Dit is regte ribbokweer op ’n laaste Sondag van Augustus. Dit is nie net ekstra koud en winderig nie, maar boonop nat ná die milde reën van die afge-lope twee dae. Die ou man in die klipkombuisie grinnik as sy vereelte, songevlekte hand nog ’n doringhoutstomp raakvat en in die gulsige vlamme van die kaggelvuur inskiet. Hy staar in die vuur en sy gedagtes begin weer dwaal na die koue wat sy geboorteplek, die Suid-Vrystaat, tog so maklik (’n mens wil am-per sê, onnodig) in Augustus en September kan tref. Dit word soms só koud dat dit sommer aan’t sneeue kan raak, soos nou weer. Die draadloos waarsku dan aanhoudend oor die ysige weer in die Oos-Kaap!
Sy gedagtes begin sommer vanself dwaal na die streep ranteveld op sy
