“ธรรมะสำหรับแต่ละคน มีช่วงจังหวะเวลา ว่าใจเราจะเข้าใจตอนไหน เราไม่รู้ว่าใจเราจะเข้าใจได้ตอนไหน เราก็ปฏิบัติของเราตลอดเวลา ปฏิบัติให้มากที่สุด เกิดจังหวะนั้นมันคลิ๊กขึ้นมา มันเข้าใจขึ้นมา เอาตัวรอดไปได้ ปิดอบายได้ แต่ธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์ ที่เราจะใช้ยืนพื้นสำหรับคนๆ นึงนะ ไม่มากหรอก อย่างเราคอยรู้ ความสุข ความทุกข์ ความเฉยๆ ที่เกิดในใจเรา รู้มันทั้งวัน รู้มันทุกวัน รู้แค่นี้ก็พอ เดี๋ยวมันสอนธรรมะเราเอง ความสุข ความทุกข์ ความเฉยๆ อะไร ไม่เที่ยง เป็นอนัตตา เราสั่งมันไม่ได้ มันเป็นไปตามเหตุ" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๒ วันที่ ๒๖ สิงหาคม ๒๕๖๐