Vergeten Sociologie

By Ellie Smolenaars

Vergeten Sociologie bespreekt onbekendere boeken van Nederlandse sociaal-wetenschappers en is geïnspireerd op de columns van de Poolse schrijfster Wislawa Szymborska (1923-2012), verzameld in Onverplichte lectuur. Deze 21 columns verschenen eerder in Sociologie Magazine (2009-2014).

Vergeten Sociologie is een reis door verlaten geraakte gebieden der Nederlandse sociologie. De 21 columns bieden antwoord op vragen als: Hoe repareren we het 'sympathieverband' van de samenleving? Wat moeten we lezen nu alles beschikbaar is? En moeten we anderen onze favoriete verblijfplaats wel toevertrouwen? Ook zijn er praktische ontdekkingen, zoals dat het nuttig is een ham in huis te hebben voor een eventuele begrafenis. Of hoe het mogelijk is elkaar eerst uit te schelden om daarna ridderlijk te dineren. Snelle lezers genieten bovendien van een samenvatting van de geschiedenis van de Nederlandse sociologie in slechts één alinea. In Vergeten Sociologie is elk boek opnieuw een ontdekking en een gevaarlijk kennisjuweel.

Besproken auteurs o.a.: Jo Boer; C.I. Dessaur; Milikowski; Fred Polak; Annie Romein-Verschoor; Kars Veling; Johan Goudsblom; Leo Rademaker; Norbert Elias; Anil Ramdas; Lau Mazirel; Johan Huizinga; Frederik Van Heek; Marja Gastelaars; Siegwart Lindenberg en Frans Stokman.

• Language: Nederlands
• Publisher: XinXii
• Release date: Mar 2, 2014
• ISBN: 9789491690020

Book preview

Vergeten Sociologie verzamelde columns

ISBN/EAN 978-94-91690-02-0

NUR 756 Sociologie algemeen

Reeks: Social Sciences vol. 3

published 2014 by Wendorf Academy Press

E-Book Distribution: XinXii

http://www.xinxii.com

Inhalt

Dankwoord

Rouwrituelen in Drenthe

Noden van de bejaarden

De stad als huizenwoestijn

Elk boek is een gevaar

Schadelijke Mensen

Minicruise door kennistheorie

Protesterende Spockkinderen

De sociologenoppascentrale

Superimmigranten in de tijd

Sociologie uit de veertiende eeuw

Dans der sociologische lemma's

De man als mens

Homo continuans

Stadsduiken en dorpsflaneren

Drie tips voor het schrijven van een meesterwerk

Facebookregistratie van Nomaden

Het schone van het ludieke

De bloedhond en het verborgen talent

Synchroonzwemmen in de sociologie

De gecomponeerde modelsamenleving

Onvergetelijke sociologie

Korte samenvatting

Meer boeken uit de serie Social Sciences

About the author

Copyright

Fair Use Rationale

Dankwoord

Vergeten Sociologie bespreekt onbekendere boeken van Nederlandse sociaal-wetenschappers en is geïnspireerd op de columns van de Poolse schrijfster Wislawa Szymborska (1923-2012), verzameld in Onverplichte lectuur. De 21 columns verschenen eerder in Sociologie Magazine (2009-2014).

Mijn hartelijke dank gaat uit naar de redactieleden en uitgever van Sociologie Magazine, waarin deze columns Vergeten Sociologie (2009-2014) mochten verschijnen. In het bijzonder bedank ik Laura Vegter, Kurt de Wit en Jacob Moerman voor hun vasthoudende en altijd waardevolle aanvullingen, correcties en enthousiasme. Alle auteurs van de besproken boeken dank ik voor hun meeslepende schrijf-Leidenschaft.

Zonder Wislawa Szymborska had ik deze columns niet geschreven. Onverplichte lectuur (1998), vertaald uit het Pools door Gerard Rasch, is haar prachtige verzameling recensies en mag beslist niet vergeten worden. Daarin drukt ze ons op het hart: 'De homo ludens met het boek is vrij.'

Rouwrituelen in Drenthe

'In de wiemel bleef een ham hangen voor het geval er een begrafenis mocht komen.' Volstrekt raadselachtig is deze zin, ware het niet dat de schrijver ervan ons uitlegt wat een wiemel is. In de hoek van de keuken hingen spek, hammen en worsten aan latten aan de zolder, de 'wiemel', bericht Johanna (Jo) Boer in haar sociologische studie Dorp in Drenthe over de veranderingen op het platteland tussen 1930 en 1970.

Fascinerend is natuurlijk wat er anno 1930 aan die wiemel hing: een ham voor een mogelijke begrafenis. Wie heeft er op dit moment iets in huis voor een begrafenis? Ik stel me voor hoe het is om de broodtrommels van de kinderen klaar te maken, terwijl een bungelende ham in de hoek van de keuken mij confronteert met de sterfelijkheid van de mens.

Jo Boer verstaat de kunst om in enkele regels de lezer een andere wereld binnen te voeren. Zo zie ik een Drents boerengezin voor me in een kamer met in de hoek een stervend familielid wanneer de auteur schrijft: 'In 1930 leefde men practisch met het gezin in één kamer.' Vervolgens schetst ze de sociale veranderingen met betere huisvesting en de komst van ziekenhuizen en het sterven in ziekenhuizen. Om droog af te sluiten met: 'Ook in dit opzicht was de dood minder vertrouwd geworden.'

Dorp in Drenthe leest als een requiem van het rituele samenzijn. Buren leefden vroeger intens met elkaar mee bij ziekte en dood. Toen de zoon van buren stierf bij een verkeersongeluk 'heerste er niet alleen in het sterfhuis, maar ook in de huizen der buren rouw. De buren vormden in de kamer een beschermende kring om de ouders.'

De nauw verholen empathie voor de dorpelingen hemelt het verleden niet kritiekloos op. Rouwrituelen zijn nauwgezet beschreven. De rouw duurde anderhalf tot twee jaar. Het eerste jaar zware rouw en het tweede (half) jaar lichte rouw. Tijdens de zware rouw ging men in het zwart gekleed, tijdens de lichte rouw hoefde de kleding niet effen zwart te zijn, maar