Baie veeplase in Suid-Afrika ondervind historiese hulpbronskade wat veroorsaak dat ’n groot persentasie reënwater wegloop. Dit sluit in kaal kolle met min of geen plantegroeibedekking, gebiede met ernstige watererosie, en indringer- en verdigterbosse wat die weidingsplante van hul water beroof. Dié skade vereis spesiale maatreëls, oftewel radikale veldverbetering, om te herstel.
Herstel van kaal kolle
Kaal kolle se bogrond is deur wind- en watererosie verwyder, wat die klipharde ondergrond met ’n baie lae waterindringingsvermoë blootlê. Dit laat die grond droog en met min veilige plekke waar saailinge kan vestig om die grondbedekking te verbeter.
Die eerste stap in die rehabilitasieproses is om die grond se waterbalans te herstel deur die ondeurdringbare boonste kors te breek om waterindringing te verbeter.
Daar is verskeie maniere om dit reg te kry. Die metode hang
