Bachir- Ο Πρωτότοκος Όλων Μέρος I

By Petros Chatziargyros, Sr

Η ανθρώπινη διαχείριση, της Γης και των πόρων της, είναι καταστροφική. Μάλιστα, στο σημείο που δεν αμφισβητεί πλέον κάποιος το αν μολύνουμε το "Σπίτι" μας, εφόσον αυτό δεν επιδέχεται αντίρρησης. Ωστόσο έχουμε φτάσει στο σημείο να ρίχνουμε τα απορρίμματα μας και στο Διάστημα δικαιολογώντας κι αυτήν την ανήθικη πράξη επικαλούμενοι την ψευδή αναγκαιότητα προστασίας του πλανήτη μας. Έχει χαθεί η αίσθηση του τι είναι πραγματικά Καλό και ποιο είναι το Κακό. Όσο ποτέ άλλοτε η λεγόμενη δημοκρατία έχει χάσει την αυθεντικότητα της, όχι μόνο εξαιτίας των κυβερνήσεων. Στην πραγματικότητα, αυτό που αγνοούν οι περισσότεροι είναι ότι ο απλός μέσος και καθημερινός πολίτης, κυρίως στις αναπτυγμένες χώρες, έχει αναπτύξει συνήθειες που φθείρουν το περιβάλλον και την ανθρώπινη φυσική και πνευματική υπόσταση και για αυτό δεν ευθύνονται οι κυβερνήσεις. Ο τρόπος που Εγώ επιλέγω να ζω είναι αποκλειστικά Δική Μου απόφαση.

Για αυτό, εδώ υπεισέρχεται η ανάγκη για την λήψη τολμηρών αποφάσεων όπου άνθρωποι ενεργώντας δυναμικά υποστηριζόμενοι από ιδιωτικές εταιρείες πρέπει και επιβάλλεται να ενεργήσουν με όραμα- γνώμονα το καλό της Γης και της Ζωής, κάτι που συνεπάγεται και άμεση ωφέλεια για όσους προσαρμοστούν και υποταχθούν στον Σκοπό.

Ως Σκοπός ορίζεται η διαφύλαξη και η πρόοδος της ανθρώπινης ύπαρξης προς την τελειότητα με βεβαιωμένη την αρμονική συνύπαρξη με την Γη και κάθε Μορφή Ύπαρξης και Οντότητας. Κάθε ένας μας οφείλει να προστατεύει κάθε έμβιο, οργανικό και ανόργανο στοιχείο του πλανήτη μας,
θυσιάζοντας μάλιστα ότι είναι απαραίτητο προς την επίτευξη αυτού του Σκοπού.

Η ανιδιοτέλεια είναι επιβεβλημένη. Ωστόσο, την έννοια της και την εκδήλωση της την αγνοούν οι περισσότεροι, συνειδητά ή άθελά τους, ζουν το σήμερα δίχως δεσμεύσεις για το μέλλον της Γης συνεπώς και το δικό τους. Η ανθρώπινη παρέμβαση διαφθείρει την Φύση, την Ανθρωπιά και άρα την Αιωνιότητα.

Απαιτείται να γίνει Επανεκκίνηση. Αν όχι ολοκληρωτική, τουλάχιστον επιλεκτική. Το ποιος ή τι θα προκαλέσει αυτήν την Αλλαγή και κυρίως στις διάνοιες των ανθρώπων με επιτυχία μένει να το αποδείξει ο χρόνος.

Προς το παρόν ο χρόνος κυλάει προς μία κατεύθυνση. Χάος και αναρχία σε ανεξέλεγκτο βαθμό επικρατεί σε κάποιον βαθμό σε ολόκληρη την Υφήλιο. Και πρόκειται να ενταθούν σε μια άνευ προηγουμένου κλίμακα, που ουσιαστικά καθίσταται αδύνατη η διαχείριση τους. Όσοι ενδιαφέρονται το γνωρίζουν και προετοιμάζονται. Οι περισσότεροι που το αντιλαμβάνονται, οι οποίοι αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό συγκριτικά με τον παγκόσμιο πληθυσμό, είναι πανέτοιμοι μόνο διανοητικά για όσα έπονται. Ευτυχώς, λίγοι είναι και ικανοί διαθέτοντας και τα απαραίτητα εφόδια προσομοιώνοντας ή διαχειριζόμενοι ήδη την όλη κατάσταση.

