Θεατρικοί Μονόλογοι και Μονόπρακτα (2020-2023)

By TASOS KYRTASOGLOU

The book contains 3 monologues and 5 one-act plays written by Tasos Kyrtasoglou between the years 2020 to 2023.

"3 months" - an allegoric monologue of a blind man who was given back his eye sight for only three months

"Peter's apology" - an allegory about faith and guilt

"A piece of wood" - an old artisan has been left behind in a war zone. His only company a wooden bear and his memories.

"Melina and Yolanda"- A battle between sisterhood and morality brings on the surface wounds of their childhood.

"Table no 13" - What is the horrifying secret of Aristos, a half a man, who waits for his wife in a dinner rendezvous?

"Just another day" - Interactive one-act play about the driving behavior of the Greeks which leads to a great number of deadly accidents.

"No means No" - A one-act play for teenagers and adolescents about the self-determination right of women.

• Language: Ελληνικά
• Publisher: TASOS KYRTASOGLOU
• Release date: Feb 24, 2024
• ISBN: 9798224289400

TASOS KYRTASOGLOU

Ο Τάσος Κυρτάσογλου γεννήθηκε στις Σέρρες το 1967. Κυκλοφορούν σε ηλεκτρονική μορφή τα βιβλία του 1.Βιργινία (2018), σύγχρονη ρομαντική κωμωδία 2.Σπασμένο Μολύβι (2019), θεατρικό έργο 3.3+1 Μονόπρακτα (2020), όπου περιλαμβάνονται τα “Ψυχοπαγίδα”, “Μπορντό Κασκόλ”, “Εις μνήμην”, “Σαν Παλιά Ελληνική Ταινία”. 4. Αδήριτη Αγάπη (2021), αισθηματικό μυθιστόρημα που συνέγραψε από κοινού με τη Ράνια Σιαμορέλη. 5. Δίδυμες Φλόγες (2023), ρομαντική ποιητική συλλογή, από κοινού με την Ράνια Σιαμορέλη.

Book preview

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Τάσος Κυρτάσογλου γεννήθηκε στις Σέρρες το 1967.

Η ενασχόλησή του με τη συγγραφή ξεκίνησε παράλληλα με την είσοδό του στο μαγικό κόσμο του θεάτρου το 2015.

Το 2016 ανεβαίνει στη σκηνή το πρώτο του ανέκδοτο θεατρικό έργο με τίτλο Οι Κουμπάροι, μία κωμωδία με στοιχεία επιθεώρησης.

Το 2022 και το 2023 το έργο του Βιργινία παρουσιάζεται σε Ελλάδα και Κύπρο αντίστοιχα.

Το 2023, επίσης, ανεβαίνει στη Ρόδο το ανέκδοτο έργο του «Σίντι Ρέλλα», μία σύγχρονη παραλλαγή της Σταχτοπούτας, με στοιχεία μιούζικαλ, γραμμένο ειδικά για την επέτειο των 20 χρόνων των Εκπαιδευτηρίων «Ροδίων Παιδεία».

Το 2024, το παιδικό τμήμα του Θεατρικού Εργαστηρίου «Μάνος Κατράκης» παρουσιάζει στη Ρόδο το ανέκδοτο έργο του «Γράμματα στον Αι Βασίλη».

Έχει βραβευτεί για πολλά θεατρικά του έργα, ποιήματα και διηγήματα σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.

Έχει εκδόσει τα παρακάτω ηλεκτρονικά βιβλία:

Βιργινία (2018), σύγχρονη ρομαντική κωμωδία με θέμα την πάλη του έρωτα και του ρομαντισμού απέναντι στον κυνισμό της ανδροκρατούμενης εξουσίας.

Σπασμένο Μολύβι (2019), θεατρικό έργο με θέμα την ανάγκη του ατόμου να ακολουθεί τα φυσικά του ταλέντα προκειμένου να αγγίξει την πραγματική ευτυχία.

3+1 Μονόπρακτα (2020), όπου περιλαμβάνονται τα  Ψυχοπαγίδα, Μπορντό Κασκόλ, Εις μνήμην, Σαν Παλιά Ελληνική Ταινία.

