Quantumuniversum en synchroniciteit. De antropische visie. De significante toevalligheden. Het collectieve onbewuste. De rol van pandemieën op het menselijke evolutionaire pad.

By Peter Veltman

Pagina's 282, De kwantumfysica stelt, op wetenschappelijke basis, het concept voor van een universum waarin elk deeltje met alle andere is verbonden door middel van een binding die elke wet van de klassieke fysica overtreft. In deze context komen alle dingen samen in een groot project van kosmische evolutie, de "Unus mundus". Tegenwoordig onderschrijven veel bekende wetenschappers de "antropische theorie", volgens welke het universum niet bij toeval is geboren, maar precies is gemaakt met de kenmerken die het bezit om intelligent leven te huisvesten. De laatste wetenschappelijke ontdekkingen ontkennen het materialisme en leggen een meer spirituele visie op van het universum waarin we leven.

De synchroniciteitstheorie is ontwikkeld met rigoureuze methodologieën door de beroemde psycholoog Carl Jung. Tijdens een lange samenwerking kreeg Jung de steun en aanmoediging van een waardevolle medestudent, de natuurkundige Wolfgang Pauli, die in 1945 een Nobelprijs was.

Synchroniciteit is een zeer geldig startpunt voor het onderzoeken van de diepgaande redenen voor sommige gebeurtenissen die normaal willekeurig lijken. In feite komen synchroniciteiten tot uiting in het leven van ieder van ons door vreemde toevalligheden, dromen, intuïties en voorstellingen, om te bevestigen dat niets uit toeval komt.

De door Jung beschreven synchroniciteiten zijn ketens van schijnbaar willekeurige episodes, die niettemin een "numineuze" boodschap bevatten.

Hoewel de theorie van synchroniciteit wordt toegeschreven aan het gebied van de metafysica, hebben de meest recente ontdekkingen van de kwantumfysica aangetoond dat ze wetenschappelijk plausibel is.

Elke gebeurtenis, net als de reeks epidemieën die de afgelopen decennia plaatsvond, verlaat de context van willekeur en krijgt een welomschreven betekenis in de geschiedenis van de menselijke soort. Waarschijnlijk is de theorie van synchroniciteit het meest geschikt om deze vraag te beantwoorden: vertegenwoordigt het coronavirus een toeval of bevat het een betekenis die moet worden onthuld? In het laatste deel behandelt dit boek de talrijke gevallen van epidemieën die de afgelopen jaren zijn ontstaan ​​(Sars, Mers, Hiv, Ebola, Covid-19 enz.). Al deze epidemieën moeten worden geïnterpreteerd als onderdeel van een wereldwijde synchroniciteit die de mensheid naar het hoogste niveau van complexiteit en bewustzijn leidt.

• Language: Nederlands
• Publisher: Bruno Del Medico Editore
• Release date: Jul 3, 2020
• ISBN: 9781393315698

Book preview

Peter Veltman

Quantumuniversum en synchroniciteit

De antropische visie.

De significante toevalligheden. Het collectieve onbewuste.

De rol van pandemieën op het menselijke evolutionaire pad.

Copyright 2020

Bruno Del Medico Editore

Sabaudia (LT) Italy

[e-mail]

www.qbook.it

Overzicht

Overzicht

Premisse

Voorwoord

1. Een puzzel gemaakt van chronologieën

Chronologie van de context

Het begint allemaal met de Big Bang

Het koolstofwonder

De universele constanten

Het antropische principe

Het ultieme antropische principe van Barrow en Tipler

Het participatief antropisch principe en de kwantummechanica

Het experiment met dubbele spleet

De nieuwigheid van de kwantumfysica.

It from bit

Een creatief project

Chronologische contexttabel

Chronologie van de Anima mundi

Het concept van Sympathia rerum door Girolamo Fracastoro

Significante toevalligheden

Een merkwaardige anekdote

Nieuwsgierige affiniteiten

De pantoffels van de rechter

Het collectieve onbewuste

Diatribe tussen Jung en Freud

Het paranormale gebouw van Jung

De niveaus van bewustzijn

Holistische visie

Over onbegrijpelijke feiten

De psyche van de mensheid

De psychoïde dimensie

Eenheid van psyche en materie

Archetypen

Wolfgang Pauli en de archetypen

Wetenschappelijke ontdekkingen gesuggereerd door dromen

Jung en Einstein

Psychoid en bewustzijn

De extreem grote

De tweelingparadox

Het extreem kleine

Man-bewustzijn

Man-singulariteit

Chronologische tabel van Anima Mundi

Chronologie van synchroniciteit

De man met het vat

De perfecte kaartspelhand

De geur van de kaars

Gewone toevalligheden en significante toevalligheden

Herken synchroniciteiten

Collectieve, culturele, wereldwijde synchroniciteiten

Synchroniciteit voor groepen mensen

Culturele synchroniciteiten.

