این کتاب که با صدای نویسنده خوانده شده، نوشته‌ی مسعود فروتن لاریجانی (-۱۳۲۴)، نویسنده معاصر ایرانی است. این کتاب، رمانی درباره دغدغه‌های اجتماعی و خانوادگی یک زوج هنرمند است.داستان از سال‌های نخستین دهه 50 اتفاق می‌افتد. موضوع اصلی رمان ناتمام دغدغه‌ شهرت است و اینکه این مساله چه تبعاتی در زندگی فردی و اجتماعی آدم‌های روزگار ما خواهد داشت.در بخشی از کتاب ناتمام می‌خوانیم:از نه سالگی توی خیابون ری، تو یه تعمیرگاه کار کردم. روی پاهای خودم تونستم بایستم و به این زندگی، که دارم، برسم. من تک‌تک آدم‌ها رو با یه نگاه می‌شناسم؛ امیدوارم این‌دفعه اشتباه کرده باشم و نسرین جنبه‌ش رو داشته باشه، که فکر می‌کنم نداره. بدون مشورت با من و خواهرت رفتی زن گرفتی، گفتیم خب، عشق و علاقه است، چی می‌تونیم بگیم؛ بدون مشورت با ما و پدر و مادرت، مهریه‌ای به اون سنگینی تعیین کردی، باز هم حرفی نزدیم.فقط من ازت پرسیدم فکرات رو کردی؟ گفتی بله. مطمئنم که بهش فکر نکردی. حالا از اون‌ها بگذریم، حالا زن خوشگل و جوونت رو فرستادی توی قاب تلویزیون، گذاشتی توی ویترین؛ آخه بی‌غیرت، من نگران زندگیتم. درسته که دیشب لباس یقه‌بسته و آستین‌بلند پوشیده بود. اما بعد، کم‌کم، به مهمونی‌هایی دعوت می‌شین که همکاران زنت بر پا می‌کنن. تو توی آن مهمونی‌ها، که پُر از چهره‌های سرشناس محیط مثلاً هنریه، به‌عنوان شوهر نسرین معرفی می‌شی، نه آقای فریبرز، مهندس راه و ساختمان!»سکوت کردم. فکر می‌کردم همه‌ی حرف‌هایش فقط یک پیش‌بینی است. بالاخره گفتم: «آقای ثقفی، من نمی‌تونم مانع پیشرفت و استعداد اون بشم. او تو امتحان این کار قبول شده و فقط هفته‌ای یه روز کار می‌کنه، این هم ضربه‌ای به زندگی ما نمی‌زنه.»کتابهای اقای فروتن پراز داستان و هیجان و به زن بان ساده قصه میگن اگر میخوابد داستان بخوانید این کتاب رو توصیه میکنم.در بخشی از کتاب می‌خوانیم: روزی که دخترمان به دنیا آمد من مأموریت بودم، خارج از تهران. طبق پیش‌بینی دکتر، فرزند ما پانزده مرداد به بعد به دنیا می‌آمد، مأموریت من هم تا دوازدهم مرداد بیشتر طول نمی‌کشید. در زمان مأموریت، مرتب، یک بار شب، یک بار هم صبح، تلفنی با نسرین در تماس بودم. گاهی می‌گفت: «از زایمان می‌ترسم، کاش زودتر بیایی که وقتِ زایمان کنارم باشی!» و من به او امیدواری می‌دادم که حتماً به موقع کنارش خواهم بود. صبحِ هشتم مرداد که تلفن کردم حالش خوب بود، ولی شب که تلفن زدم، خانه نبود. به خانه‌ی پدرش تلفن کردم. خواهر کوچکش، سیمین، گوشی را برداشت، گفت که نسرین با بابا و مامان رفتند بیمارستان. شماره‌تلفن محل اقامتم را به سیمین دادم تا اگر خبری شد، به من زنگ بزند، ولی از بس دل‌نگران بودم، خودم هر یک ساعت یک بار زنگ می‌زدم. ساعت سه بامداد نشده بود و منتظر بودم ساعت سه شود زنگ بزنم که تلفن زنگ خورد. سیمین بود. گفت: «فریبرز جان مژدگانی بده! دختر کوچولوتون دنیا اومد. سه کیلو و نیم وزن داره و پنجاه سانت قدشه. مامان که به من تلفن کرد خبر بده، گفت بچه شکل خودِ فریبرزه.» نماز شکرانه بلد نبودم. بلند شدم وضو گرفتم و دو رکعت نماز به نیت شکرگزاری خواندم. صبح، اول وقت، به رییس اداره تلفن کردم و از او خواستم اجازه بدهد به تهران بیایم. گفتم که بچه‌ام دیشب متولد شده. گفتم کارها را، که البته بخش اعظمش انجام شده، به دستیارم و بقیه‌ی بچه‌ها می‌سپارم. قبول کرد. برای بچه‌هایی با من، مأموریت بودند شیرینی خریدم و بقیه‌ی کارها را برای‌شان توضیح دادم.معرفی کتاب ناتمام اثر مسعود فروتن... از نه سالگی توی خیابون ری، تو یه تعمیرگاه کار کردم. روی پاهای خودم تونستم بایستم و به این زندگی، که دارم، برسم. من تک تک آدم ها رو با یه نگاه می شناسم؛ امیدوارم این دفعه اشتباه کرده باشم و نسرین جنبه ش رو داشته باشه، که فکر می کنم نداره. بدون مشورت با من و خواهرت رفتی زن گرفتی، گفتیم خب، عشق و علاقه است، چی می تونیم بگیم؛ بدون مشورت با ما و پدر و مادرت، مهریه ای به اون سنگینی تعیین کردی، باز هم حرفی نزدیم. فقط من ازت پرسیدم فکرات رو کردی؟ گفتی بله. مطمئنم که بهش فکر نکردی. حالا از اون ها بگذریم، حالا زن خوشگل و جوونت رو فرستادی توی قاب تلویزیون، گذاشتی توی ویترین؛ آخه بی غیرت، من نگران زندگیتم...کتاب ناتماممسعود فروتنمسعود فروتن لاریجانی (زاده ۲ اسفندماه سال ۱۳۲۴- آمل) نویسنده، مجری و کارگردان سینما و تلویزیون و رادیو در ایران و جزء اولین نسل فارغ‌التحصیلان کارگردانی تلویزیون، از «مدرسه عالی تلویزیون و سینما» در سال ۱۳۵۰است. مسعود فروتن در سال ١٣۵٣ با ورود به دانشکده هنرهای دراماتیک مدرک لیسانس خود در زمینه کارگردان سینمایی را نیز دریافت نمود.وی در اوایل دهه پنجاه با سیمین هاشمی که در آن زمان از گویندگان و مجری‌های تلویزیو