Czas przed śmiercią: część 5

By Jesper Bugge Kold

Losy duńskiego policjanta, angielskiego lotnika, dwunastoletniej Niemki oraz niemieckiego i rosyjskiego żołnierza splatają się ze sobą za sprawą pogmatwanych okoliczności II wojny światowej. Życiem każdego z nich rządzi przypadek, ale jednocześnie każdy dąży do tego samego celu: chce przetrwać.Wasilij jest wśród pierwszych żołnierzy radzieckich, którzy zdobywają Berlin. Po kapitulacji Niemiec chłopak z przerażeniem patrzy na panujący w zbombardowanym mieście chaos i bestialstwo swoich rodaków. Gdy prosto z tego piekła Wasilij trafia na duńską wyspę Bornholm, którą Rosjanie wyzwalają spod niemieckiej okupacji, odzyskuje spokój i nadzieję. W dodatku na rynku w Rønne dostrzega młodą, piękną kobietę, o której nie jest w stanie zapomnieć. Dziewczyna nie musi się go obawiać. Nie jest kimś, kogo ktokolwiek powinien się bać. Chciałby tylko z nią porozmawiać. Ale nie zna jej języka, a ona nie zna rosyjskiego. Chciałby pokazać jej to na migi, opisać jej piękno, opowiedzieć jej, jak bardzo mu się podoba. Może zdoła ją uspokoić ton jego głosu albo jego łagodne spojrzenie?Czas przed śmiercią to powieść w pięciu częściach.-

• Language: Język polski
• Publisher: SAGA Egmont
• Release date: Nov 22, 2019
• ISBN: 9788726209242

Book preview

Czas przed śmiercią: część 5

przełożyła

Agata Lubowicka

tytuł oryginału

Tiden før døden: Afsnit 5

Zdjęcia na okładce: Shutterstock

Copyright © 2018, 2019 Jesper Bugge Kold i SAGA Egmont

Wszystkie prawa zastrzeżone

ISBN: 9788726209242

1. Wydanie w formie e-booka, 2019

Format: EPUB 2.0

Ta książka jest chroniona prawem autorskim. Kopiowanie do celów innych niż do użytku własnego jest dozwolone wyłącznie za zgodą SAGA Egmont oraz autora.

SAGA Egmont, spółka wydawnictwa Egmont

Pół godziny później Harald dociera do mieszkania Dietricha. Jeśli wciąż tam są, muszą się natychmiast spakować. Nie ma czasu do stracenia, trzeba jak najszybciej stąd uciekać. Harald popycha drzwi i wpada do przedpokoju, skąd dostrzega wujka. Dietrich siedzi w kuchni przy stole, opierając na nim górną częścią ciała. Jest martwy i poszarzały. Jego głowa leży w środku czerwonej kałuży. Strużka krwi spłynęła do krawędzi stołu, skąd ściekła na podłogę. Prawe ramię zwisa bezwładnie w dół. Tuż pod nim na podłodze leży pistolet.

W mieszkaniu panuje cisza, zatem matka Haralda i jego siostry Helga i Katrin musiały je wcześniej opuścić. Harald zamyka na chwilę oczy. „Dlaczego, Dietrichu? Dlaczego nie uciekłeś wraz z nimi?" Trudno powiedzieć, jak daleko udało im się ujść.

W przedpokoju zdejmuje z wieszaka zimową kurtkę Dietricha. Wraca do kuchni i okrywa nią wuja. Sam ma tylko to ubranie, które właśnie nosi. Musi pozbyć się munduru i założyć jakieś rzeczy Dietricha, mimo że wuj był od niego niższy.

Wchodzi do sypialni i serce zamiera mu w piersi. Chwila staje się nieskończonością. Nie dociera do niego to, na co patrzy. Ostrożnie podchodzi bliżej.

Jego siostry leżą w łożu małżeńskim. Katrin, mała, delikatna Katrin, jego ukochana mała siostrzyczka, która nigdy nie uczyniła nikomu nic złego, ma w skroni wielką dziurę. Jej usta są rozchylone, a oczy zastygły w wyrazie przerażenia. W dłoniach ściska starego pluszowego misia, któremu brakuje oka. Helga także nie żyje. Ubrana jest w sukienkę z konfirmacji. Miękki, biały materiał jest teraz sztywny od krwi.

Harald pada na kolana, ogarnia go płacz.

W salonie leży matka. Ma na sobie rubinową sukienkę z wiskozy. Broszka, którą dostała od ojca Haralda w dniu ich ślubu, jest przypięta do piersi. Upięte włosy falują lekko przez wsunięte w nie wsuwki. Harald długo stoi jak sparaliżowany i przygląda się leżącej. Chociaż martwa, wciąż jest piękna.

Zabił je Dietrich. Harald nie jest w stanie wyobrazić sobie rozmowy wuja