Ωστόσο, αυτό που δεν είναι κανένας έτοιμος να διαχειριστεί έγκειται στην ύπαρξη μίας Ανώτερης Φυλής Εξωγήινων. Είτε εδώ στην Γη είτε έξω-πλανητικά στο ορατό και αόρατο Σύμπαν, στην πραγματικότητα είμαστε θέατρο σε κάποιους που αντιλαμβάνονται πληρέστερα την καταστροφική επίδραση της Ανθρώπινης Φυλής στο οικοσύστημα της Γης. Ενόψει μιας Κλιματικής Αλλαγής, η οποία δεν είναι επιθυμητή, και δεδομένης της ύπαρξης Νοημοσύνης που υπερέχει της δικής μας και είναι πρόθυμη να δράσει αφανίζοντας κάθε καταστροφικό και φθοροποιό "στοιχείο" στον πλανήτη μας, θα πρέπει να αναρωτηθούμε κυρίως ατομικά αν είμαστε πρόθυμοι να συμβάλλουμε ή να αποδεχτούμε ακόμη και δια βίας μια ριζική Αλλαγή Ευρείας Κλίμακας.

Άραγε ποιος θα μπορέσει να σταθεί ψυχικά, ηθικά και σωματικά ακμαίος ενόψει των βίαιων αλλαγών που επίκεινται; Εγώ, εσείς και οι αγαπημένοι μας σε ποια κατάσταση θα βρισκόμαστε;

Οι πρωταγωνιστές αυτής της μυθοπλασίας, άνθρωποι με αισθήματα σαν τα δικά μας, αντανακλούν προσωπικότητες με διαφορετικές προσδοκίες και αντιλήψεις και υφαίνουν μια ιστορία που θα μπορούσε να προκύψει στο εγγύς μέλλον. Ας την απολαύσουμε μαζί...

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Petros Chatziargyros, Sr
• Release date: Oct 17, 2021
• ISBN: 9781005741044

Book preview

Bachir-

Ο Πρωτότοκος Όλων

Μέρος I

Έκδοση Smashwords,Σημειώσεις άδειας

Σας ευχαριστούμε που κατεβάσατε αυτό το ebook! Αυτό το ebook διαθέτει άδεια μόνο για την προσωπική σας απόλαυση. Αυτό το ebook ενδέχεται να μην πωληθεί εκ νέου ή να δοθεί σε άλλα άτομα. Εάν θέλετε να μοιραστείτε αυτό το βιβλίο με άλλο άτομο, αγοράστε ένα επιπλέον αντίγραφο για κάθε παραλήπτη. Εάν διαβάζετε αυτό το βιβλίο και δεν το αγοράσατε ή δεν το αγοράσατε μόνο για χρήση για εσάς, τότε επιστρέψτε στον αγαπημένο σας έμπορο ebook και αγοράστε το δικό σας αντίγραφο. Σας ευχαριστούμε που σέβεστε την σκληρή δουλειά αυτού του συγγραφέα!

Πέτρος Χατζηαργυρός,2021

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής άδειας του συγγραφέα και εκδότη κατά οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή είτε ηλεκτρονική είτε μηχανική ή άλλη, οπτικοακουστικό ή άλλο μέσο, και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου. Το έργο αυτό είναι της φαντασίας. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, τα τοπωνύμια, οι οργανώσεις και τα συμβάντα που αναφέρονται είτε είναι επινοήσεις του συγγραφέα είτε χρησιμοποιούνται κατά τρόπο μυθιστορηματικό. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα, οργανώσεις και πρόσωπα που ζουν ή έχουν πεθάνει είναι εντελώς συμπτωματική.

