Verhalen Van Profeten

By Islamitische Leren Kids Boeken

Verken Revolutionaire Verhalen van Profeten & Laat uw kind het goede islamitische bedverhaal ervaren dat de basis legt voor basisconcepten van de islam en een toegewijde moslim zijn.

 

Dit Verhaalsboek omvat het leven van de Profeten met tot nadenken stemmende feiten vanaf het begin en de strijd in hun reis om de boodschap van Allah te verspreiden.

 

Jullie Kinderen zullen leren kennen hoe de Mensheid op Aarde begon door de afdaling van de Profeet Adam (vrede zij met hem) uit de Hemelen, de grote overstromingen in het tijdperk van Nuh (vrede zij met hem), het grote Koninkrijk van Suleman (vrede zij met hem), de revolutie van de Arabieren door de Profeet Mohammed (vrede zij met hem), en nog veel meer door de geschiedenis heen.

• Language: Nederlands
• Publisher: Children Islamic Books
• Release date: May 14, 2020
• ISBN: 9781393367383

Book preview

PROFEET ADAM

(Vredezij met hem)

Van De Hemel Naar De Aarde

LANG GELEDEN HEEFT Allah(S.W.T) dit Universum geschapen. Dit Universum werd gemaakt met talrijke hemellichamen en zeven hemelen. Onder deze, Allah schiep vele soorten en wezens. In die tijd werd de aarde gedomineerd door de Jinns, en de hemel werd gevuld door gehoorzame Engelen. Maar ongeacht deze ontelbare wezens, besloot Allah een bijzonder levend wezen te maken. Een wezen dat alle rangen in kennis zal overtreffen dan de andere wezens.

Dus vroeg hij zijn engelen om klei van de aarde te verzamelen. De gehoorzame Engelen verzamelden klei en Allah maakte er een mensachtige figuur van en noemde hem Adam(A.S).

Maar het getal heeft veertig jaar lang niet bewogen. Het stond daar gewoon stil. Toen Iblees, die toen een leraar van de Engelen was, dit figuur zag, was hij verward en bang.

Na veertig jaar ademde Allah(S.W.T) zijn geest in Adam(A.S). Toen de geest het hoofd van de figuur bereikte. Het is geniesd. Toen de geest zijn ogen bereikte, zag hij al het geweldige voedsel rondslingeren. Toen bereikte de geest zijn maag en Adam(A.S) had honger. De Profeet had de vruchten zien rondslingeren, dus voordat de geest zelfs maar bij zijn benen kon komen, sprong hij naar de vrucht toe. Adam(A.S) kwam naar beneden, omdat hij zijn benen niet kon bewegen. Allah gaf Adam(A.S) een grote kennis van de dingen. Allah leerde Adam(A.S) de namen van elk dier in het paradijs. De Leeuw, de schapen, de kameel, de olifant, de hond, de pauw en nog veel meer.

Toen vroeg Allah(S.W.T) alle engelen, inclusief Iblees, om zich voor Adam(A.S) te prostitueren als een teken van respect. Een voor een prostreerden alle Engelen zich voor de Profeet, behalve Iblees.

Iblees zei dat hij beter en superieur was aan de Profeet en hij was gemaakt van vuur. Hij begreep de wil van Allah niet en weigerde het bevel van Allah te gehoorzamen.

Allah(S.W.T) werd boos op deze ongehoorzaamheid. Dus, hij verbande Iblees uit het paradijs. Vanaf die dag werd Iblees genoemd als 'de Satan/Shaitaan' en werd hij in de hel geworpen. Hij was nu een verstotene. Shaitaan was nu woedend op de mensen toen hij door hen uit het paradijs werd verbannen. Hij zwoer wraak te nemen door de mensen te misleiden op de manier van Allah.

Allah(S.W.T) vertelde de Profeet Adam(A.S) dat hij elk fruit in de tuin mocht eten, behalve één. Allah vertelde de Profeet dat hij de vruchten van de boom der kennis niet mocht eten, omdat het verboden was. Hij bracht het grootste deel van zijn tijd door met de dieren in het paradijs. Na een paar jaar werd de Profeet eenzaam omdat er geen andere mensen in het paradijs waren. Allah(S.W.T) zag dit en besloot Adam(A.S) een vrouw te geven.

Op een nacht toen de Profeet sliep, schiep God de eerste vrouw, Hawwa (Eva). Toen de Profeet wakker werd, was hij blij de vrouw te zien. Zijn eenzaamheid ging meteen weg.

Adam(A.S) vroeg, wie ben jij?

Allah schiep mij, zodat je je rust en kalmte met mij kunt vinden. antwoordde ze.

Allah(S.W.T) zei tegen hen: Eet van dit paradijs, wat je maar wilt. Ze leefden beiden veertig jaar lang gelukkig in het paradijs. Maar Allah(S.W.T) waarschuwde hen om niet eens in de buurt van die 'Verboden Boom' te komen.

Er waren vele jaren voorbij gegaan. Dus Shaitaan wist dat de Profeet de woorden van Allah moet zijn vergeten. Shaitaan was nog steeds boos op de mensen. Hij ging Jannah binnen en bedroog hen om van die boom te eten door valselijk bij Allah te zweren. Shaitaan zei dat als je van die boom eet, je net als de Engelen zult worden. Jullie zullen onsterfelijk worden. Denk er eens over na.

