کتاب منشا شادکامی
(The origins of happiness)
قسمت پنجم
به روایت : دکتر آذرخش مکری
مشاهده در یوتوب : https://youtu.be/ZbZ5Z4sL8eo
-------
منشا شادکامی. مقوله شادکامی، رضایت از زندگی و خوشبختی از دیرباز متفکران زیادی از جمله فلاسفه، سیاستمداران، روانشناسان، جامعه شناسان و اقتصاددانان را بخود مشغول کرده است. اما بعد از قرنها مباحثه و تفکر از حدود نیم قرن پیش بصورت جدی مسئله پژوهش ها و مطالعات تجربی قرار گرفته است. ظاهراً یک راه برای پی بردن به راز خوشبختی، پرسیدن و سنجش آن در میان اقشار مختلف مردم است. چه کسانی با چه ویژگی هایی از زندگی راضی تر هستند و در جوامع مختلف، مولفه هایی که با احساس شادکامی مرتبط هستند کدامند؟ بر این اساس علم نیک زیستی شکل گرفته و در دهه های اخیر یافته های جالبی بدست آورده است. کتاب منشا شادکامی تالیف اندرو کلارک و همکارانش که دوسال پیش توسط انتشارات دانشگاه پرینستون به چاپ رسیده است یکی از کتابهای علمی در این زمینه است. کتاب بر یافته های چندین مطالعه جامع آینده نگر که اکثراً در کشورهای ثروتمند صنعتی صورت گرفته اند بنا شده است. در طی این مطالعات در زمانها و گروههای مختلف رضایتمندی از زندگی سوال شده و با توجه به ماهیت آینده نگر و حجم نمونه بالا، عوامل مرتبط با حس شادکامی استخراج شده اند. یافته ها جالب و گاهی دور از انتظار و گاهی هم متناقض هستند. بعنوان مثال داشتن کنترل خوب هیجانی در دوران کودکی و نوجوانی از عوامل عمده مرتبط با احساس خوشبختی در میانسالی است و نقش آن از تحصیلات، شغل و در آمد پررنگ تر است. مسئله تنطیم هیجانی خود ارتباط زیادی با چگونگی رابطه والدین بخصوص مادر با کودک دارد. افرادی که مادران پرخاشگر و ناسازگار داشته اند حتی در بزرگسالی با وجود پیشرفت تحصیلی و شغلی احساس رضایتمندی کمتری نبست به همسالان خود داشتند. یافته جالب دیگر اینکه درآمد افراد در شادکامی مهم است اما مهمتر از آن درآمد دیگران و همسالان است. بیشتر بودن درآمد در مقایسه با سایران مهمتر از قدرمطلق آن است و گاهی کم شدن درآمد دیگران باعث شادکامی خیلی بیشتر انسانها می شود! کتاب مستند به آمار بوده و بصورت مستقیم و فهرست گونه به یافته ها اشاره می کند. مملو از جدول و نمودار است. به همین دلیل خواندن آن بسیار راحت است اما کمتر به بحث های نظری، فلسفی و فرضیه سازی پرداخته است و ممکن است برای برخی خواننده ها اقناع کننده نباشد. بنظر من بیشتر پژوهشهای مورد استناد جز بهترین های خود هستند اما متاسفانه اکثریت آنها به کشورهای مرفه غربی اشاره دارند