Lilli en de bloemenelfjes

By Sophie Swerts Knudsen

Lilli is een bijzonder meisje. Bij haar geboorte werd ze door de bloemenelfjes uitverkoren tot elfenkind. Op een dag vindt ze in de tuin van haar grootmoeder een toversteen, waarmee ze het prachtige Nevelland van de bloemenelfjes kan bezoeken. Lilli ontmoet er Pixi, het leerling-elfje en koning Brombes, die radeloos is omdat alle andere elfjes door de gemene Slakkenheks Karakol en haar leger trollen werden gevangengenomen. Om de elfjes te redden moeten Pixi en Lilli op reis naar de Spinnenvrouw in het hoge Noorden. Daarna ondernemen ze een hachelijke tocht door de Stinkende Mistmoerassen om bij de Sprookjesfee Razwana een toverwapen op te halen, waarmee ze de Slakkenheks en de trollen kunnen verslaan.

Een fantasierijk en spannend verhaal in de Scandinavische sprookjestraditie.

• Language: Nederlands
• Publisher: Sophie Swerts Knudsen
• Release date: Mar 29, 2013
• ISBN: 9781301786022

Sophie Swerts Knudsen

Sophie Swerts Knudsen was born in Belgium but currently lives in Copenhagen, Denmark with her Danish husband and two daughters. Sophie studied Translation Studies in English, Italian and Dutch at the University of Antwerp/Leuven in Belgium. After graduation, she worked as a tour director in the USA and Canada for two years.Today, Sophie teaches English at the University of Copenhagen and she writes books in her spare time. The inspiration for her books derives from her many travels in the USA and Canada, but also her immediate surroundings in Scandinavia.

Book preview

Voor Neleke en Nikki, mijn kleine elfjes.

Lilli en de bloemenelfjes

Second Edition, March 2013

Published by Sophie Swerts Knudsen at Smashwords

ISBN: 9781301786022

© 2007 Sophie Swerts Knudsen, Copenhagen, Denmark

Omslagillustratie: Remco Schoppert

Alle rechten voorbehouden

www.swerts-knudsen.be

Sophie Swerts Knudsen

met illustraties van

Remco Schoppert

Lilli

~

Op een koude vriesnacht werd een bijzonder kind geboren. De ouders, Pernille en Jacob, waren dolblij met hun kleine meisje en ze noemden haar Lilli.

Lilli’s gezichtje was rond als de maan en in het midden prijkte een puntig wipneusje. Ze had guitige amandeloogjes en haar oortjes liepen uit in een punt. Korte haren, geel als honing, krulden om haar snoetje heen. Ze was adembenemend mooi. Pernille en Jacob keken haar vol bewondering aan en toen ze haar vertroeteld, geknuffeld en gekust hadden, legden ze haar zachtjes in een wieg bij het raam.

De maan scheen naar binnen en een heldere straal viel op Lilli, die troost zocht op haar duim en meteen in slaap viel. Buiten was het opnieuw beginnen te sneeuwen.

Plotseling verscheen er aan het raam een bloemenelfje. Ze had knalrode haren, een puntneus, puntoortjes, en grote, amandelvormige ogen. Op haar kleedje waren prachtige bloemen geborduurd en haar doorzichtige vleugeltjes glinsterden in het maanlicht. Pixi, want zo heette ze, was nauwelijks groter dan een stopnaald.

Pijlsnel vloog Pixi langs het raam heen en weer om een ingang te vinden naar de warme slaapkamer. Ze begon met haar vuistjes

op de ruiten te slaan, maar het raam zat stevig dicht. Daarop zwaaide ze nijdig met haar hand en plotseling fladderden een heleboel bloemenelfjes om haar heen. Twee van hen droegen een gouden kroontje op hun hoofd. Het waren de koning en de koningin van de bloemenelfjes.

Koning Brombes was oud. Een lange, witte baard bengelde van zijn kin tot aan zijn tenen. De haren op zijn hoofd waren wit en zijn puntoortjes waren rimpelig als verkreukeld papier. Zijn puntneus was doorheen de eeuwen dikker geworden, en leek nu op een stevige knol. Op zijn hoofd droeg de koning een prachtige kroon van gouden bloemen, en op zijn borst een gouden halssnoer. Hij was gekleed in een prachtige, lange koningsmantel, waarop alle bloemen van de wereld geborduurd waren.

