’N ERFENISDAGMAUSER VIR MY SEUN
“Kan ek help, meneer?” vra die vriendelike geweerman agter die toonbank. Skuins agter hom is ’n veiligheidshek wat toegang tot ’n lang, smal vertrek verleen. My oë kyk by die geweerman verby, in die lang gang af na waar dosyne jaggewere van verskillende kalibers in netjiese geweerrakke staangemaak is. Mausers, Musgraves, Mannlichers en nog ’n hele klomp ander fabrikate staan netjies op aandag.
Die verskillende kalibers op die pakkies patrone wat in netjiese hopies opgestapel is, hou ook my aandag gevange: 6,5x54, 9,3x62, 7x57. Die bekende reuk van geweerolie hang swaar in die lug, my hart klop in my keel en emosie dreig om my te oorweldig wanneer ek antwoord: “Ek kom koop ’n geweer vir my seun.”
Watter voorreg lê nie in daardie een sin opgesluit nie. Ouerskap is ’n voorreg en om ’n seun te hê wat jou liefde vir die wye oop ruimtes deel, die taal van ’n kampvuur kan verstaan en vir wie ’n lewendige bok mooier is as ’n
