DIE LEEUS LAG TOE LAASTE
Daar waar die Omatakorivier haaks in die Okavangorivier uitmond, naby Mashari, het Herman Ströh, ’n jarelange vriend, die roete suid na die kaplyn geneem. Op sy Toyota 4x4-bakkie het hy ’n 44 gellingdrom diesel en ’n 44 gellingdrom water gehad.
Die minder gewigtige bagasie het koffie, suiker, mieliemeel, sout en anysbeskuit wat sy vrou, Marianna, gebak het, ingesluit. Voor in die bakkie was sy slaapsak, .30-06, patrone, verkyker en die permitte wat hy in Rundu moes kry by Natuurbewaring se kantoor. Ben Beytel was die amptenaar van die Administrasie wat wet en orde moes handhaaf in die destydse Boesmanland in die noorde van Suidwes – die tuiste van die KhoiSan. As hy ’n jagter sonder die nodige permitte sou raakloop, het sodanige persoon groot probleme gehad. In 1983 was die permit vir ’n koedoe en gemsbok R15 elk.
Ek, my skoonpa en oom Chris (skoonma se broer) het toe van Grootfontein by Maroelaboom verby, Boesmanland by die Rooidaghek binnegegaan. Destyds was daar ’n groot
