Ludzie, którzy udają

By Dag Heward-Mills

Kościoły pełne są idealnych zwodzicieli, którzy stają się idealnie nielojalni. Od zawsze główną sztuczką Szatana jest zwodzenie i pozory. Przywódca, który nie jest w stanie przejrzeć zwodziciela, będzie cierpiał z powodu swej ślepoty. Zastraszanie, poufałość i wprowadzanie w błąd to złe duchy, które atakują kapłanów. Przez większość czasu ludzie nawet nie są świadomi, że muszą z nimi walczyć. Ta książka pomoże ci rozpoznać i zwalczyć wroga, który przychodzi z wewnątrz.

• Language: Język polski
• Publisher: Dag Heward-Mills
• Release date: Jun 22, 2018
• ISBN: 9781683989424

Dag Heward-Mills

Bishop Dag Heward-Mills is a medical doctor by profession and the founder of the United Denominations Originating from the Lighthouse Group of Churches (UD-OLGC). The UD-OLGC comprises over three thousand churches pastored by seasoned ministers, groomed and trained in-house. Bishop Dag Heward-Mills oversees this charismatic group of denominations, which operates in over 90 different countries in Africa, Asia, Europe, the Caribbean, Australia, and North and South America. With a ministry spanning over thirty years, Dag Heward-Mills has authored several books with bestsellers including ‘The Art of Leadership’, ‘Loyalty and Disloyalty’, and ‘The Mega Church’. He is considered to be the largest publishing author in Africa, having had his books translated into over 52 languages with more than 40 million copies in print.

Book preview

Wprowadzenie

Istnieje wiele rzeczy, które choć nie wyglądają, to jednak charakteryzują nielojalną postawę. Są to postawy i wzorce zachowań, które inicjują zdradę i nielojalność. Bycie ich świadomym jest ważne ze względu na to, że to one często poprzedzają poważne kryzysy w przywództwie.

Szatan wprowadza zamieszanie w domu Pana i używa go, by podburzyć nielojalnych członków kościoła. Wiele osób wykorzystuje pozory, spoufalenie się i moc zastraszania, by stać się nielojalnym.

Rozdział 1

Duch osoby, która udaje

1.      Ktoś, kto udaje, nosi w sobie ducha aktorstwa.

2.      Osobowość kogoś, kto udaje jest fałszywa i sztuczna.

3.      Ktoś, kto udaje, ma ducha obłudy i nielojalności.

4.      Ktoś, kto udaje, ma ducha, który szpieguje i zachowuje się, jakby pracował w dzisiejszych tajnych służbach.

5.      Ktoś, kto udaje, nosi w sobie ducha kłamstwa i zwiedzenia.

6.      Ktoś, kto udaje, nosi w sobie ducha nieuchronnego zniszczenia. Gdy będzie obok ciebie, znajdziesz się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.

7.      Ktoś, kto udaje, nosi w sobie ducha mordercy, ponieważ prawie każda udająca osoba jest niszczycielem i mordercą.

NAJSŁYNNIEJSZE POSTACI BIBLIJNE, KTÓRE UDAWAŁY

1.      DALILA BYŁA OSOBĄ UDAJĄCĄ. Udawała, że kocha Samsona. Tworząc luźną atmosferę i pocieszając go sprawiła, że ten zasnął na jej kolanach. Dopiero na końcu okazało się, że Dalila była kłamcą, zwodzicielem i mordercą.

Niebawem zakochał się w kobiecie imieniem Dalila w dolinie Sorek. Wtedy przyszli do niej książęta filistyńscy i rzekli do niej: Omamij go i dowiedz się, w czym tkwi jego wielka siła i jakim sposobem moglibyśmy go zmóc, związać i pokonać. My zaś damy ci każdy po tysiąc sto srebrników. Rzekła więc Dalila do Samsona: Powiedzże mi, w czym tkwi twoja wielka siła i jakim sposobem można by cię związać i pokonać?

A gdy Dalila spostrzegła, że wyjawił jej całą swoją tajemnicę, posłała i przywołała książąt filistyńskich, i rzekła do nich: Przyjdźcie! Tym razem bowiem wyjawił mi całą swoją tajemnicę. Książęta filistyńscy przyszli więc do niej i przynieśli z sobą srebrniki. Potem uśpiła go na swoich kolanach, wezwała pewnego człowieka, kazała ogolić siedem kędziorów z jego głowy i on zaczął słabnąć, i odeszła go jego siła. Wtedy zawołała: Filistyńczycy nad tobą, Samsonie! A gdy się ocknął ze swego snu, pomyślał sobie: Wyrwę się, jak za każdym razem dotąd i otrząsnę się. Nie wiedział jednak, że Pan odstąpił od niego (Księga Sędziów 16:4-6, 18-20).

2.      JUDASZ BYŁ OSOBĄ UDAJĄCĄ. Udawał wiernego ucznia Jezusa Chrystusa. Dopiero na końcu okazało się, że Judasz był zdrajcą, zwodzicielem i mordercą.

W Judasza zaś, zwanego Iskariot, który należał do dwunastu, wstąpił szatan; i ten odszedłszy, umówił się z arcykapłanami i dowódcami straży co do sposobu, jak im go wydać. I ucieszyli się, i ułożyli się z nim, że mu dadzą pieniądze. A on zgodził się i szukał sposobu, jak by go wydać z dala od ludu.

A wstawszy od modlitwy, przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących ze smutku. I rzekł do nich: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokuszenie. Gdy On jeszcze mówił, nadeszła zgraja, a na jej czele jeden z dwunastu, imieniem Judasz, i ten zbliżył się do Jezusa, aby go pocałować. JEZUS ZAŚ RZEKŁ DO NIEGO: JUDASZU, POCAŁUNKIEM WYDAJESZ SYNA CZŁOWIECZEGO? (Ewangelia Łukasza 22:3-6, 45-48).

