"เวลาที่เราเจริญปัญญาด้วยการดูกาย เจริญปัญญาด้วยการดูจิต จิตจะพลิกไปพลิกมาระหว่างการเจริญวิปัสสนากรรมฐานกับสมถะกรรมฐาน เมื่อไหร่สติระลึกรู้ตัวสภาวะธรรม ตัวรูปธรรม ตัวนามธรรม จิตระลึกรู้ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ที่เกิดขึ้น ความสุข ความทุกข์ที่เกิดขึ้น จิตระลึกรู้ ร่างกายที่หายใจออก ร่างกายที่หายใจเข้า อันนี้เป็นการทำสมถะนะ ยังเป็นสมถะอยู่ เมื่อไหร่จิตเกิดปัญญาเห็น ใช้คำว่า “เห็น” นะ ไม่ใช่คิด เห็นร่างกายไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เห็นจิตไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา คือเห็นไตรลักษณ์ อันนั้นถึงจะเป็นวิปัสสนา” -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๐ วันที่ ๑๕ เมษายน ๒๕๖๐