De Nachtuul: nu is Teetied

By Ewald Eden

In der Reihe "die Nachteule" erscheinen in Abständen als "de Nachtuul" in ostfriesischem Plattdeutsch muttersprachliche Bände. Die Themeninhalte reichen von Gedichten in Lyrik und Prosa über Kurzgeschichten und Erinnerungen an bemerkenswerte Menschen bis hin zu Betrachtungen von aktuellem, politischem und gesellschaftlichem Zeitgeschehen - dabei aber niemals weder als Liebedienerei gegenüber irgendwelchen Interessengruppen oder gesellschaftlicher Schichten noch der Verächtlichmachung anderer.

• Language: Eastern frisian
• Publisher: Books on Demand
• Release date: Feb 9, 2016
• ISBN: 9783741231896

Ewald Eden

Über Ewald Eden, Lyriker: Er schreibt Krimis, unterhaltsame Geschichten, sozialkritische Beiträge und Poesie. Immer ein Spiegel der Gesellschaft, und immer mit einem Augenzwinkern, in seiner unverwechselbaren Sprache. In vielen hundert Rundfunksendungen las er seine Geschichten und Gedichte für norddeutsche und holländische Radiohörer.

Book preview

In Oostfreesland

sächt man „Moin"

un drink doch

een Köpke Tee mit mi

Inhaltsverzeichnis:

Riekje löpt

Dat Schienfatt

Annoa

Steist Du up d' Diek

Wenn di dat in d' Welt

Is dat nich moi

Rheiderland

Schummerdüster

Up Teevisit

Wor de Seils

De Kädel fleit

Lütt Hinni

Moder, häst du

Wor, säch mi

Wenn du een Stää söchst

Des Tages beste Zeit

Teezeit mit Katze

Weets du eelich

Zartes Gefühl

Der Leuchtturm

Sommerabend

Ton Geburtsdach

Dieksland Oostfreesland

Wor is dat anners

Dat Füürtoornlucht

Schietwäär

Freesenvergnöögen

Wenn du up d' Diek steist

Ostfriesenland

Aal sünd's tofrää

As dat so is

De Mörgenstoom

Huuspien

Kanns mi helpen

Keen Koppfoor

Sophie Kleen

Wo wee dat noch

Trientje Roaben

Still Freedach

Us Modersproak

Vörrut

Wat hett dat woll

De Joahren goaht hen

Dat letde Ennen

Bi d' Dokter

De Krööger

De Kroochtuur

De Noabersch

De ole Foahrnsmann

De ole Möählen

De tied dornoa

De Maienboom

Wat geit dat doch

Geburtsdach

Buurnjung un Maid

Wenn Minschen

De knustige Toorn

Dat lüütji Dörpkrooch

Mien oled Inhusersiel

Wenn de Lächte üm Oost

Olldach

De Hääven is blau

An d' Moorpadd

De griese Katt

Dat letzde Leed

Dat lütji Huus

De Afteeker

De Gemeendroat

Vörjoahrsoahnen

Mien sproak

De neä Tied

De ole Seefoahrtsschool

Strandjien

Suupsakk

De Tied dornoa

De tweede Sömmer

Tüschenoahn

De Wind

Diedel

Dodensönndach

Dönnerdach

Doon un Verwachten

Drei di üm

een Penning

Een van us

Een Huus, een Boom

Dat is jüüst

Winter 47 / 48

Schwiech still

Oabendleed

De Hüdelbakker

Tee – dat is doch

Dat ole Holtfakkhuus

De griese Katt luurt

De letzde Reis'

Een neeän Dach

De Tied de kummt

De Tied is wäch

Grammofon

Diamanten Hochtied

Us Heergott sein Waark

Een Froach blods

Dörpfest

Wat is dat föör een Gedoo

Een langen Reis'

Een Teereis

Mobbing

Hinni hett

Goode Vörsatzen

Ich hab' geplattdeutscht

Hinnerk Bräsich

Hinnerk Buur

Us Noabers an de Westerkant

Wor kummt de Zeitung her

Kiek an

Kinnerangst

Woalking

Kinnerkrankheit

Moders Kindheit

Moder

Moin Geburtsdachskind

Moot dat so

Oabendstimmung

As dat so is

Oh Gottinää

Ok wenn de Tied löpt

FRF 1

Haartblood

Wor is dat anners so moi

Ov see dat nochmoal

Ovscheed van Moder

Wat is wenn wi Theoater speelen

Een poar Wöör över de Schrieverskeerl

Glieks ...…

Riekje löpt aal hen un her

van d’ Binnerenn’n noa d’ Buterdör

see hett de Kieker för de Oogen

lustert över Well’n un Wogen

Moder kann hör rein nich nöögen

sükk doch noch in Ruh to höögen

to höögen bit dat Schkipp fastmoakt

un Voader över d’ Hoaben stoakt

see is an rusen

is an hibbeln

is vöör Ungedüür an d’ Noagels gnibbeln

see kann de Tied rein nich verwachten

dat Voader trüchkummt ut de Nachten

de Nachten mit de busich Wind

wor he up Schellfisch geit un Stint

wor he de Butt ut d’ Woater hoalt

för de de Lüü denn good betoahlt

nu sücht see hüm

glieks is d’ sowiet

glieks is van d’ Dach de beste Tied

… is Teetied

Dat Schienfatt an d’ Müür

dat streed helle Sprenkels

over de wittschüürde Ploat

tägen Oma un Opa hukeln fief Enkels

fief Kindskinner

dat is een wunnerboar Moat

un aal sünds an lustern

wat Opa vertellt

in d’ halfluchtich dustern

moalt he Biller in d’ Welt

Oma sett’d flink de Teepott bi d’ Kant

de Kädel faangt jüüst an to zirsen

holl een van jo

gau jo Öllern van d’ Land

haangt nettgroad in d’ Lücht

dor is lütt Geerd all an biersen

to d’ Teetied sitten

denn nägen Lüü tohoop

mit een Köpke Tee

is d’ aal best up Stee

so näämt de Dach een gooden Loop

in Huus is Ruh un Free

Annoa . . .

Leev Annoa - du us Hukjikind

wi doon aal för di bääden

ikk hoap, wenn wi di wedderfind

häst du nich toföäl lääden

Leev Gott is bi di - dat weeten wi wiers

deit Dach un Nacht di höögen

sien Hannen - de hollt he över di

dat di de Dod noch nich kann nöögen

Un wenn du denn wär bi us büst

denn fang’n wi an to sing’n

as lüütji Voagel in dien Nüst

dat Lääven schall di Freud blods bring’n

Bi us in Oostfreesland

Steist Du up d’ Diek

kikst över de Wischen

de Wulken an d’ Hääven

seil’n over di her

van d’ Seekant weiht di

een busigen frischken

noordwestigen Wind

mit Oahm’n van d’ Meer

de Korben de strieken

over de Schlengen

de Miesmuschkels blenkern

achtern in d’ Watt

de Bulgen de schakkern

see jachtern un lengen

un tägen di

schnakken de Kinner noch Platt

de Weertsmann in d’ Krooch

stuuv achter de Schlüüs

in de Krooch

mit de Röäk van dat Törffüür

he hett van Äten und Drinken genooch

för de Sömmergasten

in de hukelich Hüüs

un för de Mannslü

up de Kutters an d’ Stüür

hier is een büld

van de Gemütlichkeit

de nödich is

wenn d’ üm Teedrinken geit

Dat much ikk di särgen

Wenn di dat in d’ Welt ruttrekkt

wiel du moal füfftein moaken musst

goa dorhen wor de Tee noch schmekkt

dor wor de Tied sükk noch