Het vroolijke leven
()
About this ebook
Read more from Jeanne Kloos Reyneke Van Stuwe
Het vroolijke leven Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsHet vroolijke leven Rating: 0 out of 5 stars0 ratings
Related to Het vroolijke leven
Related ebooks
Anna Karenina Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsDe grimmige ghostwriter: Flash & Shorts (Nederlandstalig) Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsHet ivoren aapje: Een roman van Brusselsch leven Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsMinnebrieven Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsDe boeken der kleine zielen. Deel 2. Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsMotel van de angst Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsDe voetbalengel Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsDe Biezenstekker Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsDe Zonderlinge Lotgevallen van Gil Blas van Santillano De Spaansche Avonturier, Deel 1 van 2 Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsHet Buitenaardse Huis: Een Verhaal Over Liefde, Hoop En Buitenaardse Hulp Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsLevenloos Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsNacht als getuige Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsVijftig Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsWillem Mertens' levensspiegel Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsDe ridders van den halven toren Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsAchter Baren: Alles Voor Familie: Achter Baren, #2 Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsWraakhotel Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsLiefdeleven Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsHoe men schilder wordt Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsGekken Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsVerborgen Verleden Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsJakob Eerlijk Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsEen Hollands drama Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsArsene Lupin tegen Herlock Sholmes Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsUitglijder Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsDe zonderlinge avonturen van "Zijne Excellentie de Generaal" Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsVersmolten met hem (met haar miljardair boek 1): met haar miljardair Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsSchimmenspel Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsEen liefde Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsSR. Rating: 0 out of 5 stars0 ratings
Reviews for Het vroolijke leven
0 ratings0 reviews
Book preview
Het vroolijke leven - Jeanne Kloos-Reyneke van Stuwe
Jeanne Kloos-Reyneke van Stuwe
Het vroolijke leven
Gepubliceerd door Good Press, 2022
goodpress@okpublishing.info
EAN 4064066311025
Inhoudsopgave
L. J. Veen—Amsterdam
I.
II.
III.
IV.
V.
VI.
In VEEN’s GELE BIBLIOTHEEK verschijnt
GUIDO GEZELLE, Dichtwerken,
Van Louis Couperus verscheen
Van Stijn Streuvels verscheen
Van Jeanne Reyneke van Stuwe verscheen
GUIDO GEZELLE, Dichtwerken,
L. J. Veen—Amsterdam
Inhoudsopgave
Typ. Zuid-Holl. Boek- en Handelsdrukkerij.
I.
Inhoudsopgave
Met groote stappen liep Max van den Heuvel zijn kleine kamer op en neer. Er lag een diepe frons tusschen zijn oogen, en soms beet hij ongeduldig zijn sterke witte tanden in zijn onderlip. Door het open raam kwam de koele avondlucht naar binnen, maar hij had het warm,—benauwd, broeiend warm in de bedompte ruimte, en toch stond het hem tegen, nu nog naar buiten te gaan.
Waar moest hij heen? Een eenzame wandeling maken? Naar het een of ander café, waar hij wel kennissen zou ontmoeten, om zich door hen vrij te laten houden? Bah! hij had er genoeg van! hij had er meer dan genoeg van!
Driftig keek hij om zich heen. Alles irriteerde hem hier....of liever het niets irriteerde hem hier. Want wat bezat hij? wat kon hij in de wereld het zijne noemen? Die armzalige meubileering van deze armzalige kamer, was nog niet eens zijn eigendom. De matten stoel bij het raam, de onoogelijk-kleine tafel, dat geverfde kastje, ’t was meer dan min, en toch, dát zelfs, niet eens van hem.
Thans werd het te erg. Hij hield het gewoon niet uit. Nog langer te leven op dat hongerloon van zes gulden in de week, hij bedankte er eenvoudig voor. Was hij, Max, nu daartoe geboren?....
Moest hij misschien nog blij wezen, dat hij dit werk mocht doen? Klerkje spelen, den heelen dag gebogen zitten over idiote papieren, bebromd als een kleine jongen, wanneer hij zich eens vergiste.... Dat moest uit zijn! uit zijn!
