“Wie weet dat er tussen de differentiaalrekening en het dynastieke staatsprincipe ten tijde van Lodewijk XIV, tussen de antieke staatsvorm van de polis en de euclidische meetkunde, tussen het ruimteperspectief van de westerse schilderkunst en de overwinning van de ruimte door spoorwegen, radio en langeafstandswapens, tussen het contrapunt van de instrumentale muziek en het economische kredietsysteem, een diepe samenhang in de vorm bestaat?”

Op deze manier drukte de Duitse filosoof Oswald Spengler dat elke cultuur zich autonoom ontwikkelt vanuit een geheel eigen cultureel DNA.

Welke wetmatigheden ziet Spengler in de opgang en neergang van beschavingen?
Waarom dekt “Ondergang van het avondland” de inhoud van zijn magnum opus niet goed?
En waarom hebben hedendaagse rechts-conservatieven die dwepen met Spengler weinig van hem begrepen?

Te gast is Frans Willem Lantink
De denker die centraal staat: Spengler