Kairos, het juiste moment

Wereldwijde synchroniciteit

Chronologische tabel van synchroniciteit

Chronologie van de kwantumfysica

Collectief gedrag

Organisatie van materie

Plasma's

David Bohm

Niels Bohr en de school in Kopenhagen

Onbepaaldheid en complementariteit

Begin opnieuw vanaf de dubbele spleet

De rol van de waarnemer

Multiversum-theorie

Klassieke fysica en kwantumfysica

Het probleem van niet-lokaliteit

Het EPR-experiment

De experimentele verificatie van verstrengeling

Niet-lokale overwegingen

Quantum schuim

Het kwantumpotentieel

Het kwantumpotentieel volgens David Bohm

Impliciete bestelling en expliciete bestelling

Quantum chronologische tabel

Synchroniciteit van pandemieën

Epidemieën en pandemieën in de voorwetenschappelijke periode

De plaag van Athene

De plaag van Galen

Caffa, of de praktijk die aan de theorie voorafgaat.

Virussen en bacteriën

De Spillover

Cholera (landbouwontwikkeling)

De zwarte pest (1350)

Buiktyfus (1400-1500)

De Spaanse koorts (1918)

Aziatische H2N2 (1957) en Hong Kong Fever H3N2 (1968)

Machupo (1959)

Marburg MHF (1967)

Lassa-koorts (1969)

Monkeypox. (1970)

Ebola EBOV (1976)

HIV-virus, AIDS, (1981)

Sin Nombre SNV, HFRS, HPS (1993)

Hendra (1994)

Whitewater Arroyo WWAV. (1996)

Vogelgriep H7N9 (1997)

Hong Kong Avian H5N1 (1997)

Nipah-virus (1998)

West Nile Virus, WNV 1999

Respiratoir syndroom van het Midden-Oosten MERS (2000)

Ernstig acuut ademhalingssyndroom SARS (2002)

Varkenskoorts 2009

Coronavirus - Covid-2019

De volgende Big One

Zoönosen

Laten we de vleermuizen met rust laten

Een vreemd zoogdier

Een onthullend interview

Dood niet

Is het ware synchroniciteit?

Chronologische tabel van pandemieën

... en zoet is ’t mij in deze zee te zinken

Leven na de dood

BDE-ervaringen

De oceaan van Kennis

Bibliografie

Premisse

In 1530 publiceerde de beroemde Veronese humanist en wetenschapper Girolamo Fracastoro twee van zijn bekendste werken. In het eerste werk, "Syphilis de morbo gallico, legt hij de theorie van seminaria bloot, zeer kleine levende organen die deelnemen aan het universele proces van zelfopwekking en zelfvernietiging. De seminaria (zeer vroege intuïtie van virussen) zijn verantwoordelijk voor de ziekte die Fracastoro syfilis noemt, volgens zijn theorie van contagionis of seminaria morbi. Bijna gelijktijdig gaf hij de pers De sympathia et antipathia liber insol met de bedoeling een verband te leggen tussen de zeer kleine seminaria" en alles wat klein en onzichtbaar is in de kosmos. Volgens Fracastoro gebeurt alles volgens een proces van spontane generatie en voortplanting binnen een non-place, de ziel van de wereld. Daarom combineert Fracastoro het wetenschappelijke concept van pathogenen met het filosofische concept van een wereldwijd met elkaar verbonden kosmos waarin gebeurtenissen naast elkaar bestaan ​​volgens de link van het 'sympathia rerum', de mystieke aantrekkingskracht tussen materiële dingen en hun intieme essentie.

Verrassend genoeg stelt de kwantumfysica vijf eeuwen later op wetenschappelijke basis het concept van een universum opnieuw voor waarin elk deeltje met alle andere is verbonden, in een band die elke wet van de klassieke fysica overtreft. In deze context komen alle dingen samen in een geweldig ontwerp van kosmische synchroniciteit. Is het mogelijk om elk object en elk evenement in een vooraf geregeld ontwerp te plaatsen? Het is zeker mogelijk binnen een synchroniciteitsbenadering.