3.      ABSALOM BYŁ OSOBĄ UDAJĄCĄ. Udawał, że kochał swojego brata, którego zaprosił na przyjęcie. Dopiero na końcu okazało się, że tak zwane przyjęcie było tylko mistyfikacją mającą na celu zwabienie Amnona, by pozbawić go życia.

Absalom zaś nie rozmawiał z Amnonem ani dobrze, ani źle. Absalom bowiem znienawidził Amnona za to, że ten zhańbił Tamar, jego siostrę. Dwa lata później miało się odbyć u Absaloma strzyżenie owiec w Baal-Chasor, które jest w pobliżu Efraima, i Absalom zaprosił na nie wszystkich synów królewskich. Wstąpił też Absalom do króla i rzekł: Oto ma się odbyć strzyżenie owiec u twego sługi, przyjdź, o królu, wraz ze swoją świtą do twego sługi. Lecz król odpowiedział Absalomowi: Nie, mój synu, nie możemy iść wszyscy, nie możemy cię obciążać. I choć na niego nalegał, Dawid jednak nie chciał pójść i odprawił go z błogosławieństwem. Wtedy Absalom rzekł: Jeżeli nie, to proszę, niech pójdzie z nami Amnon, mój brat. A król na to: Po co on miałby z tobą pójść? Ale Absalom nalegał na niego; wysłał więc z nim Amnona i wszystkich synów królewskich. Absalom zaś rozkazał swoim sługom: Uważajcie! Gdy Amnon podochoci się już winem, a ja dam wam rozkaz: Zabijcie Amnona! wtedy go uśmiercicie. Nie bójcie się, wszak to ja wam tak nakazuję. Bądźcie odważni i okażcie się dzielnymi mężami! Słudzy Absaloma postąpili z Amnonem tak, jak im Absalom nakazał. Zerwali się więc wszyscy synowie królewscy i dosiadłszy każdy swojego muła, pierzchnęli (2 Księga Samuela 13:22-29).

4.      JAEL BYŁA OSOBĄ UDAJĄCĄ. Zwiodła Syserę - dowódcę armii Kananejczyków mówiąc, by nie bał się do niej wstąpić i odpocząć. Następnie Jael dopuściła się brutalnego morderstwa, wbijając palik w skroń Sysery. Niewielu mężczyzn byłoby skłonnych do aż takiej gościny. Kobieta, która wydawała się być miła i delikatna, okazała się być zabójcą. Niesamowite!

SYSERA ZAŚ UCIEKAŁ PIESZO I SCHRONIŁ SIĘ W NAMIOCIE JAEL, ŻONY CHEBERA, gdyż między Jabinem, królem Chasoru, a domem Chebera, Kenity, panował pokój. I WYSZŁA JAEL NA SPOTKANIE SYSERY, I RZEKŁA DO NIEGO: WSTĄP, MÓJ PANIE, WSTĄP DO MNIE, NIE BÓJ SIĘ. Wstąpił więc do niej do namiotu, a ona przykryła go zasłoną. On zaś rzekł do niej: Podaj mi trochę wody do picia, bom spragniony. A ona otworzywszy łagiew z mlekiem dała mu się napić, a potem go przykryła. On zaś rzekł do niej: Stań u wejścia do namiotu, a jeśliby ktoś przyszedł i pytał się ciebie, czy jest tu ktoś, powiedz, że nie ma. POTEM WZIĘŁA JAEL, ŻONA CHEBERA, PALIK OD NAMIOTU, NASTĘPNIE CHWYCIŁA DO RĘKI MŁOT, PODESZŁA DO NIEGO CICHO I WBIŁA PALIK W JEGO SKROŃ, aż utkwił w ziemi, bo zasnął twardo, gdyż był zmęczony; i tak zginął (Księga Sędziów 4:17-21).

5.      CHUSZAJ BYŁ OSOBĄ UDAJĄCĄ. Chuszaj udawał, że jest po stronie Absaloma. Udawał, że udziela mu dobrej rady i wszystko zasadnie motywuje. Lecz tak naprawdę Chuszaj pracował dla króla Dawida i został przez niego postawiony na dworze Absaloma w roli informatora.

A gdy Dawid wszedł na szczyt góry, gdzie zwykle oddawano pokłon Bogu, oto wyszedł naprzeciw niego Chuszaj Arkijczyk w podartej szacie i z głową posypaną prochem ziemi. Dawid rzekł do niego: Jeżeli pójdziesz ze mną, będziesz mi ciężarem, jeżeli natomiast wrócisz do miasta i powiesz do Absaloma: Sługą twoim chcę być, królu! Byłem poprzednio sługą twojego ojca, lecz teraz chcę być twoim sługą - to obrócisz wniwecz radę Achitofela. Będą tam z tobą i Sadok, i Ebiatar, kapłani; jakąkolwiek usłyszysz wiadomość z domu królewskiego, donieś o niej Sadokowi i Ebiatarowi, kapłanom (2 Księga Samuela 15:32-35).

A gdy CHUSZAJ ARKIJCZYK, PRZYJACIEL DAWIDA, PRZYSZEDŁ DO ABSALOMA, ZAWOŁAŁ NA ABSALOMA: NIECH ŻYJE KRÓL, NIECH ŻYJE KRÓL! Lecz Absalom rzekł do Chuszaja: Taka to jest miłość twoja do twojego przyjaciela? Dlaczego to nie poszedłeś ze swoim przyjacielem? Chuszaj odpowiedział Absalomowi: Nie! Bo kogo wybrał Pan i