Ed Schriel (1953) is een nakomeling in een gezin van negen kinderen. Als kind was hij al gefascineerd door schrijven. Nog voordat hij een letter op papier kon zetten, schreef hij z...view moreEd Schriel (1953) is een nakomeling in een gezin van negen kinderen. Als kind was hij al gefascineerd door schrijven. Nog voordat hij een letter op papier kon zetten, schreef hij zijn eerste verhaal met louter krabbels op enkele vellen papier die door een oudere broer met vliegertouw werden gebonden tot een boekje. Al op jonge leeftijd schreef hij korte toneelstukjes, stukjes voor de schoolkrant en voor de plaatselijke krant. Ja, en natuurlijk aanzetten voor een roman. Zijn grote voorbeelden waren W.F. Hermans, Harry Mulisch en vooral Jan Wolkers in wiens stijl hij probeerde te schrijven.Na de HBS-b, een keuze onder invloed van zijn vader en een van zijn broers, en ging Ed Nederlands Taal- en Letterkunde studeren in de hoop zo het schrijverschap te leren. Het werd een teleurstelling. Hij gaf zijn studie op en ging werken bij een uitgeverij als corrector/redacteur. Nog geen jaar later haalde een broer hem over om bij zijn kleine reclamebureau te komen werken als tekstschrijver. Het was het begin van een lange, succesvolle carrière in de reclame. Voor zijn werk ontving Ed vele prijzen in binnen- en buitenland. Grote voldoening gaf hem het ontwikkelen van jong talent. Zo was hij in de avonduren docent aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam.Na een persoonlijk drama in zijn leven besloot Ed de reclame te verlaten. Hij verhuisde naar Frankrijk om aan de slag te gaan als docent creatief schrijven. Onder het pseudoniem Eric J. Versteegh schreef hij cursiefjes en interviews met bekende Nederlanders. Onder zijn eigen naam publiceerde hij enkele korte verhalen en gedichten. Na vijf jaar keerde hij terug in de reclame. Samen met twee talenten die hij ooit zelf had opgeleid, richtte hij het eerste virtuele reclamebureau ter wereld op. Het bureau had geen kantoor en bestond alleen als website. Het werd een groot succes en trok grote klanten aan.Wat bleef knagen was de roman die hij zo graag wilde schrijven, maar waarvoor hij nooit de tijd nam of kon nemen. Dat lukte pas toen hij stopte met zijn drukke baan in de reclame. Ondertussen schreef Ed ook het cursiefje Jaap & Marjon dat verscheen in Max Magazine. 'De tijd neemt niets terug' is zijn debuutroman.view less