Synchroniciteit komt voort uit de oorspronkelijke gedachte van Carl Jung en volgt de lijnen van een evolutionair project dat de mensheid begeleidt naar het hoogste niveau van zelfbewustzijn.

In dit proces verlaat elke gebeurtenis van synchroniciteit, zoals de reeks epidemieën die de afgelopen decennia heeft plaatsgevonden, de context van willekeur en krijgt een welomschreven betekenis in de geschiedenis van de menselijke soort en in die van elk levend wezen. De synchroniciteiten doorkruisen het leven van ieder van ons om te bevestigen dat niets een zaak is, maar alles wordt geboren in een constructie van een onwaarschijnlijke waarschijnlijkheid.

Voorwoord

Het Covid-19-coronavirus is een pandemie die de sociale en economische organisatie over de hele wereld van streek maakt. Velen vragen zich af of deze tragedie alleen het gevolg is van toeval, of dat het de onvermijdelijke afsluiting van een pad is en of deze had kunnen worden vermeden. De meest voor de hand liggende oorzaken zijn in wezen twee: het virus is geboren uit dieren die op een markt in de Chinese stad Wuhan zijn verkocht, of het virus is ontwikkeld in een biologisch onderzoekslaboratorium in dezelfde stad Wuhan.

De grondoorzaken van alles worden minder overwogen, maar ze hebben een even boeiend debat opgeleverd. Een proefschrift dat in overweging wordt genomen is dat er aan de oorsprong van de pandemie een economisch complot zou zijn. De Verenigde Staten zouden het virus naar China hebben verspreid om de opkomende economische macht van deze natie te bedwingen. Omgekeerd zou China het virus op de planeet hebben verspreid om de tegengestelde economieën te conditioneren.

Volgens de meest extremistische katholieke vleugel die in de VS en in het Vaticaan zelf aanwezig is, zou het virus een straf van God zijn, gericht op het bestraffen van de innovatieve openingen van paus Franciscus.

Dan zijn er ecoloog en dierenactivisten die in het virus de wraak zien van een natuur die verkracht is in zijn weerloze wezens, vleermuizen, civetkatten en slangen die om voedselredenen worden afgeslacht. Er zijn ook geen door nieuwe tijdgeïnspireerde hypothesen over de evenwichtsherstellende kracht van Gaea, onze Moeder Aarde.

Dit boek biedt een minder vage benadering, gebaseerd op studies uitgevoerd door persoonlijkheden met een solide wetenschappelijke status.

De theorie van synchroniciteit, ontwikkeld met rigoureuze methodologieën door de beroemde psycholoog Carl Jung en aangemoedigd door zijn supporter en medestudent Wolfgang Pauli, Nobelprijs voor natuurkunde 1945, vormt een zeer geldig startpunt voor het onderzoeken van de grondoorzaken van gebeurtenissen die normaal willekeurig lijken . Waarschijnlijk is de theorie van synchroniciteit het meest geschikt om deze vraag te beantwoorden: vertegenwoordigt het coronavirus een door toeval geboren gebeurtenis die bestemd is om op een even willekeurige manier te eindigen, of bevat het een betekenis die moet worden onthuld?

De door Jung beschreven synchroniciteiten zijn ketens van schijnbaar willekeurige episodes, die niettemin een numineuze boodschap bevatten. Hoewel de synchroniciteitstheorie wordt toegeschreven aan het gebied van de metafysica, hebben de meest recente openbaringen van de kwantumfysica zijn wetenschappelijke plausibiliteit aangetoond.

Dit boek onderzoekt de mogelijkheid om de talrijke gevallen van epidemieën die zich de afgelopen jaren hebben ontwikkeld (Sars, Mers, Hiv, Ebola, Covid-19 etc.) met elkaar te verbinden. Dit is om ze te plaatsen in de context van een wereldwijde synchroniciteit die de mensheid naar het hoogste niveau van complexiteit en bewustzijn leidt, het Omega Point voorspeld door de Franse jezuïetenwetenschapper Pierre Teilhard de Chardin.

1.  Een puzzel gemaakt van chronologieën

"De kennis die je zoekt met als enig doel je wijsheid te verrijken of schatten te verzamelen, zorgt ervoor dat je van je pad afwijkt.

