De Spiegel is van Jou

By Ria Menson

Dit boek is er niet om je snelle oplossingen, valse positiviteit of keurig verpakte antwoorden te geven. Het is er om de waarheid te vertellen — het soort waarheid dat je alleen 's nachts laat fluistert tegen jezelf.

Het spreekt tot de momenten waarover je gezwegen hebt:

• Wakker worden en je een vreemde voelen in je eigen leven.
• Blijven hangen in relaties, banen of routines die niet langer passen.
• Zoveel van jezelf weggeven dat je vergeet dat er nog iets over is om te bewaren.

Door middel van rauwe verhalen, eerlijke overpeinzingen en woorden die aanvoelen alsof ze rechtstreeks uit je eigen gedachten zijn geplukt, leidt het je zachtjes terug naar jezelf. Het doet niet alsof het alle oplossingen heeft — in plaats daarvan biedt het gezelschap voor de reis.

Binnenin vind je gesprekken over:

• Het kiezen voor jezelf, zelfs wanneer het egoïstisch voelt.
• Het loslaten van wie je 'zou moeten zijn' zodat je kunt ontdekken wie je werkelijk bent.
• Leren genieten van je eigen gezelschap zonder het gevoel te hebben dat er iets ontbreekt.
• Weglopen van de drukte en je eigen tempo terugwinnen.
• Geloven dat je beste dagen nog voor je liggen, zelfs wanneer het heden zwaar voelt.

Als je je ooit hebt afgevraagd: Waarom voel ik me nog steeds verloren, zelfs als ik alles goed doe? — dan zal dit boek naast je komen zitten, je in de ogen kijken en zeggen: Ik snap het. Het zal je niet opjagen, je niet repareren, of je vertellen dat je 'gewoon positief moet zijn'. In plaats daarvan zal het je woorden geven die je helpen weer adem te halen.

Dit gaat niet over iemand nieuw worden. Het gaat over het herinneren van wie je was, voordat de wereld je iets anders vertelde.

• Language: Nederlands
• Publisher: Ria Menson
• Release date: Aug 18, 2025
• ISBN: 9798231746675

Book preview

Opgedragen Aan

Voor degenen die elke dag wakker worden met het gevoel dat er iets ontbreekt — zelfs wanneer het leven er vanbuiten ‘goed’ uitziet. Voor degenen die een onzichtbare uitputting met zich meedragen, die stilletjes overleven terwijl ze zich afvragen of vreugde ooit nog echt zal voelen. Voor de harten die te ver zijn opgerekt, de zielen die blijven geven, zelfs wanneer niemand het opmerkt, en de geesten die zich niet kunnen weerhouden te vragen: Is dit alles wat er is? Je wordt hier gezien. Je wordt hier vastgehouden. Je bent niet onherstelbaar gebroken.

Dan zijn er degenen die midden in een verandering staan, starend naar de stukjes van een leven dat niet langer past. Degenen die net zijn weggelopen bij een liefde die als thuis voelde, of de deur hebben dichtgetrokken achter een baan die hen leegzoog, of hebben besloten dat ze niet langer op de automatische piloot kunnen leven. Misschien weet je nog niet wie je aan het worden bent, en misschien ben je bang voor de stilte die gepaard gaat met opnieuw beginnen. Maar dit is waar de zachte wederopbouw begint. Dit is waar je leert dat je het recht hebt om zonder schuldgevoel voor jezelf te kiezen.

En voor degenen die alles te diep voelen, die 'te gevoelig' of 'te veel' zijn genoemd, maar die stiekem vermoeden dat je vermogen om zo vurig te geven juist je grootste kracht is — dit is ook voor jou. Voor degenen die het moe zijn om kleiner te worden om erbij te passen, die moe zijn van het najagen van goedkeuring, die moe zijn van klein leven zodat anderen zich comfortabeler voelen. Voor degenen die hunkeren naar woorden die de waarheid spreken, zonder suikerlaagjes of valse beloften. Voor degenen die zich begrepen willen voelen zonder uitleg te hoeven geven.

