"ความสุขในใจเราก็ชั่วคราว ความทุกข์ก็ชั่วคราว ความรัก ความชัง ก็เป็นของชั่วคราว เวลา ความรู้สึก รักใครขึ้นมา เรารู้ทันนะ ใจมันคลายออก มันเหลือแต่เมตตา ไม่เป็นรักนะ เขาจะไปที่ไหน เราไม่หวั่นไหว ไม่กังวล ใจก็ไม่ทุกข์เพราะพลัดพรากจากสิ่งที่รัก ไม่ทุกข์ เพราะเจอสิ่งที่ไม่รัก เพราะสิ่งที่ไม่รักเนี่ย ใจเป็นคนไม่รัก ใจมีโทสะ เราเห็นโทสะเกิดดับ แล้วโทสะไม่มีสาระ ใจเป็นกลาง ไม่มีโทสะ ฉะนั้นเจออะไร มันก็ไม่เกลียด อยู่ที่ฝึกนะ ถ้าใจยอมรับความจริงได้ว่า สุข ทุกข์ ดี ชั่ว เป็นของชั่วคราว ความทุกข์ทางใจมันก็ไม่มี" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช แผ่นที่ ๗๒ วัดสวนสันติธรรม วันที่ ๒๖ สิงหาคม ๒๕๖๐