Wandelen in Ierland

By Jaynie Wall and Scott Wall

Een inspirerende reis over de gemarkeerde wandelroutes van Ierland. Leef mee met Scott en Jaynie terwijl ze naar hartelust wandelen, maar onderweg ook fouten maken en belangrijke lessen leren. Ben je er klaar voor om Ierland op een andere manier te leren kennen?

• Language: Nederlands
• Publisher: Jaynie Wall
• Release date: Oct 14, 2020
• ISBN: 9781071569030

Book preview

Copyright © 2018 Scott en Jaynie Wall

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag openbaar worden gemaakt of worden gebruikt op welke wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever, tenzij korte citaten worden gebruikt voor een recensie.

Ook van Scott en Jaynie Wall:

Onze Camino de Santiago – Een gewoon echtpaar... Op een buitengewone wandeltocht

A wish that every day for you will be happy from the start and may you always have good luck and a song within your heart.

― Irish Blessing

Image result for free map of ireland

proloog

D

ie ochtend hadden we drie opties:

––––––––

Optie #1

Schuilen in het hostel op de heuvel en orkaan Ophelia uitzitten. De grootste risico’s zijn de grote ramen waarvan het glas een dodelijk wapen zou kunnen worden, de kans op het uitvallen van de elektriciteit en het gebrek aan eten in de keuken van het hostel.

Optie #2

Via de weg een aantal kilometer lopen naar Enniskerry, het dichtstbijzijnde stadje, en hopen dat we hier een plek kunnen vinden waar we tijdens de orkaan kunnen blijven.

Optie #3

Teruglopen naar de route van de beroemde Ierse Wicklow Way en zoveel mogelijk kilometers maken totdat we een stad tegenkomen waar we kunnen overnachten.

Denken aan ierland

S

oms, als meerdere gebeurtenissen je steeds weer aan hetzelfde doen denken, dan moet je daar misschien iets mee doen, toch?

Toen Scott en ik in het najaar van 2016 de Camino de Santiago wandelden, hebben we Lou en Helen leren kennen en zij vertelden ons over hun reizen naar Ierland. Dit land had hun hart veroverd en ze waren heel enthousiast over het bewandelen van verschillende Ways, gemarkeerde wandeltochten door heel Ierland.

Eenmaal terug uit Spanje zei ik tegen Scott dat we in 2017 naar een conferentie over reisbloggen moesten gaan. Dit is een belangrijke conferentie waarmee we ons eigen blog meer kunnen laten groeien. We kunnen dan netwerken en zo meer mogelijkheden creëren en ook zouden we dan andere bloggers ontmoeten. Een paar weken later werd door TBEX, een van de grote conferentie-organisatoren, hun Europese locatie voor het najaar van 2017 aangekondigd: Killarney in Ierland!  Meer hadden we niet nodig om te besluiten dat dit voorbestemd was: In 2017 zou Ierland onze wandelbestemming worden.

We hopen oprecht dat je geniet van ons reisverslag. Als het jou ook inspireert om in Ierland te gaan wandelen en als het je een beeld geeft van de bergen, valleien, schapen, heerlijk eten, bier te over én de fantastische mensen, dan is onze missie geslaagd!

In het boek zullen Scott en ik afwisselend ons verhaal vertellen, waarbij Scott zo nu en dan opduikt bij verschillende delen van het verhaal.

Pre-Planning

S

cott en ik hebben ons DNA laten testen bij het populaire bedrijf 23 and Me. We wisten wel dat Scott wat Iers bloed in zich heeft en dat van mij is voor een klein deel Welsh. Maar het was pas echt een schok om te lezen dat uit de test van Scott kwam dat hij voor 75% Iers bleek te zijn en dat uit mijn test bleek dat ik voor 24% Iers ben! Ik was me er totaal niet van bewust dat ik Ierse voorouders had. Hierdoor werden we nog enthousiaster over onze reis naar Ierland.

Normaal gesproken ben ik degene die de reis voorbereidt en geeft Scott vervolgens zijn advies en mening. Naarmate de vertrekdatum dichterbij kwam, had ik het heel druk met het schrijven van ons blog over onze recente reizen naar Peru en daarnaast was ik bezig met de publicatie van ons boek Onze Camino de Santiago, Een gewoon echtpaar op een buitengewone wandeltocht.

Hierdoor had ik weinig tijd om me te focussen op Ierland. Vanwege de ontdekking over onze voorouders, wilde Scott heel erg graag de wandeling kiezen uit de vele gemarkeerde wandelingen, de ‘Ways’ (meer dan 40) die Ierland rijk is; wat zeker niet makkelijk was. Scott koos twee wandelingen die voor ons het interessantst waren: De Dingle Way en de Beara Way. Bepalend waren de wandelafstanden en de locatie.

