ประธานเย่จ๋า ภรรยาท่านหนีไปแล้ว

By popnovel

ชี่เยว่จะรู้ได้อย่างไรว่าแม่แท้ ๆ ของเธอกลับช่วยพ่อเลี้ยงของเธอวางยาให้เธอ และต้องการให้เธอมีลูกกับเขา
เธอวิ่งหนีอย่างตื่นตระหนก แต่ยาเริ่มออกฤทธิ์กลางทาง ความรู้สึกที่รุนแรงกระตุ้นประสาทของเธอ มีรถคันหนึ่งขับมาตรงหน้าเธอ เธอไม่สนใจ รีบวิ่งเข้าไปในที่นั่งคนขับและเหยียบคันเร่งเพื่อหลบหนี
แต่เธอสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวและในที่สุดก็มีอะไรกับชายแปลกหน้าที่เบาะหลังของรถ
เมื่อเธอตั้งสติได้ สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ชายแปลกหน้าคนนี้สามารถช่วยเธอแก้ปัญหาทั้งหมดได้ แต่มีเงื่อนไขหนึ่งข้อคือ แต่งงานกับเขา!

• Language: ภาษาไทย
• Publisher: Publishdrive
• Release date: Sep 6, 2023

Book preview

สารบัญ

บทที่ 1 ฉันเกือบสูญเสียความบริสุทธิ์

บทที่ 2 ช่วยฉันด้วย

บทที่ 3 เธอหาเรื่องเองนะ

บทที่ 4 การเอาเธอไปทิ้ง

บทที่ 5 ข้อมูลของเธอ

บทที่ 6 เรื่องที่ไม่อาจยอมรับได้

บทที่ 7 แต่งงานกับเขา

บทที่ 8 เธอปฎิเสธ

บทที่ 9 สิ่งดี ๆ

บทที่ 10 ปกป้องเพื่อนของเธอ

บทที่ 11 ความทรงจำอันล้ำค่า

บทที่ 12 ใบทะเบียนสมรส

บทที่ 13 ห้องเก็บของ

บทที่ 14 ไม่มีใครอยู่ในห้องของท่าน

บทที่ 15 ละเว้นฉันด้วยเถิด

บทที่ 16 ความเงียบสงบและการควบคุมตนเอง

บทที่ 17 อย่าแตะต้องตัวฉัน

บทที่ 18 อดตาย

บทที่ 19 จิตใจดีงาม

บทที่ 20 เขาเป็นคนดี

บทที่ 21 ผู้ชายใจดี

บทที่ 22 ภยันตราย

บทที่ 23 การลักพาตัว

บทที่ 24 ประจบประแจงฉัน

บทที่ 25 ผู้ช่วยชีวิตของเธอ

บทที่ 26 สิบล้านดอลลาร์

บทที่ 27 อยู่เคียงข้างเธอ

บททั้ 28 เธอเขินอาย

บทที่ 29 บัตรเครดิต

บทที่ 30 สาวใช้ไร้ยางอาย

บทที่ 31 เธอบันทึกเสียงไว้

บทที่ 32 นึกถึงคำพูดของเขา

บทที่ 33 เธอเป็นคนจิตใจสกปรก

บทที่ 34 ออกแบบมาไม่ดี

บทที่ 35 มั่นใจเกินไป

บทที่ 36 พนันกันไหมล่ะ?

บทที่ 37 เธอเคยติดโรคมานานแล้ว

บทที่ 38 ชี่เยว่มีชีวิตส่วนตัวที่เละเทะเหรอ?

บทที่ 39 ก็แค่โสเภณีคนหนึ่ง

บทที่ 40 อาจารย์ใหญ่ออกมาเป็นพยานยืนยันให้ชี่เยว่

บทที่ 41 ชี่เยว่กลับมาไร้มลทิน

บทที่ 42 มีคนโทรเรียกตำรวจ

บทที่ 43 เย่ฮั่นฉวนมาช่วยเธอ

บทที่ 44 อย่าลืมให้เธอรักษาสัญญาด้วย

บทที่ 45 จัดฉากเธอ

บทที่ 46 ซื้อของขวัญให้เย่ฮั่นฉวน

บทที่ 47 ฟื้นฟูความเป็นชาย

บทที่ 48 ซื้ออาหารเสริมสำหรับบำรุงไตให้เย่ฮั่นฉวนสามสิบกล่อง

บทที่ 49 งานเลี้ยงจบการศึกษา

บทที่ 50 พูดทางอ้อมว่าเธอเป็นหญิงบริการ

บทที่ 51 อิจฉาไปก็ไม่มีประโยชน์

บทที่ 52 เย่ฮั่นฉวนถามว่า เธออยู่ไหน?