Zijn wondermooie koningin heette Elfeline. Zij had de langste gouden haren van alle elfjes en de mooiste ogen. Haar puntneus je stond pienter in haar gezicht, en haar haren verborgen de puntoortjes. Ze droeg dezelfde kroon en mantel als de koning, en hetzelfde halssnoer. Het koningspaar fladderde zij aan zij voor het raam.

‘Hoe krijgen we dit raam open?’ vroeg Pixi.

‘Ga even uit de weg, Pixi. Ik maak een doorgang,’ zei Elfeline. Ze drukte haar vinger tegen een ijsbloem op het raam en als bij toverslag verscheen er een barst in het glas. De bloemenelfjes hielpen de barst groter maken, tot Pixi zich erdoor kon worstelen. Binnen in de slaapkamer duwde ze uit alle macht het haakje voor het raam weg. Ze trok het raam een beetje open tot op een kier.

Geluidloos zweefden de elfjes de kamer binnen en vulden de ruimte met een heerlijke bloemengeur.

Jacob en Pernille waren net in slaap gevallen en merkten niets

van het schitterende volkje dat rondom het wiegje van hun pasgeboren dochter fladderde. De elfjes fluisterden en knikten goedkeurend, toen ze Lilli in haar wieg zagen liggen.

Met een duidelijk handgebaar legde Koning Brombes zijn volkje het zwijgen op. Het geroezemoes verstomde meteen. Koningin Elfeline vloog naar Lilli’s gezichtje en raakte haar wang aan.

‘Klein, lief kindje, wat ben je mooi. Wij zijn blij dat je geboren bent. Hopelijk kom je ons vaak bezoeken in onze wereld,’ zei ze.

‘Niet zo vlug, Elfeline,’ zei Brombes streng.

‘Je weet dat er maar elke vijftig jaar een kindje gekozen wordt dat Nevelland binnen mag, maar ze moet wel een puntneus, puntige oortjes en amandelogen hebben, net zoals het bloemenelfjesvolk. Alleen dan mag ze een elfenkind worden.’

Elfeline wurmde haar hoofd onder de rand van Lilli’s slaapmuts en klapte blij in haar handen. ‘Ja, ja, ze heeft onze puntige oortjes!’ Blij vloog ze in een zwierige boog naar Brombes, die nog steeds niet overtuigd was.

‘Hm, en haar ogen?’ bromde hij in zijn lange baard.

‘Dat kun je toch zien, majesteit. Ze zijn net zo groot als die van ons,’ zei Pixi.

‘Je hebt gelijk. En haar neusje, tja, puntiger kan eigenlijk niet,’

besloot Brombes.

De elfjes lachten in hun vuistjes.

‘Zullen we dan maar beginnen, elfjes?’ vroeg Elfeline. Pixi keek verbaasd. ‘Hoezo beginnen?’

‘We moeten haar toch de gouden sleutel geven,’ legde Elfeline uit.

Lilli-i-vuggen

Pixi was nog een leerling-elf. Ze had nog veel te leren over de bloemenelfjeswereld. Nieuwsgierig als ze was, wilde ze alles graag meteen weten. Gelukkig had Elfeline geduld, als ze Pixi vertelde over het leven en de regels in Nevelland.

‘Waarom heeft Lilli de gouden sleutel nodig?’ vroeg Pixi.

‘De sleutel past op de kist van de toversteen, die duizenden jaren geleden door de elfjes werd gemaakt. Met die steen kunnen de elfenkinderen onze wereld bezoeken.’

Pixi leek het nog niet helemaal te begrijpen. ‘Maar Elfeline, waarom geven we Lilli dan niet gewoon de steen?’

‘Lilli is nog maar een baby, Pixi. Zij kan de kostbare steen nog niet bewaren. Daarom verbergen we hem tot ze oud genoeg is om hem te gebruiken. Ze zal de sleutel nodig hebben om de kist te openen,’ legde Elfeline uit.

‘Maar hoe zal zij de toversteen kunnen vinden, als wij hem verbergen?’ vroeg Pixi bezorgd.

‘Je hoeft je geen zorgen te maken, Pixi. Lilli is een elfenkind. Ze zal erg pienter zijn, net als een elfje, en bovendien zullen wij haar de steen helpen te vinden.’

Elfeline wilde meer uitleggen, maar Brombes gromde dat de les nu lang genoeg geduurd had. Hij schudde zijn dikke buik heen en weer en zette zijn kroontje recht.

‘Als we de sleutel aan Lilli willen geven, moeten die twee eerst in een diepe slaap gedompeld worden.’

Hij