De Nachtuul: Gedichten
By Ewald Eden
()
About this ebook
Liebe, Leid, Alltag und Sonntag, Freude und Feste und Blut und Tränen... keine Lebenssituation auslassend.
Ewald Eden
Über Ewald Eden, Lyriker: Er schreibt Krimis, unterhaltsame Geschichten, sozialkritische Beiträge und Poesie. Immer ein Spiegel der Gesellschaft, und immer mit einem Augenzwinkern, in seiner unverwechselbaren Sprache. In vielen hundert Rundfunksendungen las er seine Geschichten und Gedichte für norddeutsche und holländische Radiohörer.
Related to De Nachtuul
Titles in the series (3)
De Nachtuul: Gedichten Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsWeihnachtliches: Winacht Rating: 0 out of 5 stars0 ratingsDie Nachteule: Mein Freund der Krebs Rating: 0 out of 5 stars0 ratings
Reviews for De Nachtuul
0 ratings0 reviews
Book preview
De Nachtuul - Ewald Eden
Textenverteeken:
Buurnjung un Maid
De griese Katt
Dat Haart inne Büks
Dat letzde Ennen
De Pasters Drokkichkeit
Dat lüütji Dörp
Dat lüütji Huus
Dat oostfreeske Paradeis
Dat wull ikk di blods särgen
De Afteeker
De Gemeendroat
De Buurnhoff
De Dach
De Joahren goaht hen
Dach för Dach
Vöörjoahrsoahnen
De Krööger
Mit Sproak
De Kroochtuur
De Mörgenstoom
De neeä Tied
De Noabersch
De ole Foahrmann
De ole Möälen
De ole Seefoahrtsschool in Timmel
Strandjien
De Suupsakk
De Tied dornoa
De tweede Sömmer
De tuur noa Tüschenoahn
De Wind
Diedel
Dieksland Oostfreesland
Dodensönndach
Dönnerdachfröö
Doon un verwachten
Drei di üm
Een Froach blods
Een Huus, een Boom
Een Penning
Een van us
Dat is jüüst
Engelsvisit
De knustige Toorn
Ikk froach mi
Winterdach in Oostfreesland
Een neeän Dach
Häst du di ok all moal froacht
Säch mi
Mien oled Dörp Inhuusersiel
Moder
Moin, Geburtsdachskind
Oabendstimmung an d' Siel
Olldachsgejauel
Saan, de Landgemeend
Ovscheed van Moder
De Maienboom
Dat Füürtoornlucht
Mien Droomland
Wat hett dat to bedüüden
Schwiech still
Nu is d' nich mehr laang
Neejoahrsmörgen
Heimoat
Oabendleed
Bi us ann de Küst
Dat Gefööl van Heimoat
Klöärland Oostfreesland
Wor is d' aal blääven
Spekuloatius un Boskopappels
Ok een Heimoatleed
Goode Vöörsatzen
Oabendrot
Luster in de Nacht
Versteist du
Loat de Tied rusen
Nu sett di doal
Wor de Noordseebulgen
Mien groode Leevde
De Wilgen bleun
Vöörjoahr
Pingstbööm
November Küst
Novembertied
Olldachsmörgen
Tiedverteern
Schnee in d' Lücht
Schnee in d' Lücht (twee)
De Tied de löpt
Dat kummt as dat kummt
Besinnen an vergoane Tied
Nu sett di doal
Wo wee dat noch …
Dat jüngsde Gericht
Moandachmörgen
Diengsdachmörgen
De Hüdelbakker
Moders Kindheit
Still Freedach
Still Freedach (twee)
Sörgendreieree
Schokkelpeerd
Grootmoder
Waarkeldach
De Toornfalk
De Sprehen
So een Schiet ok
71ster
Man schull sükk wunnern
Soaterdachmörgen
Tee
Trien un Siets van Veen
Wor kummt de Zeitung her
Van d' Dörp noa d' Stadd
Ovscheed van Hillich Lund
Bi d' Dokter
Mien Droomland
Een riepen Särßunszömziger
Dat Düwelslucht
Dat ole Holltfakkhuus
Dat Schienfatt
Dat will ikk di särgen
Bakker Ulfers
Ok sowat kann d' gääven
De lezde Reis
De Tied de kummt
De Tied is wäch
Een neeän Dach
Graleern up Plattdüütsch
Golden Hochtied
Een sünnerboaren Tied
Een Teereis
Foaken mutt ikk doaran denken
Golden Hochtied (twee)
Froonslüüd unner sükk
Geburtsdach (twee)
Hinnerk Buur
Hinnerk Bräsich
Hinni hett vermiddach nich good schloapen
Huuspien
Ich hab' geplattdeutscht
Jewer
Kanns mi helpen
Keen Koppfoor
Schwaarte Wulken
Freesenland
Walking
Kooverdreet
Koppien
Kuspien
Maimörgen
Manoman
Moin Geburtsdachskind
Moot dat so wääsen
Noa Winachen
De Welt
Ogottinää
Ok wenn de Tied löpt
FRF 1
Oostfreesland 1
Haartblood
Oostfreesland
Ov see dat noch moal begriepen
Oostfreesland 3
Schietwäär
Sönndachmörgen
Spröäken van mi sülven
De Wilgen bleun
Tomoal weets du dat
Ton Geburtsdachskind
Trientje Roaben
Tullums Reisen
Tweekersensönndach
Unkel Makki
Us Heergott sien Waark
Us Modersproak
De Eurorapid
Use Postbüdel
Veerunszärßtich Joahr
Voagels fleegen
Vöörut
Pup & Piss'
