์มันแตกมันดับ แต่ธาตุขันธ์มันเกิดแล้วมันก็ต้องดับ ใจไม่หวั่นไหว เวลาเรานอนหลับเราเตรียมฝึก หายใจเข้าพุท หายใจออกโธ นอนไป ใจมันสงบ ใจมันมีความสุข ใจมันผ่อนคลาย อย่าภาวนาแบบเคร่งเครียด ถ้าเครียดๆ ภาวนาเครียด หายใจเข้าพุทออกโธแบบเคร่งเครียด มันจะไม่หลับ ใจมันไม่ผ่อนคลาย หายใจไปด้วยใจที่สบายๆ ให้ใจมีความสุขใจก็จะหลับ หลับแล้วถ้าฝันมันจะฝันดี มันจะไม่ได้ฝันร้าย ฝึกตัวนี้ไว้บ่อยๆ จนกระทั่งฝันก็ฝันดี ไม่ฝันร้าย -- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 8 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640208 ซีดีแผ่นที่ 89