Adam(A.S) heeft nog nooit iemand horen liegen in zijn leven, dus ze zijn er allebei voor gevallen. De Profeet en zijn vrouw plukten onbewust het fruit en begonnen het op te eten. Maar nog voordat ze klaar waren met het eten van het fruit, wisten ze dat ze een ernstige zonde hadden begaan. Ze zijn nu vervuld van pijn, verdriet en schaamte. Ze realiseerden zich dat ze naakt waren. Want ze renden om zich te bedekken met bladeren. Ze waren nu echt bang omdat ze wisten dat Allah hen zou straffen voor hun ongehoorzaamheid.

Allah(S.W.T) zei: Heb ik je niet gewaarschuwd om niet van deze boom te eten? Dat de Shaitaan je openlijke vijand is.

Zij zeiden: O, onze Heer! We hebben onszelf onrecht aangedaan. En als je geen medelijden met ons hebt, als je ons niet vergeeft, dan zijn we van de verliezers.

Ze realiseerden zich hun fout, maar het was te laat. En nu moesten ze dragen, wat er met hen zal gebeuren. Dus werden ze naar de Aarde gestuurd. Ze kwamen naar de Aarde op verschillende plaatsen. En zo begonnen ze met de zoektocht naar het ene en het andere. Ze leerden elkaar kennen, ze vonden elkaar op de berg Arafat. Daar vernieuwden ze hun leven op Aarde. Ze vestigden zich uiteindelijk in de buurt van een rivier.

De Profeet wist dat het leven op aarde erg moeilijk zou zijn. Hij moest een huis voor hen maken om te leven. Hij moest hard werken om zijn familie te voeden. Ze hadden nu niet meer de geneugten die ze in het Paradijs genoten.

Na een paar jaar is Hawwa bevallen van een tweeling, een jongen en een meisje. Ze noemden de jongen 'Qabil'. Qabil was niet erg knap, terwijl Qabil's tweelingzus mooi was. Later beviel Hawwa van een andere tweeling; opnieuw een jongen en een meisje. Deze keer noemen ze de jongen 'Habil'. Habil was iets knapper, maar zijn tweelingzus was niet zo aantrekkelijk.

Zowel Habil als Qabil zijn opgegroeid. Qabil ging in de landbouw, werkte in het veld en verbouwde gewassen. Toen Habil opgroeide, werd hij herder en zorgde hij voor de schapen. Toen Habil en Qabil volwassen werden, besloot de Profeet Adam(A.S) hen te laten trouwen. Omdat er geen andere vrouwtjes op aarde waren, besloot de Profeet om Qabil, getrouwd met Habil's tweelingzus en Habil met Qabil's tweelingzus, te laten trouwen.

Qabil was niet gelukkig, want Habil's zus was niet zo mooi. Hij wilde met zijn eigen zus trouwen. Er was een argument, dus de Profeet Adam(A.S) bracht hen samen en regelde de kwestie door een offer te brengen aan Allah(S.W.T). Er werd besloten dat degene wiens offer wordt aanvaard, zal trouwen met de zus van Qabil.

Habil verzamelde het mooiste en beste schaap van zijn kudde en offerde het als een offer aan Allah(S.W.T). Maar Qabil wilde niet het beste fruit en de beste groente als offer brengen. In plaats daarvan koos hij de slechte groenten en granen als offer. Allah(S.W.T) accepteerde het offer van Habil, maar verwierp het offer van Qabil. De Profeet Adam(A.S) was aanwezig toen zij hun offers brachten en er werd besloten dat Habil zou trouwen met Qabil's zuster. Qabil was helemaal niet gelukkig. Hij was zo boos dat hij Habil wilde doden.

Op een dag kwam Habil te laat thuis en vroeg de Profeet aan Qabil om hem te zoeken. Qabil ging op zoek naar Habil in de velden. Eindelijk vond hij Habil lopend naar huis. Qabil was nog steeds boos op Habil.

Jouw aanbod werd geaccepteerd, maar het mijne niet. gezegd door Qabil.

Habil antwoordde: Allah(S.W.T) accepteert alleen van degenen die Hem vrezen.

Qabil was boos om dit te horen, en hij pakte een steen om Habil te raken. Habil zag dit en hoewel hij groter en sterker was dan Qabil, maar Habil vroomheid voor Allah(S.W.T) hield hem tegen. Hij zei: Zelfs als je je hand uitstrekt om mij te doden, zal ik nooit mijn hand uitstrekken om je te schaden, omdat ik bang ben voor Allah.

Deze opmerking maakte Qabil verder boos, en hij sloeg hem met de steen die hem onmiddellijk doodde. Toen Qabil zich realiseerde dat Habil dood was, was hij doodsbang en wist hij niet wat hij moest doen. Hij wilde niet dat zijn vader wist wat hij had gedaan. Dus begon hij na te denken over manieren om zijn zonde te verbergen. Qabil zwierf van plaats tot plaats met het dode lichaam van Habil, en probeerde het te verbergen. Dat was toen hij twee kraaien met elkaar zag vechten. Tijdens het gevecht doodde de ene kraai de andere en viel de dode neer.

De zegevierende kraai heeft een gat in de grond gekrast en gegraven. Hij begroef de dode kraai in het gat. Daarna vulde hij het gat met modder. Dit gaf Qabil het idee, en net als de kraaien groef hij een gat in de grond en begroef het lichaam van zijn broer erin.

Dit was de eerste begrafenis van een man. Qabil schaamde zich voor wat hij had gedaan. Hij had spijt, maar hij had geen berouw. Hij vroeg niet om vergiffenis aan Allah(S.W.T). Shaitaan had hem voor zich gewonnen en hij wist dat hij niet meer terug kon naar zijn familie.

Het nieuws kwam eerst aan hun moeder,