Als je op zoek bent naar kennis om te groeien op het pad van de spirituele verbetering van de mens, ga je verder op weg. "

(Rudolf Steiner, Oostenrijkse esotericus en theosoof)

De grootste moeilijkheid die ik tegenkwam bij het schrijven van dit boek was om een ​​consequente volgorde te geven aan de gepresenteerde onderwerpen. De conclusie waarnaar het boek neigt, is niet intuïtief en botst met alle actuele meningen over de zin van het leven en de bestemming van de mens. De logische structuur van het boek is vergelijkbaar met een grote puzzel. Elk afzonderlijk onderwerp dat wordt weergegeven, vertegenwoordigt een stuk dat niet kan worden ontcijferd in zijn specifieke betekenis, als het niet op de juiste plaats in het algemene plan is geplaatst.

Elk stuk is op zichzelf onbegrijpelijk. Om deze reden vertegenwoordigen de puzzels op het deksel van de doos het algemene ontwerp dat aan het einde van het spel zal worden verkregen. Dit boek heeft als doel aan te tonen dat er niets per ongeluk gebeurt. In tegenstelling tot wat de materialisten zeggen, die denken dat het universum wordt beheerst door willekeur, werkt er een universele intelligentie in het universum.Deze intelligentie leidt de mensheid naar het maximale evolutionaire niveau van complexiteit en bewustzijn.

Net zoals elk stukje van een puzzel erop gericht is om het uiteindelijke plaatje op te bouwen, zo is elk onderwerp dat in het boek aan de orde komt erop gericht om het pad van de menselijke evolutie naar dit doel te demonstreren.

Ik vraag de lezer me te vergeven als het algehele ontwerp in eerste instantie in de war lijkt. Het is niet mogelijk om de betekenis van elk stuk te begrijpen, behalve in het perspectief dat pas vanaf een bepaald punt het totale project duidelijk zal worden.

Het boek is geïnspireerd op de recente pandemie van het coronavirus. Deze tragedie heeft een groot debat op gang gebracht. In feite plaatsen de enorme ontberingen, de slachtoffers, de economische instabiliteit die het coronavirus met zich meebrengt het onderwerp overal op de eerste plaats en in alle vormen van sociale communicatie.

Velen kijken naar de toekomst en vragen zich af wat de gezondheids- en economische gevolgen zullen zijn. Vele anderen vragen zich af wat de oorzaken waren die hebben geleid tot de ontwikkeling van de epidemie. Het boek heeft tot doel beide vragen te beantwoorden, op zoek te gaan naar de meest verafgelegen oorzaken en de verste gevolgen te voorzien.

Om de tentoonstelling te rationaliseren, heb ik een aantal chronologieën opgesteld die ik kort in dit openingshoofdstuk presenteer. De volgende hoofdstukken bieden een meer diepgaande presentatie. Elke tijdlijn is een onderdeel van de puzzel dat in de volgende tijdlijn moet worden ingevoegd. De laatste chronologie omvat ze allemaal, verbindt ze en geeft ze een logisch gevoel.

Een chronologie, in de meest algemene zin, is een systeem waarmee evenementen worden georganiseerd en geclassificeerd volgens hun opeenvolging in de tijd. Iemand die de chronologieën observeert die ik hieronder uiteenzet, zou kunnen opmerken dat ze erg bevooroordeeld zijn, dat wil zeggen dat ze zijn geconstrueerd met slechts enkele specifieke argumenten, gekozen om de redenering naar een willekeurige conclusie te leiden.

Ik daag iedereen uit om het bestaan ​​aan te tonen van een tijdlijn die immuun is voor een aspect van willekeur. Elke chronologie is samengesteld uit slechts een paar feiten die zijn gekozen uit alle feiten die de algemene geschiedenis van het onderwerp vertegenwoordigen. Elke chronologie is onvermijdelijk gericht op het ondersteunen en bevestigen van de stelling van de auteur die deze heeft samengesteld.

De taak van een chronologie bestaat uit het opsommen van een reeks gebeurtenissen die zijn vertegenwoordigd in de tijd waarin ze plaatsvonden.

De dominante cultuur in de huidige historische periode is gebaseerd op materialisme en stelt dat alles volgens het toeval gebeurt. Daarom moeten, in overeenstemming met de wetten van de statistiek en de wetten van grote aantallen, alle evenementen die een onderwerp betreffen, op een in wezen homogene wijze in de totale tijd worden verspreid. Het zal verrassend zijn om te zien dat sommige feiten daarentegen in bepaalde perioden samenkomen en andere absoluut minachten.