Πίνακας Περιεχομένων

Σχετικά με τον Πέτρο Χατζηαργυρό

Λίγα λόγια από τον Πέτρο Χατζηαργυρό

Κεφάλαιο 1: Βαθιά Ανάσα

Κεφάλαιο 2: Bachir

Κεφάλαιο 3: Αναζωογόννηση

Κεφάλαιο 4: Στο κοντινό παρελθόν

Κεφάλαιο 5: Σταθερότητα και Ασφάλεια

Κεφάλαιο 6: Συζητώντας στο καθιστικό

Κεφάλαιο 7: Οι προκλητικές αξιώσεις επιφέρουν δυσάρεστες συνέπειες

Κεφάλαιο8:Αποκαθήλωση

Ψευδαισθήσεων

Κεφάλαιο 9: Ολιστικό Τιρκουάζ

Κεφάλαιο 10: Η Έξοδος

Κεφάλαιο 11: Εν αναμονή της Καθόδου

Κεφάλαιο 12: Μεταφορά του πακέτου

Κεφάλαιο 13: Ορμονική Βία

Κεφάλαιο 14: Η αμφίδρομη τέχνη της εξαπάτησης

Κεφάλαιο 15: Αυτογνωσία και Ανιδιοτελή Ενσυναίσθηση

Κεφάλαιο 16: Αντίσταση και αποδοχή

Ευχαριστίες

Συνδεθείτε με τον Πέτρο Χατζηαργυρό

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Ο Πέτρος Χατζηαργυρός γεννήθηκε στην Ελλάδα και μεγάλωσε στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά. Με καταγωγή από την Μικρά Ασία, λόγω του πατέρα του Ιωάννη όπου ο παππούς Κωνσταντίνος ήταν από την Σμύρνη και η γιαγιά Ανδρονίκη απο το Αϊβαλί, ενώ η μητέρα του Άννα κατάγεται από την Λευκάδα καθώς και οι γονείς της Ζαφείρης και Ταβιθά. Εργάζεται ως ασφαλιστικός σύμβουλος και αυτό το βιβλίο αποτελεί την πρώτη απελευθέρωση του συγγραφικού του πνεύματος. Ζει με την σύζυγό του και τα δυο τους παιδιά στον Πειραιά.

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα

Η επιθυμία για την συγγραφή αυτού του βιβλίου επιτέλους έγινε τολμηρή και ευφάνταστη πράξη! Θεωρώ πως το μέλλον ανήκει στην Υπερ-Διανόηση! Όχι απλά σε μια προγραμματισμένη σκέψη, αλλά σε μια Νοητική Υπερδιέγερση άναρχη και ισορροπημένη, θορυβώδης και δυναμική. Αυτή η Διανόηση μεταδίδεται με τέτοιον τρόπο ώστε το πνεύμα μας να αφυπνίζεται, να καθησυχάζεται αλλά και να ταράζεται, συμβάλλοντας σε δημιουργική δράση και αντίδραση, με απώτερο Σκοπό να θέτονται στόχοι για το συλλογικό καλό και να επιτυγχάνονται. Το μέλλον ήδη γράφεται και πρέπει να συμμετέχουμε σε αυτό, για το δικό μας καλό και όλων εκείνων που αγαπούμε! Εύχομαι ειλικρινά, αυτό το πρώτο μέρος, να αγγίξει ευαίσθητες πτυχές στον εσωτερικό σας άνθρωπο, να γκρεμίσετε τον φαινομενικά ιδεατό τρόπο της ζωής σας και να τολμήσετε να αναιρέσετε την ίδια σας την ύπαρξη, τα πιστεύω σας, τα θέλω και τις ισχυρές σας πεποιθήσεις επιδιώκοντας ένα καλύτερο μέλλον όπου οι εκλεκτοί, λίγοι ή πολλοί εσείς θα το κρίνετε, θα μπορούν να ανασάνουν και να ανασάνουν σωματικά και πνευματικά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Αγγίζει με το χέρι του το πρόσωπό του, χαϊδεύει το ένα χέρι με το άλλο, αγκαλιάζει τα πόδια του. Τεντώνει τον λαιμό του ενώ κινώντας ταυτόχρονα το κεφάλι του, το πρόσωπό του και τα άκρα του προσπαθεί να εξερευνήσει το αλλόκοτο θερμό και υγρό διαμέρισμα όπου βρίσκεται. Λαμβάνει έναν πολυποίκιλο αριθμό ερεθισμάτων. Αισθάνεται ότι έχει περάσει σε μια πρωτόγνωρη και μη διευκρινισμένη κατάσταση.

