Ταξίδι Μιας Ρίζας Στα Συννεφα

By Χρήστος Μαχαλιώτης

Ποιητικό ταξίδι, παιχνίδι ανταποδόσεως ανάμεσα σε δύο ψυχικούς κόσμους, ταξίδι μιας ρίζας στα σύννεφα, μυστηριακή ανάδυση σε ένα τοπίο ηλεκτρισμένο,
πρόσφορο και νεφελώδες ή αλλιώς, ανάστροφη κατάδυση στη συννεφιά ενός ψυχικού τοπίου. Το έτερον ήμισυ, συν-πλήρωμα ή διχασμός; Η αγάπη,
Ιθάκη ή ταξίδι; Ένα άνθος με ρίζες που αγκιστρώνουν τη λάσπη προσπαθεί να ατενίσει τον Ήλιο μες στον θόλο του πιο καθαρού ουρανού..

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Χρήστος Μαχαλιώτης
• Release date: Nov 21, 2019
• ISBN: 9780463939451

Book preview

ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΧΑΛΙΩΤΗ

ΤΑΞΙΔΙ ΜΙΑΣ ΡΙΖΑΣ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

(ρινίσματα ποίησης)

Ακολούθει

Φεύγουν βαθιά μεσάνυχτα τα πλοία της σιγής.

Τα σύννεφα που έδυσαν δε φαίνονται στην ακτινογραφία.

Σταλάζουν λόγια σου παντού,

στο πάτωμα λιωμένα,

κάτω από τη μοκέτα πια ρητορικά ελλοχεύουν,

γύρω απ'το σταλαχτιτη ενός πολυφωτου περιδινίζονται,

τον ύπνο μου αγκυλώνουνε βαθιά μες στο κρεβάτι αναπάντητα γιατί.

Άστρα μεταλλαγμένα φυτευτά ποτίζονται με το σιρόπι του ονείρου,

πανάκριβες στιγμές της ίριδας λιώνουν σε ένα στενόμακρο ποτήρι.

Το σεσουάρ της λογικής μάταια κοιτάζει να τετραγωνίσει τα

φρεσκοκομμένα μηδενικά της νοσταλγίας.

Τα παντζούρια σφαλιστά δε μαρτυρούν το πότε.

Ένα ρολόι νευρικό τριγυρίζει κυνηγώντας τη σκιά του.

Το ελικόπτερο γκρινιάζει γύρω απ'το κεφαλι μου μοτίβα χάους.

Το χτύπησα με τη σκοτώστρα να πάψει,

χτύπησα με λυσσώδη ορμή τα ύψη των προσδοκιών,

σαν μαριονέτες τα μάκρυνα, τα πλάτυνα,

τα έπλεξα χειρότερα.

Ζύγισα καλά μες στην παλάμη όλες τις αναμονές

κορόνα γράμματα αριθμούς τραύματα,

φιλώντας διαδοχικά κάθε λερναία τους υποταγή,

σαν σβώλος παγωμένης στάχτης στην πυρακτωμένη

θάλασσα μικρού μεσημεριού,

σαν ξύλινα αλογάκια στα χέρια ενός γιγαντωμένου βρέφους,

σαν ματαιωμένος καλπασμός συναντήσεων,

δούρειους ίππους νανουρίζεις μες στον κόρφο σου,

τρέχω να αλυσοδέσω την Κασσάνδρα του εγωισμού. 

Αύτανδρο βυθίζεται το πειρατικό των επιθυμιών

μακριά απ'την κινούμενη σου ήπειρο.

Τα βήματα μου αυξάνονται με το ρυθμό παλίρροιας, ίχνη

από βήματα χαράζουν το χρόνο μου,

ίχνη από βήματα και λόγια στους τοίχους, στο ταβάνι,

στην καρδιά μου.

Τι νοσταλγησες από φυγές,

τι απορησες με