Wrażliwa Bella

By Alona Byczko

"O co chodzi z tymi rodzicami? Czemu oni tak bardzo nas, młodych, nie rozumieją. Nawet nie próbują. Tylko wciskają nas w swoje wymagania".
Młoda panda Bella przechodzi właśnie przez trudny okres. Do Królisiowa trafiła wraz z mamą, która odeszła od męża. Dziewczynka ma żal do ojca, że nie zawalczył o rodzinę. Dodatkowo nie wie, jak odnajdzie się w nowej szkole - w końcu jest taka wstydliwa. Na szczęście poznaje królika Tolka, który podtrzymuje ją na duchu. Dziewczynka odkrywa, że jej nowy kolega - taki pomocny i wrażliwy - również nie ma lekko w domu. Czy nowa znajomość odmieni także jego życie?
Opowieść o "dorosłych" problemach widzianych oczami dziecka. Opiekunowie powinni wcześniej zapoznać się z jej treścią, by w razie potrzeby wesprzeć emocjonalnie swoje pociechy.
Wciągająca i pouczająca propozycja dla miłośników serii "Kicia Kocia" Anity Głowińskiej czy "Kocia Szajka" Agaty Romaniuk.

• Language: Język polski
• Publisher: SAGA Egmont
• Release date: Feb 5, 2024
• ISBN: 9788727135632

Book preview

W Królisiowie mieszkały zwierzęta rozmaitych gatunków, pochodzących z różnych zakątków świata. To miejsce zawsze wyróżniało się tolerancją i akceptacją. Dlatego przyciągało rodziny, które nie odnajdywały się w swoim naturalnym środowisku. Tak też trafiła tu panda Bella ze swoją Mamą. Mama Belli wybrała to miejsce, by stworzyć dobre warunki swojej Córce po rozstaniu z jej Tatą.

---

Był to okres letni, więc Bella miała jeszcze trochę wakacji, zanim pójdzie do nowej szkoły. Mama miała nadzieję, że do tego czasu jej córka zdąży się zaaklimatyzować i znaleźć nowych przyjaciół. Urządziły się już w nowym mieszkanku, a na dobry początek przyrządziła jej ulubione gofry.

– Bella, chodź do kuchni! – zawołała.

– Za chwilę, układam jeszcze drobiazgi! – odpowiedziała Bella, układając ramki na komodzie.

– Chodź szybko, póki ciepłe! – nie odpuszczała Mama.

– Daj mi 5 minut!

Spojrzała na fotografie i zrobiło jej się bardzo smutno. Tęskniła za przyjaciółmi z poprzedniej szkoły. Wiedziała, że ten etap już nie wróci, ale była pewna, że decyzja Mamy była właściwa. Otarła łzę i pobiegła do kuchni.

– Tata się do ciebie odzywał? – spytała Mama.

– Coś tam pisał. – odpowiedziała Bela z gofrem w buzi.

– Mam nadzieję, że mu nic nie odpisałaś… – spojrzała na nią podejrzliwie.

– Nie – Bella czuła presję Mamy, aby trzymać jej stronę. Była też zła na Ojca, że pozwolił im odejść. Jednocześnie nie chciała sprawić Mamie zawodu, bo teraz na pewno jest jej trudno.

---

– Nieopodal jest fajne miejsce, kręci się tam sporo osób w twoim wieku. Jest kolorowo i leci muzyka. Wydaje się być fajne, na pewno są tam też twoi rówieśnicy, którzy mogą być w porządku. Chociaż… niektórzy zbyt wcześnie poczuli się dorośli i chyba wiesz, co mam na myśli. Od tych akurat trzymaj się z daleka – spojrzała wymownie Mama.

– Mam iść tam SAMA?! – krzyknęła Bella, a potem spojrzała na pusty talerz i ciężko było jej uwierzyć, że już wszystko