“Solidariteit wordt niet bereikt door onderzoek, maar door verbeelding. De verbeeldingskracht om vreemden te zien als mensen die eveneens lijden. Solidariteit wordt niet ontdekt door reflectie, maar gecreëerd.”

Op deze manier drukte de Amerikaanse filosoof Richard Rorty uit dat je dat wat rechtvaardig is, niet absoluut kunt funderen, maar mensen wel kunt verleiden tot solidariteit.

Waarom ging Rorty over van de analytische traditie over naar het pragmatisme?
Welke rol spelen wilde orchideeën, vogels en Nabokov in zijn filosofie
En kan hij voorkomen dat zijn contingente pragmatisme vervalt tot plat relativisme?

Te gast is Dirk-Jan van Vliet
De denker die centraal staat is Rorty