Αδήριτη Αγάπη (2021), αισθηματική νουβέλα που συνέγραψε από κοινού με τη Ράνια Σιαμορέλη.

Δίδυμες Φλόγες (2023), ποιητική συλλογή που συνέγραψε από κοινού με τη Ράνια Σιαμορέλη.

Τσαλακωμένες Σελίδες (2023), συλλογή διηγημάτων.

Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες και έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικούς ιστοτόπους.

Διατηρεί σελίδα στο Facebook στην παρακάτω διεύθυνση :

https://www.facebook.com/tasos.kyrtasoglou.keimena

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα....................5

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ...............................7

ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ....................................9

ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ...............................10

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ.....................24

ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΞΥΛΟ.........................33

ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ..................................47

ΜΕΛΙΝΑ ΚΑΙ ΓΙΟΛΑΝΤΑ.......................48

ΤΡΑΠΕΖΙ ΝΟΥΜΕΡΟ 13........................69

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ.....................94

ΤΟ ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ...........................128

ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ

ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ

Μονόλογος

Χαρακτήρας

Άνδρας

Σκηνικό

Δωμάτιο χωρίς ιδιαίτερα έπιπλα

Χρόνος

Παρόν

Εκτιμώμενη Διάρκεια Έργου

15 λεπτά

Περίληψη

Ένας εκ γενετής τυφλός γίνεται πειραματόζωο και του δίνεται το φως του για τρεις μήνες. Η προθεσμία όμως έχει λήξει και περιμένει με αγωνία να επιστρέψει στο γνώριμο σκοτάδι του. Καθώς περιμένει, πολλές σκέψεις ταλανίζουν το μυαλό του. Ακροβατεί ανάμεσα στον φόβο και την περηφάνια, την εκλογίκευση και τη συναισθηματική κατάρρευση.

Ένας αλληγορικός μονόλογος, που παρουσιάζει με μαεστρία τις ψυχολογικές διακυμάνσεις και τις σκέψεις, ενός ανθρώπου που παλεύει με τις επιθυμίες και τους φόβους του.

ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ

Αυτό ήταν, λοιπόν. Ήρθε η ώρα.

Αισθάνομαι σαν μελλοθάνατος που περιμένει τους εκτελεστές του. Μακάρι να ήμουν. Μακάρι να ήμουν ένας θανατοποινίτης που θα οδηγηθεί στην ηλεκτρική καρέκλα. Κι όλα να τελειώσουν εκεί. Σε μια στιγμή. Με το πάτημα ενός κουμπιού.

Όμως δεν είμαι. Δεν είμαι θανατοποινίτης. Η δικιά μου καταδίκη είναι χειρότερη. Καταδικάστηκα να ζήσω. Καταδικάστηκα να συνεχίσω να ζω. Ειρωνεία, ε; Μέχρι πριν λίγους μήνες, αυτό θα ήταν κάτι σπουδαίο. Η ζωή.

Δεν ήταν άσχημη η ζωή μου. Θα τολμούσα να πω πως ήμουν ευτυχισμένος. Στ’ αλήθεια ήμουν. Ή, τουλάχιστον, έτσι νόμιζα. Η άγνοια, κάποιες φορές είναι η μεγαλύτερη ευτυχία. Κάποιος που δεν έχει δει ποτέ στρωμένο τραπέζι, θεωρεί φοβερή τύχη το ξεροκόμματο που βρήκε στα σκουπίδια. Αν όμως του φέρεις μπροστά του όλα τα καλούδια και τις νοστιμιές της γης, τι θα κάνει; Θα πέσει με τα μούτρα και θα τρώει, θα τρώει, θα τρώει, μέχρι να μην αντέχει άλλο. Και μετά, θα τον αφήσεις με το ξεροκόμματό του. Πώς να το φάει πια αυτό το ξεροκόμματο, όταν το στόμα του θα έχει νιώσει όλες εκείνες τις υπέροχες και διαφορετικές  γεύσεις;

Αυτό ζητάνε από μένα. Να ξαναγυρίσω στο ξεροκόμματο. Κι ακόμη χειρότερα. Γιατί, αν πεινάσεις, τι θα κάνεις; Θα το φας το ρημάδι. Όμως, τι κάνεις αν πεινάς για φως; Για χρώματα; Για ομορφιά; Τι κάνεις τότε; Δεν τρώγεται το σκοτάδι. Δεν αντέχεται το σκοτάδι. Το ξέρω πολύ καλά. Το έχω ζήσει.