บทที่ 53 เย่ฮั่นฉวนเจอยาบำรุงไตที่ชี่เยว่ซื้อให้

บทที่ 54 วางยาชี่เยว่

บทที่ 55 เย่ฮั่นฉวนมาตามหาเธอ

บทที่ 56 ซูโหรวยั่วเย่ฮั่นฉวน

บทที่ 57 เย่ฮั่นฉวนชอบแนวนี้เหรอ?

บทที่ 58 ส่งเธอให้ใครบางคน...

บทที่ 59 ไปดูแลเขาหรือไม่ก็โดนขายเข้าตลาดมืด

บทที่ 60 เย่ฮั่นฉวนออกโรง

บทที่ 61 คุณเป็นอะไรไป?

บทที่ 62 เขากอดเธอชัด ๆ

บทที่ 63 ที่แท้ผู้ชายคนนี้ก็คือ เย่ฮั่นฉวน

บทที่ 64 ผู้หญิงที่ด่าเธอยังอยากจะหนีไปมั้ย?

บทที่ 65 ให้หล่อนได้รู้รสชาติเหมือนที่ทำคนอื่นไว้

บทที่ 66 คนพวกนี้ล้วนติดโรค

บทที่ 67 เธอใจดีเหลือเกินชี่เยว่

บทที่ 68 อดที่จะเข้าใกล้เขาไม่ได้

บทที่ 69 คุณสามีคะ ฉัน...

บทที่ 70 เยฮั่นฉวนดุดันมาก

บทที่ 71 เธอเป็นภรรยาของฉัน

บทที่ 72 เขาหวงเธอมากจนไม่ให้ใครเรียกชื่อของเธอ

บทที่ 73 เย่ฮั่นฉวนปรนนิบัติดูแลเธอเป็นพิเศษ

บทที่ 74 ผมกลัวว่าคุณจะนอนคนเดียวไม่ได้ ผมเลยมาอยู่เป็นเพื่อน

บทที่ 75เขาบอกว่าอยากพาเธอไปฮันนีมูน

บทที่ 76 มีผู้หญิงโทรหาเขา แล้วเขาก็เทเธอทันที

บทที่ 77 เจ้าชายในฝันของเธอกลับมาแล้ว

บทที่ 78 เธอกอดชายอื่น

บทที่ 79 ฉันไม่อาจอยู่ได้โดยปราศจากเธอ

บทที่ 80 เขาจะหย่ากับเธอภายหลัง

บทที่ 81 เย่ฮั่นฉวนตั้งคำถามกับเธอ

บทที่ 1 ฉันเกือบสูญเสียความบริสุทธิ์

ณ ห้าทุ่ม ชี่เยว่เพิ่งอาบน้ำ จู่ ๆ เธอก็ถูกกอดจากด้านหลัง

เอ่อ นั่นใครน่ะ พ่อ ทำไมเป็นพ่อล่ะ ปล่อยฉันนะ! เธอพยายามดิ้น แต่เมื่อมองกลับไป เธอก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยและร้ายกาจ

คนที่พยายามฉวยโอกาสลวนลามตัวเธอคือ เริ่นเถา พ่อเลี้ยงของเธอ!

เยว่เยว่ ทำตัวดี ๆ และอย่าขยับ ฟังพ่อนะ เริ่นเถากดเธอลงบนเตียงอย่างเร่งรีบและพยายามดึงเสื้อผ้าของเธอออก เธอก็รู้ว่าพ่อแต่งงานกับแม่ของเธอมาหลายปีแล้ว แต่แม่ที่ไม่ได้เรื่องของเธอไม่สามารถให้กำเนิดลูกชายได้!

ตอนที่เรากินข้าวเย็นกัน แม่เธอวางยาในซุปเธอ นานมากแล้วละ ถึงเวลาที่ยาจะออกฤทธิ์แล้ว เธอควรนอนกับพ่อและให้กำเนิดลูกชายแทนแม่

ไม่ ไม่มีทางแน่นอน! ใบหน้าของชี่เยว่ซีดเผือด เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงการทำตัวแปลก ๆ ของแม่คืนนี้ พร้อมกับดวงตาที่กะพริบปริบ ๆ ของแม่ของเธอ...

เป็นไปได้ไหมที่แม่เป็น...

อย่าพูดไร้สาระน่า ยังไงก็ตาม พวกร่านอย่างแกก็ต้องนอนกับผู้ชายอยู่แล้ว นอนกับฉันดีกว่านอนกับหนุ่ม ๆ ข้างนอกพวกนั้น! อย่างไรซะเธอก็ไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของฉัน แกจะนอนด้วยกันนานแค่ไหนก็ได้ !

