Jacques-Louis David: Neoklasycyzm i malarstwo historyczne

By Eliane Reynold de Seresin

Jacques-Louis David odcisnął głębokie piętno na historii sztuki francuskiej. Jako ważny przedstawiciel neoklasycyzmu umieścił swoją sztukę w centrum historii, subtelnie łącząc tematykę antyczną z problemami rewolucyjnej Francji swoich czasów. Jako malarz propagandowy oddał swój pędzel na usługi rewolucji, a potem cesarstwa i pomógł ukoronować Napoleona I wyjątkową chwałą. W ciągu 50 minut zanurz się w sercu życia mistrza rewolucji i cesarstwa, odkryj jego karierę, jego produkcję artystyczną oscylującą między starożytnością a nowoczesnością, jego kluczowe dzieła, takie jak Przysięga Horacego, i zrozum, dlaczego powinniśmy rozróżniać przed i po Jacques-Louis David.

• Language: Język polski
• Publisher: 50Minutes.com (PL)
• Release date: Apr 7, 2023
• ISBN: 9782808664059

Book preview

KONTEKST

FRANCJA ZA CZASÓW REWOLUCJI

Urodzony w czasie Ancien Régime, Jacques-Louis David był zanurzony we frywolności XVIII WIEKU, kiedy krajem rządził Ludwik XV Umiłowany. Ale pod koniec wieku widział, jak monarchiczna Francja upada i wchodzi w nową erę. eArtysta był świadkiem jednego z najważniejszych okresów w historii Francji, gdyż od XVII wieku panowali Burbonowie, spadkobiercy władzy o boskich prawach, przekazujący władzę nad krajem na zasadzie dziedziczenia.

Ale epoka Jacquesa-Louisa Davida była również epoką oświecenia, charakteryzującą się triumfem rozumu i ogromnym głodem wiedzy, zilustrowanym przez Encyklopedię (1551-1572) Denisa Diderota (1713-1784) i Jeana le Rond d'Alemberta (1717-1783). Wierzenia były całkowicie negowane, a oświecenie posuwało się czasem do kwestionowania istnienia Boga. OSIEMNASTY WIEKe wtedy w pełni wkroczył na drogę nauki i racjonalizmu. Między innymi Wolter (1694-1778) i Jean-Jacques Rousseau (1712-1778) potępili monarchię absolutną, a ideały rewolucyjne stopniowo rozprzestrzeniały się za pośrednictwem prasy, która zyskała większą wolność, i salonów politycznych. U schyłku wieku rodzina królewska nie miała już żadnej legitymacji, zwłaszcza gdy na tronie zasiadł król Ludwik XVI, który cechował się mniejszą asertywnością. W roku 1789 Francja wpadła w okres bezprecedensowych niepokojów. Trwała rewolucja, a egzekucja króla Ludwika XVI w 1793 r. zabrzmiała jak śmiertelne kolano dla kilku wieków monarchii.

David ze swej strony wcześnie zaangażował się w sprawę rewolucyjną. Mianowany zastępcą, stał się jednym z członków Komitetu Bezpieczeństwa podczas Terroru (1792 i 1794), który stworzył atmosferę lęku w całym kraju, do tego stopnia, że klasa arystokratyczna została postawiona przed straszną alternatywą: wygnanie lub szafot. Lud i burżuazja, uwolnieni od jarzma absolutyzmu, ruszyli na polowanie na czarownice, paląc wszystko, co kojarzyło się z Ancien Régime i transcendencją, aby wymazać przeszłość. Ale kaci