Μέσα στο σκοτάδι γεννήθηκα. Εκ γενετής τυφλός. Δεν με πείραζε. Αλήθεια. Ήξερα πως ήμουν τυφλός. Μα, μου το ‘λεγαν όλοι. Όμως, εμένα δεν με πείραζε. Τι να με πειράξει; Ήμουν τυφλός. Ε, και; Αυτό δεν με εμπόδισε να χαρώ τη ζωή. Δεν έβλεπα. Ε, και; Μπορούσα να κάνω ο,τι και οι υπόλοιποι. Καλά, όχι τα πάντα, αλλά ο,τιδήποτε χρειαζόμουν το είχα. Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι κάτι μου λείπει. Το να λέω πως είμαι τυφλός, είχε την ίδια αξία με το να λέει οποιοσδήποτε πως είναι ψηλός, χοντρός,  καραφλός, άσπρος, μαύρος. Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν σήμαινε κάτι ιδιαίτερο για μενα. Ήταν απλώς ένα φυσικό χαρακτηριστικό.

Μου περιέγραφαν τον κόσμο γύρω μου και ‘γω τον ένιωθα με όλες μου τις αισθήσεις. Το ηλιοβασίλεμα! Έχει τη γεύση του πορτοκαλιού και το άρωμα της βιολέτας. Τα σύννεφα έχουν την απαλότητα του βαμβακιού. Τα λουλούδια! Τα ξεχώριζα όλα από τη μυρωδιά τους. Από την υφή τους. Κι όταν μου έλεγαν τα χρώματα ενός πουλιού, εγώ το ένιωθα σαν ένα μπουκέτο με λουλούδια.

Τώρα που το σκέφτομαι, δεν ήταν άσχημα, τελικά. Ίσως να μπορούσα να το ξανασυνηθίσω. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να στενοχωριέμαι.  Είναι κάτι που έχω ξαναζήσει. Όλα θα γίνουν όπως πριν. Κανένα πρόβλημα.

Να μπορούσα να πείσω και την καρδιά μου. Δεν λέει να σταματήσει αυτό το σφίξιμο. Φοβάμαι πως δεν θ’ αντέξω. Έτσι όπως τη νιώθω να χτυπά...  Πρέπει ν’ αντέξω. Πρέπει! Πρέπει να συνεχίσω να ζω!

Θεέ μου, φοβάμαι! Όσο πλησιάζει η ώρα, τόσο κόβονται τα πόδια μου. Να μπορούσα να το αποφύγω! Δεν μπορεί! Κάποιος τρόπος θα υπάρχει. Πρέπει να σκεφτώ. Να βρω μια λύση. Μια διαφυγή. Πάντα υπάρχει μια λύση. Θα τη βρω. Θα τους ξεφύγω. Ναι, αυτό θα κάνω. Θα βρω ένα τρόπο να τους ξεγελάσω και να φύγω από ‘δω μέσα. Το μόνο που χρειάζομαι είναι ένα καλό σχέδιο.

Σκέψου! Σκέψου που να πάρει! Το κεφάλι μου! Το κεφάλι μου βουίζει. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα. Έτσι μου’ ρχεται να πάρω φόρα και να το σπάσω στον τοίχο.

Για στάσου! Αυτό δεν είναι κακή ιδέα! Ίσως, έτσι, να πάρω παράταση. Ναι. Σίγουρα! Ορίστε, αυτή είναι η λύση. Επώδυνη, δεν λέω αλλά.. Γιατί όχι; Ναι, αυτό θα τους ματαιώσει τα σχέδια. Ή τουλάχιστον θα τους καθυστερήσει αρκετά μέχρι να βρω μια οριστική λύση. Αυτό θα κάνω.

Λοιπόν, πάρε μια ανάσα. Δεν είναι τίποτα. Θάρρος χρειάζεται. Έλα, μη δειλιάζεις τώρα. Μπορείς να το κάνεις. Πάρε φόρα και πάμε! Πάμε λοιπόν!

Κι αν δεν πιάσει;