Κοσμικοί Γλάροι

Το διαστημικό πρόγραμμα ΚΑΙΑΔΑΣ, ένα πρόγραμμα περισυλλογής διαστημικών σκουπιδιών, σταματάει να χρηματοδοτείτε από τον NΟΗE. O τελευταίος του κυβερνήτης, ο Πητ Ντουράν και ο υπολογιστής του σκάφους, ο Λύκη, αποφασίζουν να το εξαγοράσουν και να συνεχίσουν την ίδια δουλειά για λογαριασμό τους.  Ο Λύκη εντωμεταξύ αναπτύσσεται σε ένα πλάσμα υψηλής τεχνητής νοημοσύνης που καταφέρνει να μανιπουλάρει το ανθρώπινο δυναμικό. Όταν μια τρομακτική ηλιακή καταιγίδα καταστρέφει σχεδόν τα πάντα, το διαστημόπλοιο μαζί με πενήντα επιβαίνοντες που έχει συγκεντρώσει από τα ταξίδια του βρίσκει καταφύγιο στην άκρη του πλανητικού συστήματος. Ανάμεσά τους είναι και μια ομάδα επιστημόνων με προορισμό τον Ποσειδώνα, που εργάζονται πάνω σε ένα πρόγραμμα αναβίωσης βιοσωμάτων και χρονοταξιδιών. Ενώ αναζητούν τον τρόπο ν’ αποδράσουν από το ηλιακό σύστημα εκμεταλλευόμενοι μια χρονοστρέβλωση, ο Λύκη ξεκινά την προετοιμασία εποικισμού μέσα από εμψύχωση ρομπότ υψηλής τεχνητής νοημοσύνης. Το αποτέλεσμα όμως δεν θα είναι αυτό που είχε προγραμματίσει.

Στην ξεχασμένη πια Νέα Γαία, οι ενδείξεις επιβεβαιώνουν πως οι συνθήκες διαβίωσης έχουν αποκατασταθεί κι η σχετική ρουτίνα ενός προγράμματος ξεκινάει την προγραμματισμένη διαδικασία εμψύχωσης του παλιού πληρώματος. Όταν όμως αφυπνίζεται ο κυβερνήτης, συνειδητοποιεί ότι όλα έγιναν πιο γρήγορα απ’ ότι έπρεπε… Εντωμεταξύ, κάπου στα άπειρα διαστήματα του σύμπαντος, τα τρία διαστημικά σκάφη που πάσχιζαν ν’ αποδράσουν από το ηλιακό σύστημα, εμφανίζονται απ’ το πουθενά, αρχικά. Σύντομα όμως ένα ένα τα μέλη του πληρώματος θα υλοποιηθούν χωρίς εξήγηση. Όλα αποκτούν νέο νόημα όταν επιτυγχάνεται επικοινωνία μεταξύ των πληρωμάτων μετά από την αποκρυπτογράφηση ενός παλαιού προγράμματος. Τί θα γίνει όμως όταν τελικά ο Λύκη θα έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό τουθ; Όταν η Αφροδίτη, ο Πητ και η Μάγγυ θα σταθούν απέναντι στους κλώνους τους; Πού θα οδηγήσει η μοιραία αυτή συνάντηση;

Ο υπολογιστής του μικρού διαστημικού σκάφους με το περίεργο όνομα ΒΕΒ12, περίεργο μια που κανένας πια δεν θυμόταν από που είχαν επικρατήσει τουλάχιστον τα γράμματα, κατέγραφε ανελλιπώς ό,τι συνέβαινε. Η σμηναγός Τακάτα Βάγια καθόταν στην θέση του κυβερνήτη φορώντας τα ειδικά γυαλιά με τον επαγωγικό σκελετό που της έδιναν την δυνατότητα της απευθείας επικοινωνίας μ’ όλα τα υπολογιστικά συστήματα του σκάφους και μέσω αυτών με τον κεντρικό υπολογιστή των διαπλανητικών στρατιωτικών δυνάμεων που η ίδια πίστευε ότι βρισκόταν στην Σελήνη. Η αληθεια ήταν πως ο κεντρικός υπολογιστής, ο Καιάδας, που κανένας δεν ήξερε την ύπαρξή του, έλεγχε όλες τις διαδικασίες της ανθρωπότητας επιτρέποντας όλοι να ζουν ειρηνικά. Το όνειρο όμως της ανθρωπότητας ήταν η διαφυγή και σε άλλα πλανητικά συστήματα. Η Τακάτα επιλέγει έξη ιδιαιτερους ανθρώπους με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προκειμένου να επιτελέσει το έργο που της είχε αναταθεί από το κεντρικό συμβούλιο αλλά που στην ουσία το είχε σκηνοθετήσει ο Καιάδας. Τίποτα όμως δεν μπορεί να ξεπεράσει τα όρια του ηλιακού πλανητικού συστήματος.