Ξαφνικά, νιώθει τους καρδιακούς παλμούς του να εκτοξεύονται στα ύψη και πριν ακόμη κατανοήσει τι στο καλό μπορεί να του συμβαίνει, συλλαμβάνει μια γνώριμη ομιλία να του λέει:<<Ηρέμησε! Όλα καλά θα πάνε!>>. Το ψέλλισμα αυτών των λέξεων φαίνεται όντως να τον ηρεμούν κάπως, στιγμιαία όμως γιατί αυτό που ακολουθεί τον συνταράσσει.

Κάτι τον αρπάζει από το κεφάλι βίαια και τον σέρνει έξω σε άγνωστο περιβάλλον, όπου προβάλλεται σε ένα εκτυφλωτικό φως, καθώς ακούει διαφορετικές απόκοσμες φωνές. Οι ορμόνες που εκκρίνει αντιδρώντας στο στρες τον φτάνουν στα όριά του και έπειτα μια στιγμή απόλυτης αδράνειας, κάτι σαν την τονική ακινησία, την τεχνική που χρησιμοποιεί ο δύτης όταν καταφέρνει να ακινητοποιήσει έναν καρχαρία μέσα σε μια στιγμή και να τον υπνωτίσει με το άγγιγμα του ρύγχους του. Ενστικτωδώς, σε μια απέλπιδα προσπάθεια επιβίωσης, παίρνει μια βαθιά ανάσα και φωνάζει δυνατά με όλες του τις δυνάμεις. Η απότομη πτώση της θερμοκρασίας του σώματός του γίνεται πλέον αισθητή και ξαφνικά νιώθει πιο βαρύς από προηγουμένως.

Νιώθει την ζεστασιά χεριών να αγγίζουν το τρεμάμενο κορμί του και πριν το καταλάβει τον μεταφέρουν σε μια μικρή ολοστρόγγυλη πισίνα με καθάρια τρεχούμενα νερά. Σταδιακά το σώμα του παύει να συσπάται καθώς το ζεστό καταγάλανο ύδωρ περιλούζει το σώμα του παντού, από το καστανό τριχωτό της κεφαλής του ως τα καλοσχηματισμένα ακροδάχτυλα των ποδιών του. Νιώθει μια πράσινη γλίτσα να απομακρύνεται σιγά σιγά από πάνω του και οι οφθαλμοί του μπορούν πλέον να διακρίνουν τα πάντα πεντακάθαρα. Εντύπωση του προκαλεί το τιρκουάζ χρώμα που προκύπτει από τον συνδυασμό πράσινου με γαλάζιο. Αισθάνεται αναγεννημένος, φρέσκος και καθαρός. Με μια εσωστρέφεια που όμως εκδηλώνεται από αγνή καρδιά, ανακαλύπτει και προσανατολίζεται σε κάθε κύτταρο της επιδερμίδας του.

Βυθίζεται στο νερό και αφήνει το σώμα του να αναδυθεί. Η γυμνή του παρουσία του είναι οικεία. Ωστόσο, στο μυαλό του τρέχουν αναπάντητα ερωτήματα:<<Που βρίσκομαι; Γιατί; Πώς;>>. Καθώς ενισχύει την διερεύνηση του νου του, ενθαρρύνει την παρόρμησή του να λάβει απαντήσεις και μάλιστα άμεσα. Κοιτάει γύρω του, χωρίς περιορισμούς. Ετούτη την στιγμή έχει ανάγκη την καθαρή και ειλικρινή επικοινωνία. Ο χρόνος κυλάει και κάθε λεπτό που περνάει η μόνη καταπίεση που αισθάνεται είναι η μοναξιά του. Νιώθει έντονα την επιθυμία να σημειώσει μια κάποια πρόοδο.