หลังจากที่เริ่นเถาพูดจบ เขากำลังจะกดชี่เยว่ลง

ไม่นะพ่อ พ่อทำแบบนี้ไม่ได้!

ชี่เยว่ผลักเขาออกไปด้วยความหวาดกลัว

ก่อนที่เริ่นเถาจะทันได้โต้ตอบ เธอก็คลุมเสื้อผ้าแล้ววิ่งออกไปอย่างเร่งรีบ และพรวดพราดลงไปชั้นล่าง

เมื่อเห็นประตูตรงหน้า จู่ ๆ ก็มีมือคู่หนึ่งจากมุมมืดคว้าตัวเธอไว้แน่น

แม่...

ชี่เยว่กลับมาตั้งสติได้อีกครั้งและพบว่าเป็นแม่ของเธอเอง!

เมื่อนึกถึงสิ่งที่เริ่นเถาบอก เธอก็ตัวสั่นและถอยหลังไปสองก้าว เพราะไม่กล้าเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้

เยว่เยว่ ถ้ายังคิดว่าฉันเป็นแม่เธออยู่ ก็กลับไปนอนกับพ่อสักสองสามวันเถอะ ซ่งหยู แม่ของเธอดูเหมือนจะเพิ่งร้องไห้มาและตาก็ยังแดงอยู่

ทำไม แม่ก็บ้าไปแล้วเหมือนกันเหรอ? ชี่เยว่ตกใจมาก เธอรู้สึกแค่เพียงว่าบุคคลตรงหน้าเธอแปลกมากจนดูไม่เหมือนแม่ของเธอเลย!

มารดาผู้ให้กำเนิดจะปฏิบัติต่อลูกสาวเช่นนี้ได้อย่างไร?

ดวงตาของซ่งหยูเต็มไปด้วยน้ำตา เธอก้มศีรษะลงและไม่กล้ามองเธอ แม่แต่งงานกับพ่อเลี้ยงของลูกมาสิบปีกว่าแล้วและแม่ก็ให้กำเนิดลูกชายไม่ได้ พ่อบอกแม่ว่าถ้าแม่มีลูกชายอีกคนไม่ได้ เขาจะหย่ากับแม่แล้วไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นเพื่อให้กำเนิดลูกชายแทนแม่

เยว่เยว่ แม่ไปตรวจที่โรงพยาบาลเมื่อเดือนก่อน หมอบอกว่ามดลูกของแม่ไม่ดีตั้งครรภ์ไม่ได้แล้ว แต่หนูต่างออกไป! หนูยังเด็กอยู่ หนูมีลูกชายให้พ่อได้แน่นอน

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ ชี่เยว่ก็ลืมตาขึ้นและรู้สึกว่าคนพวกนี้บ้าไปแล้ว!

มีแม่แบบนี้อยู่ในโลกนี้ด้วยเหรอ? เธอจะบังคับลูกสาวให้มีลูกชายแทนเธอกับชายชราวัยห้าสิบได้อย่างไรกัน!

ผู้ชายคนนั้นคือสามีของเธอเองนะ!

ไม่ หนูจะไม่ช่วยแม่!

ชี่เยว่ส่ายหัวอย่างหนักแน่นและกำลังจะก้าวออกไป

ไม่! เยว่เยว่ หนูต้องช่วยแม่นะ หนูคือความหวังเดียวของแม่ แม่หย่ากับพ่อไม่ได้! หนูจะทำอะไรกับผู้ชายได้คืนนี้คืนเดียวเท่านั้น ไม่อย่างนั้นร่างกายของหนูจะทนไม่ไหว เยว่เยว่ ลูกช่วยแม่ได้ไหม

นังเลว กล้าดียังไงหนีออกมา!

เสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวของเริ่นเถาดังมาจากข้างหลัง

ชี่เยว่กัดริมฝีปากของเธอแล้วรีบวิ่งไปข้างหน้า เธอไม่กล้ามองกลับไปเพราะกลัวว่าเริ่นเถาตีเธอจนตาย

คนพวกนี้บ้าไปแล้ว!

เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะสวมรองเท้า เธอสวมเพียงชุดนอนและออกวิ่งไปข้างหน้าอย่างสิ้นหวัง

เธอไม่รู้ว่าวิ่งมาไกลแค่ไหนแล้ว แต่เท้าของเธอหมดแรงและเจ็บ พวกมันเหนียวมากจนรู้สึกเหมือนมีเลือดไหล

แต่เธอไม่กล้าหยุดเพราะกลัวว่าเริ่นเถาจะยังไล่ตามเธออยู่

แม้ว่าจะไม่รู้ว่ามีใครไล่ตามเธอมาอยู่หรือเปล่า

ยาที่เธอดื่มระหว่างมื้อเย็นออกฤทธิ์แล้วหลังจากผ่านมาเป็นเวลานาน ร่างกายของเธอเดือดพล่านราวกับเลือดปุด ๆ และความร้อนก็แผ่ไปทั่วร่างกายของเธอ...