Dit is voor elke ziel die ooit heeft gefluisterd: Ik wou dat iemand het gewoon snapte.

Ik schreef dit zodat je het zou weten — iemand doet dat.

Voorwoord

Dit boek is niet geschreven om iemand iets te leren. Ik ben niet gaan zitten met het idee om advies te geven, pasklare antwoorden aan te reiken, of rommelige gevoelens netjes in te pakken. Ik heb dit geschreven omdat ik door situaties ben gegaan die ik niet kon uitleggen—momenten waarop ik het gevoel had dat ik mezelf kwijtraakte, terwijl ik elke dag gewoon bleef functioneren. En ik had een plek nodig om daar een beetje wijs uit te worden. Dit boek is die plek.

Lange tijd dacht ik dat sterk zijn betekende dat je stil moest zijn. Ik dacht dat ik goed bezig was als ik alles maar binnen kon houden—het verdriet, de verwarring, de teleurstelling. Ik dacht dat als ik maar bleef doorgaan, bleef werken en bleef opdagen, het leven vanzelf weer compleet zou voelen. Maar wat ik me niet realiseerde, was dat ik langzaam aan het verdwijnen was. Niet op een dramatische manier, niet in één keer. Maar beetje bij beetje. Totdat ik op een dag in de spiegel keek en mezelf niet meer kon vinden.

Veel van wat ik in dit boek heb geschreven, komt voort uit dat gevoel. Het gevoel zo hard te proberen om ‘oké’ te zijn, terwijl je je stilletjes afvraagt of iemand anders zich ook zo verloren voelt. Het gevoel dat je overleeft, maar niet echt leeft. Het gevoel dat je zoveel van jezelf weggeeft, dat je bent vergeten dat je ook iets voor jezelf mag houden.

Ik denk dat we allemaal wel iets van dat gevoel met ons meedragen. We proberen de sterke te zijn. De kalme. Degene die nooit te veel nodig heeft. We raken zo gewend aan het woord ‘prima’, dat we vergeten hoe echte rust voelt. We blijven in vriendschappen en relaties die niet langer passen. We zwijgen over onze verlangens en praten onze grenzen goed. We lachen als we moe zijn. We zeggen het gaat goed als het allesbehalve goed gaat. We worden experts in het spelen van een rol, en beginners in het eerlijk zijn tegen onszelf.

Dit boek is een verzameling gedachten en momenten die me hebben geholpen om terug te komen bij mezelf. Het is geen stappenplan. Het staat niet vol met instructies over hoe je je leven moet oplossen. Het is meer als een gesprek—zo een dat je ’s nachts hebt met iemand die je vertrouwt, iemand die je snapt. Het is zacht. Het is rauw. En het doet niet alsof het alles weet. Maar het is wel eerlijk.

Wat je hier zult vinden, zijn woorden die misschien voelen alsof ze van jou zijn. Woorden die je laten stoppen en laten zeggen: Wacht, dat heb ik ook gevoeld. Ik schreef over wat het betekent om alleen te zijn, niet op een eenzame manier, maar op een echte, heldere, helende manier. Ik schreef over grenzen, over weggaan, over het kiezen voor jezelf. Niet omdat het makkelijk is, maar omdat het soms de enige weg terug is naar wie je werkelijk bent.

Dit boek is voor de stille delen van jou. De delen die je niet vaak laat zien. De delen die moe zijn van het toneelspelen. De delen die willen rusten. De delen die beginnen te geloven dat er misschien niets mis met je is—misschien is je gewoon nooit geleerd hoe je weer thuis moet komen bij jezelf.

Als je het gevoel hebt dat je op een lege tank rijdt...

Als je jezelf ooit hebt afgevraagd: Waarom doet dit nog steeds zo’n pijn?...

Als je ooit om je heen hebt gekeken en je hebt afgevraagd: Is dit alles?...

Dan geeft dit boek je misschien iets wat je niet wist dat je nodig had. Een adempauze. Een moment van rust. Een weg vooruit die eerlijker aanvoelt.

Je hoeft niet altijd sterk te zijn. Je hoeft het niet allemaal bij elkaar te houden. En je