’N PAARLSE KRISMISKOEK IN BERLYN
Die feesseisoen word – buite inperking en die groot pandemie – tot groot hoogtes gevoer in baie Europese lande, waar Kersmarkte, stomende geregte en warm wyn met Kersliedjies jou in die stemming kry. Ek het my handskoene, wolmus en dik jas afgestof vir Kersfees en Nuwejaar in Berlyn, Kraków en Warsaw, maar tog my eie tikkie Afrika – my eie komvandaan – saamgeneem.
Weke voor ons vertrek, het vriende begin vra vir foto’s van die Kersmarkte in die stede waarheen ons gaan, want dis op baie mense se doenlysies. Hier en daar het een gevra dat ons klein, unieke Kersversierings saambring as daar ’n gaatjie in ons tas is.
’n Paar weke voor die groot dag, word ’n lieflike vrugtekoek deur die glanssjef, Mynhardt Joubert, by ons afgelewer. Die Vrystaats-Kersvrugtekoek is propvol neute en KWV brandewyn. Die koek moet toe saam op vakansie, want die vriende en familie wat ons oorsee ontmoet, is almal Suid-Afrikaners wat bleek is van te veel Britse buisligte en bewolktheid. Die bottel KWV is ook ingepak, sodat die koek – en ons – darem ’n dag of wat voor Kersfees weer ’n bietjie vogtigheid kan kry.
Toe ons drie dae voor Kersfees in Berlyn land, is) waar die stalletjies tussen die Berlynse konsertsaal en die Franse- en Duitse Kerke opgeslaan is. Die feestelikhede gaan om die voete van die digter, Friedrich Schiller, voort.