Ons oorspronkelijke plan

W

e besloten om in Ierland de Beara Way te gaan lopen. Het pad is ongeveer 200 kilometer lang en volgt de mars die O’Sullivan Beare in 1603 liep. De hele route is gemarkeerd met gele pijlen en een klein geel mannetje.

Het verhaal van O’Sullivan Beare is heel interessant en we kunnen niet om de tragedie heen die hier heeft plaatsgevonden en de levens die door de mars voorgoed zijn veranderd. O’Sullivan was de laatste onafhankelijke heerser van het Beara schiereiland. Om zijn volk te beschermen nam hij 300 kinderen, vrouwen en ouderen mee en hield hen verborgen op het eiland Dursey, vlak bij de kust van het schiereiland. Op deze manier wilde hij hen uit de handen van de Engelsen houden. Helaas mislukte zijn plan en de Engelsen veroorzaakten een bloedbad door iedereen neer te schieten en van de kliffen te gooien.

Na de slachting op Dursey Island begon O’Sullivan Beare samen met 1000 mensen van zijn volk aan de 500 kilometer lange mars over het schiereiland.  Het was toen 31 december 1602. Ze vochten tegen het Engelse leger. Na twee weken kwam O’Sullivan aan in het graafschap Leitrim, met nog slechts 35 van zijn 1000 mensen. Velen hadden de gevechten niet overleefd en anderen waren gevlucht. Uiteindelijk is O’Sullivan samen met andere Gaelische edelen als bannelingen per schip naar Spanje vertrokken.

De route van de Beara Way volgt het spoor van de mars.

Er zijn veel toeristen die langs de Zuidwestelijke Ierse kust tochten met de auto maken over het Beara schiereiland, of de route per fiets afleggen.

Er lopen twee bergketens over het midden van het schiereiland: de Caha Mountains en de Slieve Miskish Mountains.

Scott en ik hebben negen dagen uitgetrokken voor de wandeling, met ongeveer 24 kilometer wandelen per dag. Langs de route is veel te zien, zoals een kasteel en menhirs, en er zijn een aantal van de nabijgelegen eilanden te bezoeken.

Na de Beara Way willen we een aantal dagen in Killarney blijven, waar we de TBEX Travel Blogger’s Conference willen bijwonen. Dit wordt onze eerste conferentie en we kijken ernaar uit om te netwerken en te luisteren naar de verhalen van sprekers over allerlei aspecten over reisbloggen. Na de conferentie zullen we de Dingle Way gaan lopen. Dit wandelpad bevindt zich ook in Zuidwest-Ierland, maar loopt meer langs de kust dan de Beara Way.

De Dingle Way is ongeveer 177 kilometer lang, waar we zo’n 8 à 9 dagen over zullen doen. Langs de kust zijn schilderachtige dorpjes te zien, evenals clochán (bijenkorfhutten) en steenringforten.  Slea Head mogen we zeker niet missen, met de indrukwekkende kliffen die oprijzen uit de Atlantische Oceaan.

De resterende tijd van onze maand in Ierland is nog open. Ierland heeft meer dan 30 verschillende langeafstandswandelpaden en we willen er een aantal wat beter onderzoeken. Het drukste zijn Wicklow, Sheep’s Head, Kerry, Dingle, Beara, Burren, en de Western Ways. Met meer dan 4.000 kilometer aan wandelpaden zijn er meer dan genoeg opties. Hoog op onze lijst om te bezichtigen staan de Kliffen van Moher, evenals een bezoekje aan de stad Galway.

Al lang van tevoren hebben Scott en ik besloten om in Ierland geen auto te huren. Als we samen moeten autorijden levert dat meestal ruzie op, dus dat was een makkelijke beslissing. Bovendien zijn we toch meestal aan het lopen en is er in Ierland een handig en uitgebreid netwerk van openbaar vervoer.

de uitrusting

I

n de loop van de tijd hebben we goed kunnen bepalen wat we de fijnste wandeluitrusting vinden. We hebben ondervonden wat bij lange wandelingen het comfortabelst zit en ook welke kleding het snelst droogt. Sneldrogend materiaal is heel belangrijk, want meestal wassen we op lange meerdaagse wandeltochten onze kleding zelf met de hand.

Voor Ierland voerden we een van de belangrijkste veranderingen in onze normale uitrusting door, namelijk het investeren in hoge wandelschoenen. Normaal droegen we allebei lage Hoka One One-wandelschoenen. Dit zijn schoenen