ความรู้สึกอันรุนแรงถาโถมกระทบสัมผัสประสาทของเธอซึ่งทำให้ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอวูบวาบสลับไปมาระหว่างความสว่างและความมืด เธอเกือบจะล้มลงกับพื้น

ชี่เยว่กัดริมฝีปากของเธอด้วยรู้สึกสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆ

ร้อนมาก...

ไม่สบายตัวเสียเลย...

ฉันอยากมาก...

ทันใดนั้นก็มีรถแล่นมาจากด้านหน้า

บทที่ 2 ช่วยฉันด้วย

รถไม่ได้แล่นเร็วนัก แต่ชี่ เยว่กำลังอยู่ในสภาวะที่ความรู้สึกช้าลงเล็กน้อยในตอนนี้ เธอไม่รู้ว่าจะถอยกลับอย่างไรจึงวิ่งตรงออกจากทางเท้าไปล้มลงตรงหน้ารถ

รถหยุดทันเวลาพร้อมกับเสียงเบรกกะทันหัน!

จางเหิงซึ่งเป็นคนขับที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับกลืนน้ำลายอึกและมองดูคนที่อยู่ข้างหลังเขาด้วยความตื่นตระหนก ท่านครับ ดูเหมือนว่าผมจะชนใครบางคนเข้า...

ชายที่อยู่เบาะหลังกำลังนั่งหลับตา และชุดสูทสีดำสนิทของเขาเผยให้เห็นรูปร่างที่บึกบึนของเขา

แม้ว่าจะไม่มีแสงสว่างที่เบาะหลังและมองเห็นใบหน้าของชายคนนั้นได้ยาก แต่ก็ยังสามารถรับรู้ถึงออร่าทรงอำนาจของเขาได้อยู่

เขาเย็นชา ไม่ไว้หน้าใคร แต่ก็เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่หาใครเทียบไม่ได้

ในขณะนี้ ดูเหมือนเขาจะอารมณ์ไม่ดีอยู่และใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็แสดงร่องรอยของความเจ็บปวด ราวกับว่าเขากำลังระงับอะไรบางอย่างเอาไว้อยู่ แม้แต่บรรยากาศในรถยังอึมครึมเลย

เมื่อได้ยินคำพูดของคนขับ เขาก็ลืมตาขึ้นด้วยความโกรธ มีเพียงความเย็นชาในดวงตาสีเข้มของเขา

ออกไปดูว่าคนคนนั้นตายหรือเปล่า เย่ฮั่นฉวนพูดอย่างเย็นชา

ครับ ครับ รับทราบครับ!

คนขับตัวสั่นและไม่กล้ามองหน้าเขาตรง ๆ เขารีบลงจากรถแล้ววิ่งไปหาชี่เยว่ คุณผู้หญิง คุณผู้หญิง เป็นอะไรหรือเปล่า คุณบาดเจ็บหรือเปล่า

ชี่เยว่พยายามเต็มที่ที่จะเงยหน้าขึ้นมาและมองเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเธอราง ๆ ดวงตาสีเข้มของเธอสว่างขึ้นอย่างมีความหวังทันที เธอคว้ากางเกงของชายคนนั้นและขอร้องด้วยเสียงสั่นเครือ ช่วยฉันด้วย... ท่าน โปรดช่วยฉันด้วย

อะไรนะ? จางเหิงตกตะลึง หญิงสาวคนนี้ล้มหัวฟาดหรืออย่างไรกัน?

ดูเหมือนเธอจะไม่มีร่องรอยการถูกรถชนเลย เธอแค่ล้มลงเอง  แล้วเธอจะมาขอให้เขาช่วยเธอได้อย่างไร?

คุณผู้หญิง ผมว่าคุณไม่ได้บาดเจ็บนะ อีกอย่าง เมื่อกี้คุณรีบวิ่งออกมาที่ถนน ตามกฎจราจรแล้ว คุณต้องรับผิดชอบเองทั้งหมด แต่ผมเองก็ผิดเหมือนกัน ทำไมเราไม่แก้ปัญหานี้แบบนี้ล่ะ? นี่คือนามบัตรของผมนะ คุณไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลก่อน ถ้ามีอะไรก็โทรหาผมได้ ผมจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ทั้งหมด

เขายังต้องรีบไปส่งเจ้านายที่ชื่อเย่ฮั่นฉวนไปโรงพยาบาล ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาที่จะมาเสียให้กับผู้หญิงคนนี้จริง