رادیو ناداستانفصل دوم: زندگیاپیزود دوازده: بچه وقتی که بچه بود نمی‌دانست که بچه استنوشته‌ی: آناهیتا قزوینی‌زادهصدای: خزر معصومی|در مسیر زندگی دقیقا چه زمانی از مرز بچگی به بزرگی گذر می‌کنیم؟ کجا پایمان از این‌طرفِ خط رد می‌شود؟ اصلا مرزِ مشخصی وجود دارد یا سایه‌روشن است؟ تهِ این سایه‌روشن کجاست؟ همه‌ی آدم‌ها متوجه این گذر می‌شوند؟ دوری از بچگی در زندگی چه معنایی دارد؟ بعضی روانشناسان تصویرِ بهشت را استعاره‌ای از دورانِ بچگیِ آدم می‌دانند: دوره‌ای که هر روزِ زندگی را نو می‌بینی. کوچک‌ترین چیزها شگفت‌زده‌‌ات می‌کنند. به زندگیِ یکنواخت عادت نکرده‌ای و هنوز چیزها تکراری نشده‌اند. مثل آدم‌هایی که هنوز از هرچیز ریز و درشتی شگفت‌زده می‌شوند و بخشِ بزرگی از کودک درون‌شان را زنده نگه داشته‌اند و مشغول مراقبت از آن هستند. در متنی که می‌شنوید، آناهیتا قزوینی‌زاده درباره‌ی همین موضوع نوشته. از مواجهه‌ی دوباره‌اش با کودکی در زندگی حرفه‌ای و دوران فیلم‌سازی‌اش. از بچه‌هایی که بازیگر فیلم‌هایش بوده‌اند و یک‌باره انگار در جاده‌ی ناگزیر زندگی در چشم‌به‌هم‌زدنی بزرگ شده‌اند.|عوامل پادکستسردبیر: مهراوه فردوسیمدیر تولید: پریچهر باقریراوی: شهین نجف‌زادهموسیقی: شورا کریمیمدیر هنری: مرتضا آکوچکیانعکس و فیلم: بیژن اعرابیتدوین: شاهو زندیادیت و میکس: حمید محمدیضبط: استودیو بلپخش: مصطفی سهرابی|این قسمت رادیو ناداستان با حمایت «نشر کاربن» منتشر می‌شود. | +اینستاگرامناشر: فصلنامه «ناداستان» [+سایت | +اینستاگرام]Music: Yesterday by Beatles| Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.