Magiczny sokół 4 - Córka króla smoków

By Peter Gotthardt

Czwarta i ostatnia książka z serii o Sandrze, Monice, Sigurdzie i tajemniczym Księciu Carvallo.Carvallo z pomocą dzieci wreszcie wraca na swoją planetę. To, co zastają na miejscu nie wygląda jednak tak, jak sobie wyobrażali. Planetę zamieszkują smoki, a ludzie Carvallo uciekli. Czy przyjaciołom uda się przetrwać? Przeczytaj także pozostałe książki z cyklu: Magiczny Sokół 1 - Szalona CzarownicaMagiczny Sokół 2 - Sokół zaklęty w łańcuchy Magiczny Sokół 3 - Królowa demonów-

• Language: Język polski
• Publisher: SAGA Egmont
• Release date: Apr 24, 2019
• ISBN: 9788711869987

Book preview

Peter Gotthardt

Magiczny sokół 4 – Córka króla smoków

Saga

Magiczny sokół 4 – Córka króla smoków

Przełożyła

Justyna Haber

Tutuł oryginału

Den magiske falk 4 – Dragekongens datter

Copyright © 2012, 2019 Peter Gotthardt i SAGA Egmont

Wszystkie prawa zastrzeżone

ISBN: 9788711869987

1. Wydanie w formie e-booka, 2019

Format: EPUB 2.0

Ta książka jest chroniona prawem autorskim. Kopiowanie do celów innych niż do użytku własnego jest dozwolone wyłącznie za zgodą SAGA Egmont oraz autora.

SAGA Egmont, spółka wydawnictwa Egmont

Sokół i jego przyjaciele

Carvallo: niekiedy jest sokołem, a innym razem księciem. Ale zawsze jest dzielny i szarmancki. Poszukuje świata zamieszkiwanego przez swoich ludzi.

Monika: lubi wiedzieć wszystko o innych. A to, czego nie udaje jej się z nich wyciągnąć, próbuje sama sobie dopowiedzieć.

Sigurd: lubi się we wszystkim orientować. To, czego nie wie, znajduje w sieci lub w bibliotece.

Sandra: jest młodszą siostrą Sigurda. Chce we wszystkim uczestniczyć. Lepiej wychodzi jej wtrącanie się niż myślenie.

Rozdział 1

– Popcorn! – zawołała Monika. – Popcorn prażony na maśle. Zawsze poprawia mi humor, gdy mam gorszy dzień. Przygotuję też dla ciebie.

– Miło z twojej strony – odparł Carvallo. – Ale… – Mówił do pustej przestrzeni, bo Monika zdążyła już zniknąć w kuchni.

Carvallo siedział na zadaszonym tarasie przed domem Moniki. W towarzystwie Sandry i Sigurda. Lało jak z cebra, a deszcz bębnił o dach.

Carvallo westchnął głęboko.

– Równie dobrze mogę się poddać – zauważył. – I tak nigdy nie odnajdę Xintry. Odwiedziłem już tyle różnych światów, samotnie i w waszym towarzystwie. Byłem w tylu miejscach, że właściwie przestałem liczyć. Jednak żadne z nich nie okazało się Xintrą.

Sandra spojrzała na niego zatroskana.

– Myślisz, że nigdy nie uda ci się powrócić do twojego świata? – dopytywała. – I nie