Spreeuw in de spiegel

By KUNAL NARAYAN UNIYAL

Sinds de daad van ongehoorzaamheid is de mens voortdurend in oorlog geweest met zijn grootste tegenstander, zijn EGO.

Hoe meer hij toegeeft aan zijn ego, hoe verder hij van zijn goddelijke zelf komt. Zijn materialistische motieven, zijn zoektocht naar macht en grove onverschilligheid vervreemden hem en isoleerden hem. In slavernij door het ego geniet de man van valse trots, valsheid van de valsheid en valsste beveiliging. De zoektocht eindigt nooit. De dorst is nooit uitgeblust. De geest blijft pre-occupied. Het hart ziet in beroering. Koude rede betrekt wijsheid en de menselijke geboorte hunkeren naar rechtvaardiging.

Toch heeft de welwillende heer een masterplan. We zijn allemaal begiftigd met zijn koninkrijk binnenin. Op het moment dat we onze reis naar binnen beginnen, begint de mist te verdwijnen. Oneindige wijsheid komt tot leven. Alle ruis houdt op en kalmte dringt binnen. Echte vreugde komt voort uit het hart en leidt naar vrede, harmonie en evenwicht. Het enige wat je nodig hebt is slechts een pauze en een kijkje binnenin

• Language: Nederlands
• Publisher: BadPress
• Release date: Jun 11, 2018
• ISBN: 9781547534111

Book preview

VEER IN REGEN

Met een plotselinge duw van mijn hart, mijn innerlijke stem

Had eindelijk gebeld, wijzend naar de hemel zo blauw,

Het vroeg me om die vlucht te nemen,

Die nauwelijks, mensen konden vinden dat aan ellende ontsnappen

Alles voorbereid, mijn hart vertroost, kon die goddelijke adem gewoon voelen

Eén, die zo dichtbij me staat dat ik er ontzet aan loop,

Het doel dat voor al deze levens verborgen lag, had eindelijk geroepen

Had eindelijk gereageerd op mij om één te zijn met Hij, zo verheven, zo zuiver

Alleen nodig was een vlucht van de vogel en dan

Vlieg zo naar het prachtige koninkrijk

Maar plotseling stortte de regen neer, terwijl ik mijn veren met zijn schenkel doordrenkte

Ik stop mijn vlucht, mijn haast naar de hemel, die enkele ogenblikken geleden

Het leek een eind weg, het was nu ver weg, ik kon zien, kon voelen

Maar de aanraking was er niet

Zelfs mijn dromen doordrenkt, in de regen van schaamte,

Kleine mus probeert een schuilplaats te vinden, in deze ene vreselijke dag

Deze regen was zelf gecreëerd, één rechtstreeks van binnenuit,

Deze machtige buien van begeerte overspoelen mijn kleine ziel

Douches combineren passie, wat lust en het ego gewikkeld in regen,

Die elke keer als hij probeert de veer zal doorweekt

Ze kan springen, ze kan huilen, ze kan zelfs proberen de vleugel te klappen,

Om die enorme stap weer te nemen

Maar de regen zal zegevieren; dit wereldse spel zal blijven,

Hoe hard ze het ook probeert, haar tegenhoudt,

Van het bereiken van zijn ware lot

Vleugels moeten worden afgestoken; veren moeten worden geknipt,

Deze pijn moet worden genomen om dit lichaam te stelen van de sterfelijke heerschappij

Laat het lichaam zweven in deze dunne, verbijsterde lucht van Heer,

Wie haalt ons uit deze band van de dood

Geen regen zal je nat maken, geen pijn zal je rillen,

Dit wereldse leven zal uiteindelijk verloren zijn

Oh Heer! Hou me stevig vast, laat me naar je land worden getrokken,

Waar geen vleugel bekend is, geen regen om me te drenken,

Alleen jij knuffelt deze vogel, met zo zoet, jouw aanraking

HUIS VAN HET LEVEN

Huis van het leven, dat vroeger alles verzamelde,

Die verblijfplaats van licht, waar dromen samenkwamen

Waar het hart zich opgelucht voelde, zonk het lichaam altijd in dat bedje van liefde

Waar ze allemaal alles vonden, in pijn en in winst

Maar nu ergens verloren

Door de geheugenstrook, omringd door de windvlaag

Die warmte van liefde, nadenkende gesprekken en voldoende glimlachen

Is nauwelijks te vinden, alle deuren op slot, alle ramen gesloten

Het huis is vol met lucht van haat, angst en val

Zelfs God moet hard knijpen om een ​​plaats in hun hart te vinden

Helaas en alleen, hun wereld is nieuw,

Waar