Trasy Przeznaczenia

By Aldivan Torres

Życie jest szeroką ścieżką do dyspozycji ludzi. Z wolną wolą, każdy z was musi podejmować własne decyzje. Przeznaczenie jest naszym synem. Weź wodze życia i wybierz swoją ścieżkę. Dlatego książka przynosi ważne refleksje na temat naszych wyborów. Jest to niezbędny tekst w poszukiwaniu osobistej ewolucji. Wszystko to osadzone w serii Widzący, najważniejszej serii w literaturze światowej. To druga część książki Ja Jestem.

• Language: Język polski
• Publisher: ALDIVAN Teixeira TORRES
• Release date: Jun 17, 2023
• ISBN: 9798223640554

Book preview

Pesqueira

––––––––

Nowy dzień zaczyna się z wielką intensywnością. Słońce wschodzi, zalewając środowisko swoimi potężnymi promieniami. Natomiast delikatna i chłodna bryza wieje, pomagając je obudzić i zrelaksować.

Nie było jednak czasu do stracenia. Aniołowie wstali wcześnie i za zgodą właściciela poszli zadzwonić do drugiego na śniadanie.

Jeden po drugim są wyrzucani ze swoich pokoi, spotykają się i udają do jadalni. Krótki dystans jest szybko pokonywany i podobnie jak poprzedniego wieczoru, pomagają sobie. Kiedy skończą, idź spokojnie zjeść, siedząc przy pobliskim stole, w ten piękny obiecujący poranek.

Wszystko wydawało się być w atmosferze pokoju i wojny jednocześnie. Pozwólcie, że wyjaśnię. Pokój za wierne wypełnienie dotychczasowego harmonogramu i wojna wewnętrzna za brak konkretnych definicji przyszłości następnych wydarzeń. Oprócz niepokoju, mieli rosnące pragnienie kontrolowania swojego losu, co w większości przypadków nie było możliwe, powodując w nich frustrację. Nic jednak nie zostało uznane za ostateczne.

Wielką cnotą, jaką posiadali, był optymizm, który pomagał stawić czoła każdej sytuacji, w tym kłótniom między nimi. Jeden z nich pojawia się w porze śniadania, ale Rafaelle ze swoim autorytetem udaje się go kontrolować. To była głupia kłótnia między kobietami o znaczenie każdej z nich. Równie dobrze, że w końcu nadrobili.

Skokowo kończyli śniadanie. Podczas krótkiej odprawy wybrali miejsce, do którego chcieli się udać, wrócić do swoich pokoi, spakować torby, wyjechać, zapłacić za pobyt, pożegnać się i opuścić zakład. Ja jestem każdego z nich, wewnątrz nich, krzyczało, aby było słyszane i odbijało się echem w ich umysłach.

Z centrum kierują się w kierunku wschodnim z celem do jednego z krańców miasta. Podczas przejścia pieszo spotykają znajomych, nieznajomych i stają twarzą w twarz z chaotycznym ruchem podczas przechodzenia przez ulice. Mimo to nie zniechęcają się.

Stopniowo mijają ważne punkty, takie jak aleja prowadząca do dworca autobusowego, klasztor franciszkanów i docierają do alei Recife, skręcają w lewo w kierunku Uniwersytetu Federalnego w Pesqueira.

Teraz każdy krok był decydujący, ponieważ zbliżali się do celu. Idąc przez około dwieście metrów, zatrzymują się przed opuszczonym domem. Na sygnał wszyscy zbliżają się, przechodzą przez wejście, wchodzą na zewnątrz i w tym momencie przemawia Syn Boży.

Moi bracia, jestem przed sobą symbolem mojej przeszłości. W 2002 roku przejeżdżałem tędy i usłyszałem od moich przyjaciół mroczną historię o tym miejscu, obejmującą zabójstwo, sprawiedliwość, duchowość i strach. Czas minął, ale mimo to nie zapomniałem tej historii. Moim celem jest teraz uzyskanie wyjaśnienia tego, co się stało – zakończył widzący. 

Jak tylko powiedział, że wszystko się zmieniło. W tajemniczy sposób brama zamyka się za nimi. Ciemne chmury częściowo zasłaniają słońce, a krzyki słychać w domu, przerażając ludzi. Rafael mówi:

"Uspokój się, Strażniku! Wybaczcie naszemu przyjacielowi jego ciekawość. Obiecujemy, że natychmiast odejdziemy i zostawimy was w spokoju.

Dając sygnał, Rafael zadzwonił do Uriel i razem złapali ludzi i przelecieli przez ścianę. W ciągu kilku sekund byli na zewnątrz. Idą znowu w przeciwnym kierunku, a potem anioł wyjaśnia:

"Jeszcze nie czas, synu Boży! Nie jesteś jeszcze gotowy. (Rafael)

"Nie rozumiem. Dlaczego nie? (Syn Boży)

"Nie pytajcie nas. To najlepsza rzecz do zrobienia – interweniował Uriel.

"Bardzo dobrze. (Syn Boży)

" Jaki jest następny krok, Rafael? (Renato)

"Kontynuujmy podróż – odpowiedział.

"Ok. (Renato)

"Bądźmy szczęściarzami! (Rafaelle Ferreira)

"Życzę sobie, kotku! (Widzący)

" Jestem gotowy, Aldivan. Czy mógłbyś mnie dotknąć? (Bernadette Sousa)

"Czekałem na to, mój sługo. (Widzący) 

Aldivan zbliża się do swojego apostoła. Czule wyciąga rękę i tym razem dotyka czubka jej palców. Gładkość jej skóry sprawia, że wibruje i ma wizję swojej przyszłości:

"Bernadetta piła herbatę w domu, leżała na krześle w salonie. W wieku pięćdziesięciu lat wspomina główne wydarzenia swojego pracowitego życia: wychowanie rodziców, dorastanie z przyjaciółmi w wiosce Mimoso, przejście okresu dojrzewania, gwałt, aborcja i obietnicę młodego mężczyzny, że wszystko może się zmienić. Zachęcona jego słowami, przyjęła jego zaproszenie do podróży przez świat i naprawdę odkryła ojca i syna gotowych zrobić dla niej wszystko. Okazał wiele miłości, a w nagrodę poświęciła się sąsiadowi w pobliskim azylu. Poza tym przekazuje swoje przesłanie wszystkim, którzy ją znali. Dzięki tym czynom odkryła