Hij stampte met den voet op den grond. Wat een scharrelleven had hij geleid, sinds hij zijn juridische studiën vaarwel zei. Maar je moet maar pech hebben in het leven. Als zijn vader slechts een paar jaar later gestorven was, dan zou hij advocaat zijn geweest. De menschen hadden goed praten: dat hij tóch voort had moeten gaan; er waren er zóóveel, die een betrekking waarnamen, en toch voort studeerden.... En als hij dan geen kleeren had, en geen woning had? en moest hij soms van zijn zes gulden in de week het college-geld oversparen?
Hij had wel eens wat meer verdiend met journalistiek werk; maar dat was toch maar voor korten tijd geweest. Neen, daar was hij óók al niet voor geschikt. Neen! Waarom het niet eerlijk te constateeren: hij wás geen mensch, om moeizaam droog brood te verdienen. Hij deed het wel, natuurlijk, omdat het moest, maar het was geen leven. Hij voelde veel te goed, dat er iets in hem zat; zonder ijdel te wezen kon hij zichzelf dit gerust bekennen. Hij kon schrijver wezen, dichter, dramaticus, als de omstandigheden hem daartoe maar in de gelegenheid stelden. Hij was er niet iemand naar, om de prachtigste romans en verzen neer te kunnen pennen op de flardige randjes van couranten-papier of de achterzijde van aan de deur afgegeven drukwerkjes, gezeten op een stoel met anderhalven poot, en bij het licht van een kaarsje op een oude flesch.... Bah! bah! hij moest ruimte, licht, weelde, om zich heen hebben, of er kwam niets van hem terecht. Niets!
Hij moest iets bedenken, om uit deze onmogelijke positie te geraken. Hij dacht al dagen lang, zonder verder te komen. En toch had hij een eed bij zichzelven gedaan, dat hij zich redden zou. Kom! hij had toch capaciteiten genoeg, om iets hoogers in de wereld te zijn, dan wat hij nu was,—hij had recht op een betere positie in het leven, ja, recht! recht! Hij, met zijn uiterlijk, met zijn ontwikkeling, met zijn beschaafde manieren, met zijn aanleg.... behoefde toch niet eeuwig een walgelijk stumperdje te blijven op een kantoor, met een loon van zes gulden per week voor zesenvijftig uren werk?.... Nog geen twaalf centen per uur, de helft van wat de eerste de beste timmerman of metselaar verdiende.... nauwelijks opperman’s-loon was het, en daar moest hij, hij zich mee tevreden stellen. En dan klaagden die lui nog, god beter ’t, ze werden socialist, omdat ze werden uitgebuit
,—en wat werd hij dan?!.... En wat waren zij dan nog bij hém vergeleken?
Hij had gedacht, gedacht, hoe hij toch aan dit armoe-lot kon ontkomen. Hij was bijvoorbeeld uitstekend op de hoogte van vormen en goede manieren. Maar wat kon hij daarmee verdienen? Hij kon toch niet zoo maar het een of ander parvenus-huis binnen-stappen, met de boodschap, dat hij hier manieren wou komen onderwijzen
? Wie hielp hem aan een familie, die behoefte had aan dat onderwijs? Hij kon toch óok niet adverteeren: "Gedistingeerd jongmensch biedt zich aan, om parvenu’s te beschaven"?
Ook kon hij zich wel verhuren,
om als voorname gast diners en soirées met zijn tegenwoordigheid op te luisteren. Maar daarvoor was zijn naam nu weer niet goed genoeg. Van den Heuvel kon iedereen heeten, en dat hij nu toevallig was van den aristocratischen tak, dat stond niet op zijn aangezicht te lezen. Of liever, dat stond wel op zijn aangezicht geschreven, maar dat was niet voldoende. Was hij maar van adel, dan, ja, dan zou hij altijd nog wel steun kunnen vinden. Dan was er wel iemand te vinden, die niet graag zou zien, dat zijn naam door het slijk gesleurd
werd, en den jongen bloedverwant daarom voorthielp, desnoods in de diplomatie....
Hij moest toch even lachen om die gedachte: desnoods in de diplomatie.... En wat was hij nu?