De zeer schone uren van Juffrouw Symforosa, begijntjen: -

By Felix Timmermans

In de novelle De zeer schone uren van Juffrouw Symforosa (1918) staat de mislukte liefde centraal. Juffrouw Symforosa, een begijn, woont op het schilderachtige begijnhof van Lier en wordt verliefd op de tuinier, Martienus. Als zij verneemt dat deze tuinier een 'godgewijd' leven en wel als pater wil gaan leiden, is zij diep teleurgesteld. Later in het verhaal onderneemt zij een bedevaart naar het klooster waar Martienus is. Daar ziet zij hoe gelukkig hij is. -

• Language: Nederlands
• Publisher: SAGA Egmont
• Release date: Dec 19, 2018
• ISBN: 9788726132366

Book preview

De zeer schone uren van Juffrouw Symforosa, begijntjen

Copyright © 1918, 2018 Felix Timmermans and SAGA Egmont

All rights reserved

ISBN: 9788726132366

1. e-book edition, 2018

Format: EPUB 2.0

All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrievial system, or transmitted, in any form or by any means without the prior written permission of the publisher, nor, be otherwise circulated in any form of binding or cover other than in which it is published and without a similar condition being imposed on the subsequent purchaser.

SAGA Egmont www.saga-books.com – a part of Egmont, www.egmont.com

I

DE DRUIVELAAR.

Aan mijn vriend Huibrecht van Ael.

De lucht is natzilver als de rug van visch.

Die dagen zijn er schoone wolken van allerhande gedaanten en verwen, en terwijl hier de zon een vinger licht door het venster steekt, staat er ginder boven de velden een helder stuksken regenboog.

't Is nu tijd om den tuin te bewerken. En 't begijntje Symforosa heeft den hovenier Martienus, die een neef is van mijnheer den onderpastoor naar haar hofken laten komen, om de groenten bedden op te dekken, bloemen te planten en den schoonen druivelaar te laten snijden.

Hij is gekomen met zijn rood slaaplijf en zijn blauw schort aan, en terwijl hij bezig is lachen zijn oogen naar zijn werk.

Symforosa staat er met haar spitsig neusje op te zien; ze breidt aan eene witte kous en spreekt uitbundig over den druivelaar.

De druivelaar is zoo oud als de straat, pezig en geknoest en kruipt tusschen de achterdeur en het venster recht omhoog tot aan de muschpot, waar hij dan ineens uitwaaiert over heel den bruinen, vochtigen muur.

Maar zijn ziel is jong en buitengewoon gewarig. Als hij de Lente riekt begint hij aanstonds te schieten, en in October draagt hij de schoonste witte druiven van zevenuren in den ronde.

Martienus lacht langs een kant van zijn mond, en weet niet goed wat te zeggen in 't bijzijn van vrouwspersonen.

Het is de eerste maal dat hij bij juffrouw Symforosa werkt. Hij woont nog maar eenige maanden op het Begijnhof, en voor dien tijd was hij hovenier op het kasteel bij Turnhout; maar zijn oom, de onderpastoor, vond het niet geraadzaam, dat een jongen van vijf-en-twintig jaar soms een heelen tijd met de meiden van 't kasteel alleen was, en hij deed hem naar 't Begijnhof komen.

Martienus werkt nu voor zijn eigen en wint gemakkelijk zijn kost, en woont alleen in een huis van 't