Wat een Freud
Wat geit dat in de Welt tokeer
Wat hett dat woll to bedüüden
Watis dat föör een Gedoo
Mien moied Oostfreesland
Wat is een Joahr
Wenn de Läächte
Winterdach
Wo wee dat noch
Möälenland
Wor wi an leevsten sünd
Een Word to us Modersproak
Buurnjung un Maid
Mien Stuuv de hett een Tüschendör
de geit in de anner Koamer
siet ewich steiht een Schkapp dorvöör
mit Spieker un mit Hoamer
Up anner Sied dor woahnt woll nu
‘ne schmukke junge Deern
ikk hevv hör leev - ikk weet nich wu
ikk hevv hör doch so geern
See is bi us as Kökenmaid
as Kind van aarm Lüü Blood
mien Haart mi hoch ut Hals rutschleit
wenn ikk hör wat froagen moot
Mien Öllern sünd woll rieke Buurn
de dröfft dat rein nich weeten
dat ikk woll stoadich bün an d’ luurn
wor ikk hör kann bemööten
Güstern oabend dor wee d’ sowiet
ikk muss noch hen to melken
ikk help di gau - ikk hevv joa Tied
sächt see tägen Voaders Bölken
Noa d’ Melken hevvt wi us denn hööcht
see hett mi een Söten gääven
nu is mi dat ikk stoadich tööv
dat see mi schütt in’n Hääven
Dat Schkapp kummt elker Oabend bi d’ Sied
dat niks mi kann mehr hollen
ikk leev hör nu un alle Tied
ok tägen dat Särgen van mien Ollen
De griese Katt …
Woahr di vöör dat bruunschgriese Watt,
wenn de Lücht an d’ Hääven de Welt di wiest -
denn düürt dat nich lang,
bit dat de griese Katt
över de Woaterkant kiest.
Denn helpen keen Schlengen,
keen Prikken, keen Poahlen -
denn kannst du ok nich noa de Luchten verhoalen.
Dat eenzich, wat denn de Richt hollen deit,
dat is dat Pingeln van d’ Füürtoorn
un de Keerl, de dor boaben up de Prikkenwacht steit.
Anners hörst du blods schakkern un galpen van Möven
un dat Woater, dat över de Schkippsplanken schleit.
Du kanns anners niks doon,
as bääden un tööven,
dat de natte Dod mit de griese Katt een annern Padd geit.
*****
Dat Haart in de Büks
Is di ok so grieselich
so komisch krüüz un quer
ikk glöv dat kummt ganz säkerlich
van Winachen all her
Man sücht dat all een heelen Tied
van Dach to Dach mehr blinken
een heel lütt Sett - denn is d' sowiet
de Kloaskeerl deit di winken
Du sülvst weets woll üm dien Geschichten
un hoapst dat nich aal schrääven steit
in Sünnerkloas sien Stroafberichten
wenn d’ denn an d’ verdeelen geit
Bit d’ sowiet is mutts d’ dormit lääven
dat du nich weets wat man di lett
kanns blods hoapen dat in Hääven
een is de ok moal wat vergätt
Wenn d’ Hillich Nacht denn wääsen is
kanns wäär heel blied utkieken
häst spöört dat di de hillich Christ
bedoacht hett as siens glieken
*****
Dat letzde Enn’n van de Padd
Dat haut nich hen - dat is vöörbi
dat kriecht wie nich togaang
see sitt dor as een Hikkelbi
un kikkt blods in de Maan
Hör Hannen speelt mit een Tüdelband
oahn Enn’n un mit Gedüür
see schufft de Drinkenstaas an d’ Kant
kikkt oahn Ooch in dat Füür
Sächt man hör wat - denn is dat so
as wenn man Teeken moakt
nich hören deit see sowieso
ok wenn see sitt un woakt
See kikkt di an - kikkt dör di dör
di is nich good dorbi
du denkst bi di - wat groot Malör
see käent nich mi un di
Un froacht see wat - denn sächt see ‚Sie’
as wenn d’ man eerste Moal sükk sücht
un dreit se d’ Nakk bloß ‘n bäten bi
dien Bild allwäär ut d’ Kopp rutflücht
Hör Brägen is van d’ Lääven vull
doch niks kann mehr noa buten
un is dat üm hör noch so dull
niks kann mehr noa binnen kruupen
Dat givt keen vöörn un achtern mehr
keen Güstern un keen Mörgen
un deit mi dat ok noch so säär
ikk seech man kann sükk all’ns blods börgen
*****
De Pasters Drokkichkeit
Dat letzd Leed is noch gannich verklungen
dor steit de Gemeente för d’ Krüüz all alleen
de Paster har gannich to Enn’n sungen
dor kunn man hüm all blods van achtern noch sehn
he weiht in sien Kiddel as een Oant üm de Kark
dat lett hoast as wenn de Düwel hüm drivvt
bi d’ schnakken dor binn’n wee he all düchdich an joagen
wat hett he denn blods – ween de Lüü all an froagen
he seilt mit stief Oorn man so in de Park
kikkt gannich wat dor so achter hüm blivvt
suust achter een Boom
man hört luut wat pullern