Springbokjag – net die woorde laat my hart vinniger klop, my oë helder skyn en my mond water… Ek vermoed ek is nie die enigste jagter wat só voel nie. Springbokjag is so deel van Suid-Afrika en Namibië se kultuur soos rugby en braaivleis en dit is nie moeilik om te verstaan hoekom nie.
Springbokke is beide volop en wydverspreid in hierdie twee lande, hoewel droogtes en siektes die afgelope paar jaar hul tol geëis het onder kuddes van gedeeltes van die Kalahari en die Karoo. Al het hulle nie histories daar voorgekom nie, is springbokke ook al jare gelede in die Bosveld gevestig en vaar baie goed op sekere plase in die noorde wat oor die regte habitat beskik. Hartwater sal gou ’n springboktrop uitwis in die Bosveld, waar die bontbosluis voorkom wat dié siekte versprei. Slegs springbokke wat teen hartwater bestand is, moet dus hier aangehou word.
“Hartwaterbokke,” soos dit in die volksmond bekend staan, is natuurlik ook duurder op wildveilings as gevolg hiervan. Of dit nou reg of verkeerd is om springbokke en ander wild buite hul natuurlike/historiese gebiede te vestig, is