Het meest opvallende voorbeeld is dat van de evolutie van soorten. Volgens de theorie van Darwin zouden alle mutaties van de soort geleidelijk moeten plaatsvinden terwijl ze de aanpassing van levende organismen aan de meest gunstige bestaansvoorwaarden veroorzaken. Hieruit vloeit ook de mogelijkheid voort dat de ene soort in een andere kan veranderen. Het zou logisch zijn dat deze mutaties, vanwege de statistische verdeling van een immens aantal mutaties, die gedurende miljarden jaren plaatsvonden, een homogene en constante stroom vertegenwoordigden. In 1977 ontwikkelden twee bekende wetenschappers, Stephen Jay Gould en Niles Eldredge, verwijzend naar de studies en praktijkervaring die voornamelijk door paleontologen en paleoantropologen waren ontwikkeld, de theorie van gestippelde balansen. Volgens deze theorie vindt de evolutie van de soort plaats door plotselinge en snelle mutatieperiodes, afgewisseld met lange periodes van stasis.

Aangezien dit boek is geboren uit de emotie van de huidige coronavirus pandemie, zal een chronologie alle eerdere virale infecties behandelen. We weten dat de huidige epidemie het gevolg is van de overdracht van het virus van een wild dier, waarschijnlijk een vleermuis, naar de mens. Ook in dit geval, als we een chronologie opstellen van de belangrijkste menselijke virale infecties als gevolg van contact met dieren, kunnen we verifiëren dat ze allemaal min of meer condenseren in de afgelopen honderd jaar. De afgelopen decennia zijn gekenmerkt door een crescendo van epidemieën waarvan we in de hele geschiedenis van de mensheid niet even duidelijke en consistente sporen hebben.

Daarom beschouwen we deze explosie van epidemische episodes die verband houden met contact met dieren als een belangrijke gebeurtenis op dit specifieke moment in de menselijke geschiedenis. Als epidemieën willekeurig waren, zouden ze niet significant zijn. Maar deze epidemieën zijn niet toevallig, anders zouden ze verspreid worden door de geschiedenis van de mensheid. Dankzij deze betekenis zijn de epidemische episodes van de afgelopen decennia, inclusief Covid-19, een stuk dat we apart houden om het in te voegen in het algehele ontwerp dat we aan het bouwen zijn.

Een andere chronologie vol verrassende aspecten is die met betrekking tot de ontwikkeling van de beschaving. Meestal zijn de leeftijden van de mens onderverdeeld in steen, koper, brons, ijzer enzovoort tot de huidige tijd.

Deze chronologie wordt onmiddellijk gekenmerkt door de neiging om het beschavingsniveau te verbeteren. Hoewel de ups en downs grotendeels afhankelijk zijn van oorlogen en rampen, is de algemene trend die van een geleidelijke stijging van het culturele niveau van de menselijke soort. Dit staat in contrast met het concept van evolutie door toeval, zeer geliefd bij materialisten, voornamelijk in twee opzichten.

Het eerste aspect is het duidelijkst. Als de evolutie het gevolg was van toeval, zouden er miljoenen mogelijkheden zijn geweest voor een negatieve involutie vergeleken met de enige mogelijkheid voor positieve evolutie, die ons heeft veranderd van "brute mannen in homo sapiens". Een willekeurige culturele evolutie zou zeker chaotisch en ongeordend zijn geweest en zou nooit de lineariteit hebben uitgedrukt die ertoe heeft geleid dat de menselijke soort is geworden tot wat het nu is. Bovendien zou evolutie, in voor- en tegenspoed, homogeen verlopen gedurende het hele bestaan ​​van de mens.

In feite bestaat de menselijke soort, gezien de eerste mensachtigen, al minstens twee miljoen jaar. Het is buitengewoon om te bedenken dat de mens in het zogenaamde steentijdperk leefde voor bijna de totaliteit van zijn geschiedenis, tot het einde van de Neolithische periode, ongeveer vijfduizend jaar geleden. Vanaf dat moment begon het tijdperk van de metalen. Als we de datum van 2.000.000 jaar als het begin van het menselijke avontuur nemen, na 1,995.000 jaar op de steen te hebben gewerkt, heeft de mens in slechts 5000 jaar plotseling een spectaculaire culturele sprong gemaakt. In zo'n korte tijd heeft de mens ruimteschepen gebouwd die hem naar de maan of Mars kunnen vervoeren.

Het is duidelijk dat er de afgelopen vijfduizend jaar iets onverwachts is gebeurd. Dit deel van de geschiedenis van de mensheid moet worden beschouwd als het begin van