Παίρνει μια βαθιά εισπνοή, γεμίζοντας τους πνεύμονές του με καθαρό οξυγόνο. Καθώς εκπνέει αργά και σταθερά, συλλογίζεται την ρήση του Κινέζου φιλοσόφου Λάο Τσε, που έζησε τον 6ο αιώνα π.Χ. :<<Η φύση δεν βιάζεται ποτέ, κι όμως τα πάντα γίνονται στην ώρα τους>>. Η εγκεφαλική του δραστηριότητα αυξάνεται. Κατάφερε το ανεπιθύμητο. Αντί να ηρεμήσει, η υπερδιέγερση που ακολουθεί είναι εντονότερη από την αφύπνιση της συνειδητότητάς του που πραγματώθηκε λίγες μόλις ώρες πρωτύτερα. Καθώς νιώθει το σώμα του να παραλύει και τις σκέψεις του να σβήνουν, για πρώτη φορά τα αυτιά του συλλαμβάνουν την χροιά της φωνής του στον απόηχο των ίδιων του των ξέπνοων και άτονων εκφράσεων:<<Πώς στο καλό γνωρίζω κάτι τέτοιο; Ποια ώρα;>>.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Μίλερ/ Κασσάνδρα, ποια είναι η κατάσταση του υποκείμενου;

Κασσάνδρα/ Σταθερή. Τον έχω σε καταστολή.

Μίλερ/ Ήταν απαραίτητη;

Κασσάνδρα/ Μίλερ, περιήλθε σε έντονη στρεσογόνα κατάσταση οπότε έπρεπε να εμποδίσω την μετάδοση των νευρικών ώσεων μεταξύ του εγκεφαλικού φλοιού και του μεταιχμιακού συστήματος, κάτι το οποίο περιορίζει την ανησυχία.

Μίλερ/ Είσαι βέβαιη; Ελπίζω μόνο να μην του προκαλέσεις απώλεια μνήμης και γυρίσουμε στην αρχή.

Κασσάνδρα/ Κοίτα, άφησε σε εμένα την επιστήμη που έχω την ευχέρεια της γνώσης και της κατανόησης. Εσύ, ασχολήσου με όλα τα υπόλοιπα θέματα που μας απασχολούν. Είμαστε εντάξει;

Μίλερ/ Ξέρω ότι είσαι προσηλωμένη. Μετά από τόσα χρόνια, το επιστημονικό σου ενδιαφέρον και πάθος παραμένει αμείωτο.

Κασσάνδρα/ Ευχαριστώ. Α, κάτι ακόμη.

Μίλερ/ Τι συμβαίνει;

Κασσάνδρα/ Bachir. Αυτό είναι το όνομά του κι όχι ένα ευτελές υποκείμενο. Είναι ο πρώτος του είδους του και όλοι μας θα τον αποκαλούμε Bachir.

Με μια εκνευριστική σαρκαστικότητα, ο Μίλερ της αποκρίθηκε λέγοντάς της:<<Γιος ποιου; Δικός σου; Ή μήπως ορθότερα του κακόμοιρου του Peter που θα ζήσει ξανά μέσω αυτού;>>. Και ξέσπασε σε εκκωφαντικά γέλια βγαίνοντας από το γυάλινο δωμάτιο που δέσποζε στο κέντρο του Διαστημικού Σταθμού Η ΚΙΒΩΤΟΣ . Το μόνο που πρόλαβε να του ανταπαντήσει ήταν:<<Σώπα επιτέλους Μίλερ. Εύχομαι να πεθάνεις>>. Μα δεν το εννοούσε.

Αυτό που την έκανε έξω φρενών δεν ήταν ο αστόχαστος τρόπος ομιλίας του, μιας και είχε πλήρη επίγνωση των προσωπικών της περιστάσεων, αλλά στην προκείμενη περίπτωση μάλλον η αληθινότητα των λεγομένων του. Αν και είναι λαμπρή και εξαιρετική επιστήμονας, ειδήμων μεταξύ των άλλων στην γενετική, γνωρίζει πολύ καλά ότι ο αγαπημένος της γιος δεν ήρθε σε ύπαρξη από το δικό της αναπαραγωγικό σύστημα ή τουλάχιστον χρησιμοποιώντας κάτι από αυτό. Στην πραγματικότητα, ούτε ήταν εκείνη που δημιούργησε το ζωντανό κύτταρο από όπου προήλθε, κάτι που αν ίσχυε θα της έδινε θέση υπεροχής στην ευρύτερη παγκόσμια επιστημονική κοινότητα και θα την κατοχύρωνε ως δικαιωματική δημιουργό και γιατί όχι θα της χάριζε την πολυπόθητη μητρότητα που τόσο επιζητεί.

Η πικρή της αλήθεια είναι ότι η